بحران اوکراین

 

در ساعات اولیه صبح پنجشنبه ۵اسفند ماه، روسیه پس از درخواست کمک جمهوری‌های دونتسک و لوهانسک برای دفاع از خود در برابر حملات شدید نیروهای اوکراینی، حملات نظامی به اوکراین را آغاز کرد. کارشناسان در ابتدای حمله اعلام کردند که به نظر می رسد هدف روسیه از حمله به اوکراین اشغال کامل اوکراین نیست؛ هدف فروپاشی ساختار کنونی سیاسی و تضعیف شدید نیروی نظامی این کشور است. اکنون حدود پنج ماه از این جنگ گذشته و روسیه بخش هایی از اوکراین را تصرف کرده است. کشورهای غربی در این مدت با تحریم های شدید علیه روسیه و تجهیز ارتش اوکراین به سلاح های مدرن مانع از اشغال کی یف پایتخت اوکراین شده اند و همزمان باعث طولانی تر شدن جنگ شده اند.

درمورد دلایل شروع این حمله نظرات متنوع و متناقضی وجود دارد. برخی کارشناسان روسیه را محکوم کرده و ولادیمیر پوتین را متهم به اشغالگری کرده اند. در مقابل برخی حمله روسیه به اوکراین را قابل توجیه دانسته اند. طبق این دیدگاه روسیه معتقد است که ناتو برخلاف وعده‌های خود در هنگام سقوط دیوار برلین مبنی بر عدم گسترش خود به شرق اروپا در سال‌های اخیر در چندین مرحله خود را به مرزهای روسیه نزدیک کرده است، عضویت کشورهایی مثل رومانی، بلغارستان، لتونی و لیتوانی حوزه نفوذ روسیه را به شدت کاهش داده است.

با این حال تجاوز و حمله نظامی از جانب هر کشوری محکوم بوده و نباید از آن حمایت کرد. اما در مورد حمله روسیه به اوکراین باید این مسئله را در نظر داشت که این کشورهای غربی بودند که با تحریک اوکراین زمینه ساز جنگ شدند. رهبر معظم انقلاب در سخنانی به مناسبت خجسته عید مبعث، اوکراین را قربانی سیاست بحران‌سازی آمریکا برشمردند و خاطرنشان کردند:« امروز اوکراین قربانی سیاست بحران‌سازی آمریکا است زیرا آمریکا بود که با دخالت در مسائل داخلی اوکراین، راه انداختن اجتماعات و ایجاد کودتای مخملی و رنگی، حضور سناتورهای آمریکایی در اجتماعات معارضان و جابجا کردن دولت ها، این کشو را به این نقطه کشاند. ما در اوکراین طرفدار توقف و خاتمه جنگ هستیم.» خبرگزاری مهر در ابتدای شروع جنگ اوکراین در پرونده ای با عنوان بحران اوکراین ابعاد مختلف این مسئله را واکاوی کرد. در ادامه جنگ اوکراین نیز مقالات زیادی به پرونده اضافه شد.