به گزارش خبرنگار مهر، شاید وقتی نام رشته دوچرخه‌سواری به زبان می‌آید تنها به یاد دوچرخه‌های جاده یا پیست بیافتیم اما دوچرخه‌سواری در دنیا شاخه‌های گوناگونی دارد. دوچرخه‌سواری BMX، نمایشی، کراس، دوچرخه‌سواری در شرایط سخت و یخبندان، بال سیکل (حرکات دوچرخه‌سواری با توپ) و داخل سالن شاخه‌هایی دیگری از این رشته جذاب هستند که در ایران هنوز نامی از آنها برده نمی‌شود. اما در بین این رشته‌ها دوچرخه BMX به دلیل برگزاری مسابقات در رقابت‌های قهرمانی آسیا و جهان، بازی‌های آسیایی و المپیک جایگاه ویژه‌ای دارد و در تمام کشورها هم ردیف رشته‌های جاده، پیست و کوهستان دیده می شود.
دوچرخه‌ای برگرفته شده از موتور
دوچرخه‌های BMX در اواخر دهه 1960 میلادی در کالیفرنیا ساخته شدند درست در سال‌هایی که رقابت‌های موتور کراس در بین مردم به عنوان ورزشی محبوب طرفداران زیادی پیدا کرده بود، دوچرخه‌ای از نسل موتورها الهام بخش سازنده آن شد. این رشته برای کودکان و نوجوانانی که علاقمند به کراس موتور بودند بی خطرتر و بهتر بود و ماجراجویان جوان با شیوه موتور سواری و با لباس‌های آن در این رشته فعالیت می کردند. نام این رشته BMX نهاده شد.
فدراسیون بین‌المللی این رشته آوریل سال 1981 تاسیس شد و نخستین مسابقه قهرمانی جهان آن در سال 1982 برگزار شد. BMX پس از آن سال به سرعت به عنوان یک رشته اصلی در دوچرخه سواری رشد کرد به طوریکه در سال 1993 به صورت رسمی به عضویت اتحادیه جهانی دوچرخه سواری درآمد. این رشته هم اکنون جزء اصلی برگزاری رقابت‌های قهرمانی آسیا، بازی‌های آسیایی، قهرمانی جهان و حتی المپیک است و مدال‌هایی را در بخش زنان و مردان دارد اما در ایران فعالیت خود را شروع نکرده است.
پیست این رشته خاکی و مانند پیست موتورسواری است البته با شیب کمتر و تپه‌های کوچک‌تر. مسافت دور پیست دوچرخه سواری BMX به 350 متر و شیب‌های آن از هشت متر تجاوز نمی‌کند، گوشه‌های آن باید برعکس موتور سواری تخت باشد. علاقمندی اروپایی‌ها و به خصوص آمریکایی‌ها به این رشته باعث شد تا BMX این روزها شاخه‌های مختلف و مسابقات گوناگونی داشته باشد. رقابت‌های رسمی، آزاد، خیابانی و ساده، در جنگل، در سطح جاده صاف یا خیابان یا زمین خاکی.
برنامه‌ای برای ورود BMX به ایران
اما ایران هنوز به جایی نرسیده که بتواند جز سه رشته دوچرخه سواری همچون کوهستان، جاده و پیست رشته دیگری را راهاندازی کند. علی زنگی آبادی رئیس فدراسیون دوچرخه‌سواری در گفتگو با خبرنگار مهر در خصوص برنامه‌های آینده این فدراسیون و چگونگی راهاندازی این رشته‌ها، گفت: این رشته مانند موتورسواری است و جذابیت‌های خاص خود را دارد مطمئنا اگر بتوانیم زمینه راه اندازی آن را فراهم کنیم بسیاری از جوانان به دوچرخه‌سواری علاقمند می‌شوند.
وی در پاسخ به سئوال خبرنگار مهر که "چرا برای استارت این رشته از پیست موتورسواری آزادی استفاده نمی‌کنید؟"، گفت: پیست موتورسواری تپه‌های بلندتری دارد و نمی‌توانیم از آن برای دوچرخه‌های کراس استفاده کنیم. باید برای حل مشکل فضا راهکار دیگری را پیدا کنیم.
زنگی آبادی تصریح کرد: قبل از رفتن ضیاء آذری نامه‌ای را برای در اختیار گرفتن یک قطعه زمین در مجموعه آزادی تهیه کردیم. با آمدن مدیر جدید دوباره باید در این خصوص نامه نگاری کنیم. البته دریافت این زمین تقریبا قطعی است و تنها باید جایابی شود.
وی در این خصوص گفت: با شرکت تجهیز هم برای ساخت پیست BMX صحبت کرده‌ایم در صورتی که جای زمین مشخص شود هزینه ساخت آن با اعتباری نزدیک به 300 تا 400 میلیون تومان برآورد خواهد شد.
وی ادامه داد: مطمئنا بعد از راهاندازی این رشته باید به فکر دوچرخه‌های آن باشیم. ما حتی یک دستگاه دوچرخه هم در این ماده نداریم. هزینه خرید آن باید بررسی و اعتبار آن درخواست شود.
رقابت‌های دوچرخه سواری داخل سالن، کراس (شرایط سخت)، نمایشی و BMX در ایران برگزار نمی شود
رشته BMX برای اولین بار در المپیک 2008 پکن برگزار شد. در بازی‌های آسیایی گوانگجو نیز در شرایطی برگزار شد که شاهد حضور تنها 6 کشور چین، هنگ کنگ، ژاپن، کره جنوبی، تایلند و عربستان بودیم. در این بین مدالهای دو بخش زنان و مردان تنها در بین کشورهای چین، هنگ کنگ و ژاپن تقسیم شد.
رئیس فدراسیون دوچرخه سواری با بیان اینکه این رشته به تازگی وارد بازی‌های آسیایی گوانگجو و المپیک چین شده و اگر بتوانیم آن را راه اندازی کنیم شانس دستیابی به مدال هم داریم گفت: ما نه علم رشته BMX را داریم نه اینکه تا به امروز در آن کار کرده‌ایم بنابراین باید برای شروع این رشته از مربیان و متخصصان خارجی استفاده کنیم.
وی در ادامه گفتگوی خود با خبرگزاری مهر در خصوص راهاندازی دیگر رشته‌های دوچرخه سواری، تصریح کرد: رشته‌هایی مانند نمایشی، داخل سالن یا بال سیکل نیازمند ساخت سالن‌هایی با کف پوش‌های مخصوص است. ما نه علم آن را داریم نه اعتبارات و امکانات آن را. در این موقعیت باید بیشتر روی رشته‌های اصلی چون پیست، جاده و کوهستان سرمایه گذاری کنیم چون در آسیا و جهان، بازی‌های آسیایی و المپیک مدال‌آور هستند. بعد از آن رشته BMX را به عنوان یک رشته مدال آور راهاندازی کنیم.
نظر شما