بارگاه حضرت معصومه(س)؛ قطعه‌ای از بهشت خوب خداست

به گزارش خبرنگار مهر، معصومه(س) مفسر واژه مهربانی و آفتابی ست که روزگاری در مدینه طلوع کرد و سال‌ها بعد در راه دیدار برادر به مدینه قم رسید.

و از آن روز، کویر قم به فخر حضور فاطمه معصومه (س) است که به اقیانوس عاشقی مبدل گشته و هر ساله میزبان فوج فوج مشتاقانی است که در این اقیانوس معنویت تنی بر آب می‌زنند و خود را از اندوه و دلتنگی‌ها پاک و روحشان را تازه می‌کنند.

ای بانوی آب و آینه،‌ای بانوی کرامت، تا چشم به سوی ضریحت می‌گشایم رعد اشک، کویر چشمانم را که مدتی است اسیر خشکسالی شده بارانی می‌کند و من دل از تمام باورهای پوچ و احساس تنهایی که داشتم، می‌شویم و در حریم معنوی بارگاهت تجلی حضور خداوند را حس می‌کنم. انگار برق گنبد طلایی‌ات، نوری در دلم روشن می‌کند و من خدا را نزدیک‌تر می‌بینم.

انگار اینجا سجده‌های نمازم سنگین‌تر و دست‌های قنوتم بالا‌تر می‌رود

وقتی در صحن حرمت به نماز می‌ایستم، حضور قلب بیشتری دارم، انگار سجده‌های نمازم سنگین‌تر و دست‌های قنوتم بالا‌تر می‌رود.

نمی‌دانم حرمت چه حالی دارد که حال معنویم را خوب و احوال مادیم را بدحال می‌کند، حس خدایی شدن نزدیکم می‌شود و من نزدیک‌تر به او.

ای پناه کبوتران خسته و پر شکسته، سال هاست صدای بال کبوتران حرمت برایم آهنگ دلنوازی است که با شنیدنش دلم آرام می‌گیرد.

راستی کبوتران حرمت همیشه برایم یادآور خاطره‌ای هستند.‌‌ همان روزی که من غرق در دنیای کودکی‌ام با کبوتری در حرمت دوست شدم و در ازدحام زائران حرمت گم.

آن روز خودم در میان شلوغی زائرانت گم شدم و امروز دلم در میان ازدحام طواف دهندگان ضریحت گم می‌شود.

ملائک با بال‌های خود زیر پای زائرانت را فرش می‌کنند

شنیده‌ام ملائک با بال‌های خود زیر پای زائرانت را فرش می‌کنند و من مراقبم تا بال‌هایشان را نشکنم.

اینجا در کنار ضریحت خط اشک پایانی ندارد و قطره قطره عشق جمع می‌شود و من مانده‌ام که چگونه در این اقیانوس عاشقی شنا کنم.

وقتی به سویت می‌آیم تا زیارت بخوانم، بغض واژه‌هایم را مقطع می‌کند اما می‌دانم خودت از میان همین واژه‌های بریده بریده و زبان قاصرم در ادای بندهای زیارت نامه، حرف‌هایم دلم را می‌فهمی و دعایم را اجابت می‌کنی.

دلم را برای همیشه اینجا مقیم کرده‌ام

می‌خواهم از حرم بیرون بیایم ولی دلم را برای همیشه اینجا مقیم کرده‌ام. با دست‌های نیازم، قلبم را به ضریحت دخیل می‌بندم.

 به هر طرف که نگاه می‌کنم نور امید موج می‌زند و من باور دارم که به همین زودی‌ها حاجتم برآورده می‌شود.

با شور شهر فاصله دارم کنار تو/ احساس وصل می‌کند آدم کنار تو

حالی نگفتنی به دلم دست می‌دهد/ در هر نماز مسجد اعظم کنار تو

..........................................

الهام رحیمی