دكتر شهلا معظمي در گفتگو با خبرنگار اجتماعي خبرگزاري مهر با بيان اين مطلب گفت : تنش ، ناسازگاري و دعوا در محيط خانه اكثر دختران فراري و جوانان بزهكار ديده مي شود به طوريكه اكثر اين افراد پدران خشني داشته اند كه نسبت به فرزندانشان هيچگونه احساس محبت و عطوفتي ابراز نمي كنند .
وي با بيان اينكه از هم پاشيدگي كانون خانواده در دختران انعكاسي به مراتب شديدتر از پسران دارد ، افزود : بيشتر دختراني كه از خانه فرار مي كنند ، افرادي هستند كه والدين آنها درگير خشونتهاي مختلف بدني ، رواني و فحاشي بوده و قادر به حل مشكلات در محيط زندگي خود نيستند و در نتيجه كودكان اين خانواده كه از اين وضعيت به شدت رنج مي برند ، قرباني كشمكش هاي والدين خود مي شوند .
معظمي افزود : دختران پرورش يافته در خانواده هايي كه مادر مورد بدرفتاري قرار مي گيرد ، به نحو قابل ملاحظه اي بيش از ديگر دختران با مشكلات رفتاري و فقدان كارايي اجتماعي مواجه مي شوند .
استاديار دانشگاه حقوق علوم سياسي دانشگاه تهران همچنين نياز به محبت و جلب توجه از سوي دختران و بي توجهي به نيازهاي اجتماعي ، جسماني ورواني آنها از سوي والدين را يكي ديگر از مهمترين دلايل فرار دختران از خانه دانست و تصريح كرد : بسياري از والدين به دليل نارسائيها ، شكستهاي عاطفي و مشكلات زندگي قادر به دوست داشتن فرزند خود نبوده يا چنان درگير مسايل و مشكلات خود هستند كه فرزندشان را فراموش مي كنند ، همچنين بيكاري والدين ، درآمد كم ، بيماري و مشكل مسكن موجب ناتواني والدين در تامين نيازهاي متفاوت فرزندان شده و در اين شرايط است كه دختران دچار نوعي عدم پذيرش والدين و احساس تنهايي شده و براي ترك خانه مصمم مي شوند .
نظر شما