"هامون" هرگز از یادها نمی‌رود / "خسرو" بازیگری درجه یک بود

ناصر تقوایی درباره مرگ زنده‌یاد خسرو شکیبایی به خبرنگار مهر گفت: وقتی می‌شنویم یک آشنایی، دوستی، همکاری از بین ما رفته ناراحت می‌شویم. اما درباره بازیگران حسی متفاوت دارم. آنچه ما به عنوان زندگی اصلی از زندگی شخصی آنها محاسبه می‌کنیم در واقع زندگی مجازی آنهاست. به طور کلی وقتی هنرمندان کار نمی‌کنند زندگی نمی‌کنند و زندگی واقعی زمانی است که آنها کار می‌کنند. بخشی که شبیه زندگی همه مردم است را من به آن زندگی مجازی می‌گویم.

وی در ادامه افزود: در این زندگی مجازی بازیگران هر چقدر در کارشان بهتر باشند از نظر اطرافیانشان بدتر جلوه می‌کنند. ما بسیاری از بازیگران را می‌شناسیم که خانواده‌هایشان از آنها راضی نیستند، زندگی سردرگم دارند و بی‌نظمی شدید در زندگی‌شان دیده می‌شود. اما همین بازیگر وقتی وارد کار خود می‌شود، منظم‌ترین و هوشمندترین آدم است. درست عکس آن چیزی که در زندگی واقعی وجود دارد.

تقوایی که در "کاغذ بی‌خط" با شکیبایی همکاری کرده، ادامه داد: این بازیگران هر چه در کارشان موفق باشند در سال نقش‌های بیشتر بازی می‌کنند و وقتی خوب نگاه می‌کنیم می‌فهمیم بیشتر عمر آنها صرف بازی در نقش‌های دیگر به جای خودشان شده و هر چه تواناتر و بهتر باشند بعد از مدتی فراموش می‌کنند خودشان کی هستند. این امر درباره خسرو نیز صدق می‌کند. زیرا او بازیگری درجه یک بود. اگر کسی اینگونه نباشد بازیگر درجه یک نمی‌شود و این یک معیار برای بازیگر بودن و نبودن است.

وی با اشاره به اینکه مرگ درباره بازیگران صادق نیست، گفت: بازیگرها می‌توانند در قرن‌های گذشته و هزاره‌های آینده زندگی کنند و در همین دو جا معمولا اشتباه نمی‌کنند. به همین خاطر کارهایشان خوب جواب می‌دهد و به او بازیگر بزرگ می‌گویند. ولی اگر به زندگی روزمره همین بازیگرها نگاه کنیم پر از اشکال است. من چون این موضوع به خسرو شکیبایی مربوط است این حرف‌ها را می‌زنم. اما درباره همه بازیگران بزرگ و خوب کم و بیش این موضوع وجود دارد.

این فیلمساز افزود: عمر بازیگران مطابق عمر من و شما نمی‌گذرد و یک بردی دارد در آینده که به حرفه ما مربوط است. تا وقتی سینما وجود دارد، اینها هم زنده‌اند. هر وقت خواستید آنها را احضار کنید یکی از فیلم‌هایشان را ببینید. من درباره بازیگران متاثر نمی‌شوم. چون هر وقت دلم برای آنها تنگ شود فیلم‌هایشان را می‌بینم. من زندگی واقعی آنها را می‌بینم نه زندگی مجازی که حتی خانوادهایشان می‌بینند.

کارگردان "ناخدا خورشید" درباره علاقه مردم به بازیگران اظهار داشت: این علاقه‌ای که مردم به بازیگرها پیدا می‌کنند به همین علت است. یک همبستگی بین آنها به وجود می‌آید. بازیگرها وقتی مورد علاقه مردم قرار می‌گیرند تبدیل به افراد خانواده‌شان و گاهی حتی تبدیل به خودشان می‌شوند. این علاقه قطعی و ناگسستنی است. به همین دلیل علاقمندان یک بازیگر به تمام ایرادهای زندگی شخصی وی توجه نمی‌کنند و آنها را جدی نمی‌گیرند.

وی خاطرنشان ساخت: من در درجه اول در این موقعیت درباره خانواده مرحوم شکیبایی می‌گویم که بیشتر از همه متاثرند. به دلیل عادتی که به وی داشتند. من امیدوارم حرف من این تاثیر را داشته باشد و فکر کنند خسرو هست و پیش آنهاست و هر گاه دلشان برای او تنگ شد یکی از فیلم‌هایش را ببینند. همه خانواده‌ها این شانس را ندارند.

تقوایی در پایان گفت: بازیگرها تنها موجودات انسانی هستند که ممکن است به جاودانگی برسند. این جاودانگی به مفهوم عام است. تا زمانی که این سینما هست این بازیگران بزرگ هم وجود دارند و زنده‌اند. اینها روحیه‌های خاص دارند که به این جایگاه می‌رسند. آنها زندگی خود را تباه می‌کنند که به زندگی شخصیت‌های دیگری در جامعه خودشان شکل واقعی بدهند.