به گزارش خبرگزاری مهر، روزنامه واشنگتن پست در تحلیلی نوشت : فرض کنید که دولت بوش، تلاش خود را برای تحریمهای اقتصادی علیه ایران کنار بگذارد؛ لحن سخنان را درباره جنگ، نرم و باب مذاکرات مستقیم با ایران را درباره برنامه هسته ای آن باز کند . همچنین فرض کنید که مقاومت خود را برای تعلیق غنی سازی به عنوان یک پیش شرط برای گفتگو کنار بگذارد.
"سلیگ هریسون" (Selig S. Harrison ) مدیر برنامه آسیا در مرکز سیاست بین الملل و نویسنده این مطلب با مقایسه ای اشتباه برنامه هسته ای ایران که ماهیت صلح آمیز دارد با برنامه هسته ای کره شمالی که ماهیت تسلیحاتی دارد، خاطر نشان می کند: آیا در این صورت ایران شرایط خلع سلاح را که کره شمالی در مذاکرات مستقیم خود پذیرفته ، خواهد پذیرفت.
نویسنده می افزاید: با توجه به مذاکرات خود با مقامهای ایرانی و دیدارهای قبلی خود در طول مراحل اولیه برنامه هسته ای تهران، ارزیابی من این است که ایران، شرایط بسیار سخت تری را درخواست خواهد کرد که شامل توقف فعالیت راکتور " دیمونا " ی [ رژیم ] اسرائیل و ممنوعیت استفاده آمریکا از سلاح های هسته ای در خلیج فارس است.
در ادامه این تحلیل با اشاره به اینکه برنامه هسته ای غیرنظامی هم می تواند برای تولید برق و هم در صورت ارتقاء و بهبود برای ساخت سلاح مورد استفاده قرار گیرد، آمده است: به من گفتند تهران عجله ای ندارد و آماده یک سقف قابل تایید بر برنامه غنی سازی خود است که در ازای مشوقهای امنیتی آمریکا، مانع از غنی سازی با درجه ساخت سلاح خواهد شد.
به گفته برخی مقامهای ایرانی، یک چنین مشوقهایی باید از تعهدات برای حمله نکردن و یا در پی تغییر نظام بودن از طریق عملیاتهای مخفیانه فراتر برود. یکی از مشاوران شورای امنیت ملی ایران یکی از کسانی بود که توقف فعالیت راکتور دیمونای اسرائیل و نوعی تعهد دوجانبه و یا چند جانبه آمریکا را در استفاده و یا مستقر نکردن سلاح های هسته ای در خلیج فارس را پیشنهاد داد.
هریسون می افزاید: هیچ یک از افرادی که من با آنها ملاقات کردم خواستار برچیدن تقریبا 200 کلاهک هسته ای در دیمونا نشد و همچنین این درخواست را مطرح نکرد که آمریکا قول دهد سلاح های هسته ای را فراتر از خلیج فارس مستقر و یا آنها را استفاده نکند.
به گزارش مهر، با وجودی که ایران تاکید کرده است هرگز در پی ساخت سلاح هسته ای نیست، نویسنده این مطلب ابراز عقیده می کند که سه دلیل عمده وجود دارد که چرا جلوگیری از توانایی ایران برای ساخت سلاح های (!) هسته ای سخت تر از همین اقدام برای کره شمالی است.
دلیل اول، همان ذخایر نفتی ایران است. تهران بر خلاف پیونگ یانگ به یک معامله به دلایل اقتصادی نیاز ندارد.
دوم آنکه ، جنگ ایران و عراق که در آن نزدیک به 200 هزار ایرانی به شهادت رسیدند، همچنان در یاد و خاطره ایرانیان باقی است.
سوم آنکه ، ایران دارای حس قوی از هویت ملی تاریخی و خواهان اولویت برنامه هسته ای در وهله اول برای اثبات موقعیت مهم قدرت خود است.
درپایان این تحلیل آمده است : تلاش برای به رسمیت شناختن ایران به عنوان یک قدرت مهم از همان ابتدا، محرک تمایلات ایران بوده است. تلاش برای اعمال تحریمها، تنها دولت احمدی نژاد را تقویت می کند . به جای فشار اقتصادی و نظامی ، آمریکا باید درصدد دفع خطر برنامه هسته ای ایران از طریق گفتگوی دوجانبه و چندجانبه باشد که درآن به نگرانیهای امنیتی ایران وآمریکا از دیمونا گرفته تا تنگه هرمز پرداخته می شود و در نهایت شامل همه همسایگان کلیدی منطقه ای ایران و از جمله اسرائیل می شود.
نظر شما