خبرگزاری مهر؛ گروه مجله*: یکی از بزرگترین جاذبه‌های گردشگری کشمیر دریاچه دال است. ورقه وسیع آب که در پهنه‌ای به مساحت ۱۸ تا ۲۲ کیلومتر مربع گسترده شده است، نمای قایق‌ها و خانه‌ها و قله‌های مه آلود کوه‌های پیر پنجال از این دریاچه واقعاً خیره کننده است.
در دوره حکمرانی مغول، ساحل دریاچه به عنوان استراحتگاه تابستانی امپراتوران مغول مورد استفاده قرار می‌گرفت. این دریاچه که به «دریاچه گل‌ها» یا «جواهری در تاج کشمیر» نیز معروف است، به دلیل موقعیت دیدنی و بازار شناور سبزیجاتش مشهور است و هزاران نفر در سواحل آن زندگی می‌کنند.
بازار سابجی (به معنای بازار سبزی) جذابیت اصلی گردشگران در دره‌های کشمیر است. این یک بازار سازمان‌یافته است که در آن فروشنده‌ها درست زمانی که نور خورشید آب را لمس می‌کند، در مرکز دریاچه جمع می‌شوند.
این بازار شناور در سال ۱۹۶۰ زمانی که یک عکاس ژاپنی آن را در راهنمای گردشگری که در ژاپن منتشر شده بود به نمایش گذاشت، توجه بین المللی را به خود جلب کرد.
تمام اقلام فروخته شده در اینجا در باغ‌های شناور واقع در همان دریاچه تولید می‌شود. عرضه کنندگان این بازار روز خود را از ساعت ۴ صبح آغاز می‌کنند و برای برداشت محصول خود به باغ‌های شناور خود می‌روند. سبزیجات تازه ریشه کن شده سپس به بازار سابجی واقع در مرکز دریاچه دال برده می‌شوند. هیچ مغازه دائمی در دریاچه وجود ندارد. تاجران محلی با کمک قایق‌های خود به تجارت معمول خود در این بازار شناور می‌پردازند. آن‌ها در حالت چهارزانو در جلوی قایق خود پارو می‌زنند و با استفاده از ژاکت‌های بلند خود را از سرمای بیرون محافظت می‌کنند.
این بازار فروش انتخابی یا جزئی اقلام را تشویق نمی‌کند. به جای آن بر فروش عمده تمرکز دارد. اقلام برای فروش شامل گوجه فرنگی، هویج، شلغم، سبزیجات برگ دار و نادر و معروف (ریشه نیلوفر آبی، خوراکی لذیذ در دره کشمیر) است که همگی در اکوسیستم غنی این تالاب کاشته شده‌اند. گل‌های محبوب کشمیر نیز در این بازار تولید و عرضه می‌شود. جمعیت زیادی از فروشندگان و دستفروشان در شلوغی روز وجود دارد، و با رسیدن ساعت هفت صبح، جمعیت ناپدید می‌شود و مکان خاموش می‌شود که گویی بازار هرگز وجود نداشته است. سبزیجاتی که پس از معامله و مبادله باقی می‌ماند به بازارهای خیابانی منتقل می‌شود.
* نویسنده: اوین علی
عکاس: بشارت آخون
نظر شما