پیام‌نما

لَنْ تَنَالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ وَ مَا تُنْفِقُوا مِنْ شَيْءٍ فَإِنَّ اللَّهَ بِهِ عَلِيمٌ * * * هرگز به [حقیقتِ] نیکی [به طور کامل] نمی‌رسید تا از آنچه دوست دارید انفاق کنید؛ و آنچه از هر چیزی انفاق می‌کنید [خوب یا بد، کم یا زیاد، به اخلاص یا ریا] یقیناً خدا به آن داناست. * * * لَن تَنَالُواْ الْبِرَّ حَتَّی تُنفِقُواْ / آنچه داری دوست یعنی ده بر او

۲۷ تیر ۱۳۸۳، ۱۴:۳۲

ابهام شانزده ساله در احقاق حقوق ملت ايران

محاكمه صدام و ضرورتي به نام پيگيري قطعنامه 598

محاكمه صدام و ضرورتي به نام پيگيري قطعنامه 598

سرويس سياسي مهر _ جمهوري اسلامي ايران قطعنامه 598 سازمان ملل متحد را در تاريخ 27 تير سال 1367 پذيرفت تا حسن نيت خود را به اثبات برساند و دشمن متجاوز را در چهارچوب قوانين بين المللي به تمكين وادارد. امروز شانزده سال از آن تاريخ مي گذرد.

با پذيرش قطعنامه ازسوي ايران، خوي متجاوز دشمن با وجود پذيرش قطعنامه از سوي جمهوري اسلامي ايران فروكش نكرد و ارتش متجاوز بعث كه امروز عليرغم همه خوش خدمتي ها در ذلت بسر مي برند، مرزهاي كشور اسلامي ما را در نورديدند و هجومي ديگر را به شهرها و روستاهاي كشورمان آغاز كردند.

حضرت امام خميني(ره) بنيانگذاركبير انقلاب اسلامي با در نظر گرفتن مصالح عالي نظام اسلامي و با درك توطئه گسترده آمريكا و غرب براي سركوب انقلاب اسلامي و مردم مسلمان و انقلابي ايران، پس از مشورت با فرماندهان عالي نظام و مسئوولان مملكتي، قطعنامه را پذيرفتند و اين درحالي است كه پس از نزديك به هشت سال جنگ نابرابر كه تمام موجوديت رژيم عراق در خطر قرار گرفت، آمريكا و ديگر متحدان و ياوران رژيم بعث نيز عملاً وارد جنگ شده بودند.

صدام و حاميان او تصور مي كردند جمهوري اسلامي ايران در موضع ضعف مجبور به پذيرش قطعنامه 598 شده است بر همين اساس حملات گسترده اي را عليه تماميت ارضي كشور آغاز كردند اما رزمندگان پرتوان اسلام بار ديگر قدرت خود را به نمايش گذاشته و شكست سنگين ديگري را براي ارتش بعث رقم زدند. 

جمهوري اسلامي ايران به دليل ويژگي هاي مثبت برخي از مفاد اين قطعنامه به ويژه، بندهاي مربوط به معرفي متجاوز و پرداخت غرامت جنگي، موافقت خود را با پذيرش آن اعلام كرد، اما با وجود پذيرش قطعنامه 598 توسط جمهوري اسلامي ايران، رژيم عراق كه خود نيز آن قطعنامه را پذيرفته بود، تا زمان برقراري آتش بس رسمي در مرداد ماه همان سال به تهاجمات خود عليه جمهوري اسلامي ايران ادامه داد.

پس از پذيرش قطعنامه 598 از طرف ايران، آتش بس ميان دو طرف از تاريخ 29 مرداد 1367 برقرار شد و شوراي امنيت در تاريخ 18 مرداد همان سال، قطعنامه 619 را تصويب كرد كه به موجب آن گروه ناظران نظامي ايران و عراق و سازمان ملل كه از حدود چهارصد نفر از 25 مليّت مختلف تشكيل شده بود، در دو كشور مستقر شدند.

قطعنامه 598 پس از مشورت هاي فراوان شوراي امنيت و با توافقات اصولي به عمل آمده در جلسه شماره 2750 خود طرح قطعنامه اي را كه قبلاً در خصوص كلمه به كلمه آن توافق شده بود به اتفاق آرا به تصويب رساند. طرح قطعنامه را اعضاي دائم شورا تهيه كرده بودند و نظريات اعضاي غيردائم نيز تا حدودي لحاظ شده بود.

شوراي امنيت، با تأييد مجدد قطعنامه (1986 ميلادي) 582 خود، با ابراز نگراني عميق از اين كه علي رغم درخواستهايش براي آتش بس، منازعه بين ايران و عراق به شدت سابق با تلفات شديد انساني و تخريب مادي ادامه دارد، با ابراز تأسف از آغاز و ادامه منازعه، همچنين با ابراز تأسف از بمباران مراكز صرفاً مسكوني غيرنظامي، حملات به كشتيراني بي طرف يا هواپيماهاي كشوري، نقض قوانين بين المللي انسان دوستانه و ديگر قوانين ناظر بر درگيري مسلحانه، بويژه كاربرد سلاحهاي شيميايي برخلاف الزامات پروتكل 1925ژنو، با ابراز نگراني عميق نسبت به احتمال تشديد و گسترش بيشتر منازعه، مصمم شد به تمامي اقدامات نظامي بين ايران و عراق خاتمه بخشد، معتقد شد كه مي بايد يك راه حل جامع، عادلانه، شرافتمندانه و پايدار بين ايران و عراق به دست آيد.

نكته مهمي كه اين قطعنامه را براي جمهوري اسلامي مهم جلوه مي داد اين بود كه در اين قطعنامه براي اولين بار به منازعه بين ايران و عراق اشاره شده بود نكته اي كه در طول 8 سال دفاع مقدس از اعتراف به آن طرفه مي رفتند.

اين قطعنامه از دوكشور خواسته بود به عنوان يك قدم اوليه جهت حل و فصل (مناقشه) از راه مذاكره، يك آتش بس فوري را رعايت كرده، به تمامي عمليات نظامي در زمين، دريا و هوا پايان داده و تمامي نيروهاي خود را بدون درنگ به مرزهاي شناخته شده بين المللي بازگردانند.

اين قطعنامه همچنين از دبيركل خواست كه يك تيم ناظر ملل متحد را براي بررسي، تأييد و نظارت بر آتش بس و عقب نشيني نيروها اعزام كرده و با مشورت دو طرف درگير، تدابير لازم را اتخاذ كرده، گزارش آن را به شوراي امنيت ارائه كند.

و اما نكته مهمي كه انگيزه پذيرش قطعنامه را براي جمهوري اسلامي ايران فراهم كرده بود اين بود كه اين قطعنامه از دبيركل درخواست كرده بود با مشورت ايران و عراق، مسأله تفويض اختيار به يك هيأت بي طرف براي تحقيق در خصوص مسئوليت منازعه را بررسي نموده و در اسرع وقت به شوراي امنيت گزارش دهد.

از سويي دبيركل موظف شده بود كه هيات كارشناسان را براي مطالعه ابعاد خسارات وارده در خلال منازعه و نياز به تلاشهاي بازسازي با كمكهاي مناسب بين المللي پس از خاتمه درگيري را براي مطالعه موضوع بازسازي و گزارش به شوراي امنيت تعيين كند.

"خاوير پرزدوكوئيار" در روزهاي پس از پايان جنگ اول خليج فارس پس از گذشت سالها بر اين مساله تاكيد كرد كه عراق آغاز جنگ بوده است كه بر اساس اين اعلام و بر اساس بندهاي 6 و 7 قطعنامه 598 ر‍ژيم بعث عراق موظف به پرداخت خسارت هاي ناشي از جنگ بود، اما اين مساله امروز پس از گذشت 16 سال به سرانجام مناسبي نرسيده است. 

علاوه بر اين با كوتاهي هايي كه از ناحيه مسئولان كشور درخصوص اعاده حقوق ملت ايران صورت گرفت و تحولات عراق و سرنگوني رژيم بعث عراق و دستگيري صدام ابهام درمساله پرداخت غرامت ها و خسارات ناشي از هشت سال دفاع مقدس افزايش يافت.

تشكيل دادگاه صدام اكنون زمينه اي را فراهم آورده تا مسئولان كشور در جهت احقاق حقوق ملت ايران گام هاي موثري را بردارند كه گام هاي نخستين در اين زمينه به تازگي برداشته شد و مسئولان قضايي، اجرايي و مجلس ضمن برگزاري جلسه اي مشترك ارسال شكواييه اي عليه صدام به دادگاه عراقي را بررسي كردند.

مساله اي كه جمهوري اسلامي ايران مي تواند بر آن تاكيد داشته باشد ضرورت انجام محاكمه صدام در دادگاهي بين المللي است تا  از اين طريق بتوانيم بر اساس بندهاي 6 و 7 قطعنامه 598 مساله غرامت هاي جنگ تحميلي را مطرح كنيم و آن را به سرانجام مطلوب برسانيم.

کد خبر 95810

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha