به گزارش خبرگزاری مهر، فرشید ابراهیمیان مدرس دانشگاه و منتقد تئاتر در این جلسه گفت: مخاطب آخرین حلقه از حلقه‌های ارتباطی در رسانه است که معنا و پیامی را منعکس می‌کند. تئاتردر شکل کلی اش یک نظام پیچیده است که از نشانه‌های مختلف تشکیل شده و مخاطب باید پیوسته با رمزگان‌های خود نشانه‌هایی را که به سمت او پرتاب می‌شود را بشناسد.
وی گفت: امروز وضعیت مخاطب بسیار پیچیده‌تر از گذشته است، چون شرایط اجتماعی امروز از گذشته پیچیده‌تر شده است و مخاطب امروز بیشتر واکنش‌های یک فرهنگ را نشان می‌دهد. در عصر کاپیتالیسم تولید انبوه مخاطب نه تنها سرعت بیشتری گرفته است بلکه مخاطب هم معامله می‌شود و زمانی که سینما به عنوان یک کالای تولید انبوه باشد باید مخاطبان نیز انبوه شوند.
این نویسنده و بازیگر افزود: در جامعه امروز نباید به فراوانی و تولید انبوه مخاطب پرداخت، چه بسا نمایش‌هایی که با مخاطب اندک، برتر شدند و چه بسا نمایش‌هایی که با مخاطب انبوه هیچ‌گاه از حد چارچوب خود بالاتر نرفتند. تماشاگر کسی است که نگاه می‌کند و فکر می‌کند مثل تماشاگر تلویزیون، اما مخاطب آگاهانه برای دریافت پیام با هدف در یک محل حاضر می‌شود و تئاتر اساسا بیشتر مخاطب دارد تا تماشاگر و مصداق دقیق تماشاگر را می‌توان بینندگان تلویزیون دانست.
وی ادامه داد: این اجرا واجد جذابیت‌های بصری و صوتی فوق‌العاده‌ای بود. به‌علاوه کارگردان نمایش توانسته بود به خوبی نبض مخاطبان جوان را به‌خوبی بشناسد و جوانان را به تماشای این تئاتر بکشاند. چهره‌گرایی هیچ اشکالی ندارد و شاید بتوانیم از این طریق در آینده عموم مردم را به تئاتر بکشانیم.
رضا حداد کارگردان "مکاشفه در باب یک مهمانی خاموش" گفت: ما در این نمایش بازیگر محبوب یا ستاره نداشتیم و من نمی‌دانم که چرا برزو ارجمند یا سیامک انصاری خود را بازیگر محبوب می دانند یا دیگران آنها را چهره به‌شمار می‌آورند، چون ستاره‌بودن یک تعریف دارد و این‌ها هیچ کدام در تعریف ستاره نمی‌گنجند.
وی ادامه داد: مرز‌بندی مخاطب و تماشاگر را دوست ندارم و هرکس که در مقابل نمایش ما قرار می‌گیرد ما با او گفتگو می‌کنیم و قصد داریم که برای او یک کشف را به‌وجود آوریم و با هرکدام از آنها ارتباط برقرار می‌کنیم. تصور من از یک نمایش موفق این است که در سه یا چهار دقیقه اول نمایش، فرد فراموش کند که در کجا نشسته است و ذهن او توسط بازیگران تئاتر دزدیده شود و گفتگو با او آغاز شود.
حداد افزود: ما برای این نمایش تبلیغات نکردیم، کار ما در حد یک اطلاعرسانی بود، به‌علاوه اطلاعرسانی ما هم ضعیف بود و سالنی را که در آن اجرا می‌کنیم هم تقریبا کسی نمی‌شناخت. قرار بود که در این نمایش از مهناز افشار بخواهیم که با عنوان یک ستاره بازی کند. البته با او صحبت‌هایی هم کردیم و به توافق رسیدیم و من یکسری تصاویر را به او نشان دادم و از او خواستم که این کارها را ببیند تا تصمیم بگیرد که با ما همکاری کند، ولی او پس از دیدن تصاویر تصمیم‌اش را تغییر داد و متاسفانه ستاره‌ای در این نمایش بازی نکرد.
برزو ارجمند یکی از بازیگران "مکاشفه در باب یک مهمانی خاموش" در این جلسه گفت: ممکن است که این تئاتر تماشاگران بسیاری داشته، اما افرادی هم که به عنوان تماشاگر وارد می‌شدند به صورت مخاطب خارج می‌شوند. من فارغ‌التحصیل تئاتر هستم و در دوران دانشجویی نیز بیش از هزار تئاتر خیابانی اجرا کرده‌ام و چون تلویزیونی شده‌ام دیگر نباید تئاتر بازی کنم؟
نظر شما