۹ شهریور ۱۳۸۳، ۱۱:۰۶

ششمين سال خاموشي شيون فومني

خبر گزاري مهر - گروه فرهنگ و ادب : شيون فومني در 3 آذرماه 1325 در« فومن » يكي از شهرستانهاي شمال ايران به دنيا آمد و در طول زندگي ادبي خويش ، توجه ويژه اي به فرهنگ عاميانه داشت.

اين شاعر معاصر ، تحصيلات ابتدايي خود را در زادگاهش فومن و تحصيلات متوسطه را در شهر كرمانشاه به پايان رساند و پس از اخذ ديپلم به خدمت در آموزش و پرورش استان مازندران مشغول شد. او سالها يي نيز در رشت به تدريس پرداخت .
شيون با علاقه اي كه به ادبيات داشت به شعر روي آوردبا تاثير از فضاي سرسبز خطه هاي شمال به خلق آثار هنري و ادبي دست زد.
شيون از جمله شاعران محبوب و مشهور خطه ي شمال ايران است كه وجود فرهنگ عاميانه در شعرش از جايگاه خاصي برخوردار است .
اشعار او بيشتر الهام گرفته از طبيعت و زندگي مردم روستايي است كه با استفاده از نگاه دقيق و ريز بين خود به توصيف آنهامي پردازد.
شيون علاوه بر سرودن شعر در قالبهاي كلاسيك در قالب نيمايي نيز اشعاري سروده است كه از زيبايي خاص خود بر خوردار است .
زبان شعري شيون ساده و صميمي است كه گاهي رگه هايي از زبان مردم گيلان را مي توان در آن مشاهده كرد .
شيون فومني شاعر و ترانه سرا در تاريخ 23 شهريور ماه 1377 درگذشت و در سيلمان داراب - رشت ، در جوار ميرزا كوچك خان جنگلي به خاك سپرده شد.

آثار منتشر شده از شيون بد ين شرح است :
پيش پاي برگ ( شعر)، يك آسمان پرواز(شعر)، از تو براي تو( شعر)، رودخانه در بهار( شعر)، شروه هاي شيرين( شعر)، در هواي يوش( شعر)، كودك خيالي ( مجموعه شعر هاي كودكانه)، كودك لجباز ( قصه منظوم كودكانه)، با اهل طرب( ترانه)، دره ي پروانه ( دفتر قصه ) .

زيباترين حضوري از عشق در من اي دوست
عشقي كه آتشم زد در ماه بهمن اي دوست
راهم زدي و آهم در سينه ي شب افروخت
گم شد ستاره من در روز روشن اي دوست
يكدم نمي توانم بي صحبت تو دم زد
افكندي ام چو قمري ، طوقي به گردن اي دوست
جادوي آفتا بي ، همخون دختر تاك
پركن پياله ام را مردي بيفكن اي دوست
از چله ي كمان قد كماني ما
تيري توان نشاندن بر چشم دشمن اي دوست
نازك نهال صبحي آيينه ي سحرگاه
زيباست در تو خود را تكرار كردن اي دوست
مي رانمت چو مهتاب ، بر موج آب ديده
دارم در آرزويت دريا به دامن اي دوست
ني پايبند شهرم ، ني گوشه گير صحرا
زين بيشتر چه خواهي از جان " شيون" اي دوست