اگر همه کتابها را هم بسوزانیم کم است

به گزارش خبرنگار مهر، امیررضا خادم - عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی در واکنش به خبر هفته گذشته مهر مطلبی را درباره وضعیت کتاب و کتابخوانی به شرح زیر نوشته است :

حتما ماجرای کتاب سوزی یک کتابفروش در آمریکا را شنیده اید. اگر نشنیده اید من برایتان می گویم. چند روز پیش یک کتابفروش آمریکایی در اعتراض به کاهش روز افزون تمایل مردم امریکا به کتابخوانی با سوزاندن کتابهایش تصمیم به اقدامی نمادین گرفت و کتابهایی را که مردم و کتابخانه دارها و بعضا کتابفروشیها مجانی هم حاضر به قبولشان نشده بودند سوزاند. او که ظاهرا انبارهایش دیگر گنجایش این همه کتاب را نداشت آتش بازی با آنها را که گفته می شود خیلی هایش هم کتب نویسندگان مشهوری بوده اند بهترین راه دید .

در این به اصطلاح مراسم یکی دیگر از همکارانش علت این امر را وجود منابع اطلاع رسانی دیگر مثل تلویزیون و ماهواره و اینترنت و... بیان کرده و گفته است: در بعضی خانه ها ۵ تلویزیون هست در مقابل ۳ جلد کتاب!!!

داشتم فکر می کردم این روزها که در خانه های خیلی از ما چندین دستگاه صوتی و تصویری هست از قبیل ضبط و تلویزیون و دی.وی.دی و ماهواره و پلی استیشن و خیلی چیزهای دیگر و آشپزخانه هایمان به جای آشپزخانه بیشتر شبیه لوازم برقی فروشی است و توی خانه بعضی ها وارد که می شوی یک بوفه آنتیک چند میلیونی با کلی اشیا عتیقه و کریستال و نقره می بینی و در اتاق به اصطلاح کار هم می شود شاهد بزرگترین مجموعه کتب دنیا بود ولی دریغ از ورق زدن حتی یک جلد!!!

پای اینترنت هم که می نشینیم به جای خواندن چند تا سایت اطلاعاتی یا حتی خبری معمولا یا در حال چتیم و یا ایمیل چک می کنیم. اگر هم خیلی فرهیخته باشیم مثل چهار تا وبلاگ سر می زنیم.

دیگر نباید فقط یک کتابسوزی ساده راه بیندازیم؛ چون زمان سرانه کتابخوانی مان اینقدر پائین است که اگر کتابخانه ملی را هم بسوزانیم کم است. البته یک نظریه هم در این مورد مطرح است که معتقد است، پائین بودن زمان مطالعه در بین ایرانی ها، اگرچه نگران کننده است ولی علت اصلی آن را باید در وجود ارتباط کلامی گسترده در میان اقشار مختلف مردم دانست که بر اساس آن مردم ما با هر سطح معلومات و یا سواد آکادمیک ، از بسیاری از مردم کشورهای مختلف دنیا دارای اطلاعات عمومی وسیع تری هستند که اینها برآمده از گفت و شنودهای روزانه و غیری رسمی ای است که در بین در و همسایه و حتی محیط های رسمی و اداری متداول است. نظر شما چیست؟