به گزارش خبرنگار مهر، شبکه آموزش را به عنوان شبکه‌ای می‌شناسیم که در یکی دو سال اخیر پیشرفت خوبی کرده اما عمدتا این پیشرفت حاصل ساخت چند برنامه خاص بوده و در مابقی موارد چندان تاثیر خاصی از این شبکه و برنامه‌هایش دیده نشده است.
هرچند امروز این شبکه قصد دارد با تهیه و تولید برنامه‌هایی به خصوص در زمینه بهداشت و سلامت نقش مرجعیت را در میان شبکه‌های رسانه ملی ایفا کند. البته تولید و پخش برنامه‌هایی نظیر "دکتر سلام" از جنبه عمومی و "آموزش مداوم" از جنبه تخصصی در این راستا است اما مدیران این شبکه نباید از نقش محوری مخاطب و فاکتور پربیننده شدن برنامه نیز غافل شوند به خصوص برنامه‌هایی که در ساعات پربیننده شب روی آنتن می‌روند.
یکی از برنامه‌هایی که شبکه آموزش هر بار با اعمال برخی تغییرات روی آنتن خود می‌فرستد، برنامه‌ای با تهیه‌کنندگی و اجرای امیر قمیشی است که ظاهرا برای دانش آموزان طراحی شده و هر بار و پس از تغییر نام برنامه دوباره با همان آیتم‌های قبلی و نهایتا با یک تغییر دکور ساده روی آنتن می‌رود.
ظاهرا مدیران شبکه تصور کرده‌اند برای برای ارتقا سطح برنامه‌ای که به شدت گرفتار کلیشه‌ها است، تغییر نام کفایت می‌کند!
"هفت و هفت دقیقه"، "حوالی هفت"، "ویژه نامه" و این اواخر "باز باران" همگی نام‌هایی هستند که برای یک برنامه با ساختار مشابه و گردانندگان یکسان انتخاب شده‌اند و در هر بار پخش همان آیتم‌ها بدون اندکی تغییر تکرار می‌شود.
مسلما اگر در زمان شروع پخش برنامه وجود آیتم‌هایی با نام باشگاه برای یک برنامه تلویزیونی جذاب بود، بعد از گذشت چند سال عدم تغییر ساختار و یکواختی در محتوا و فرم برای مخاطب آزاردهنده خواهد شد و مدیران شبکه آموزش حالا که شعار تغییر و تبدیل شدن به مرجعیت را سرلوحه خود قرار داده‌اند باید به این بدیهیات در امر برنامه‌سازی نیز توجه کنند.
به تمام این‌ها می‌توان برنامه روز جمعه شبکه آموزش با نام "هفته نامه" را نیز افزود که توسط همین گروه برنامه‌ساز روی آنتن می‌رود و واقعا معلوم نیست اینهمه یکنواختی در ساخت یک برنامه به چه منظور است؟! البته سایر برنامه‌های شبکه آموزش نیز در حال حاضر به شدت از یکنواختی رنج می‌برند اما این نوشتار بیشتر به تغییر نام برنامه "باز باران" و تکرار همان روند قبلی می‌پردازد.
در برنامه "باز باران" یا "حوالی هفت" سابق و "هفت و هفت دقیقه" اسبق ظاهرا مخاطبان گروه سنی نوجوانان، راهنمایی و سال اول دبیرستان به همراه معلمان هستند که شامل زنگ‌های متفاوتی از جمله انشاء، تجربه و خبر است و هر روز یک مهارت متناسب با مخاطب دانش‌آموز تدریس می‌شود و از اساتید مختلف برای انتقال مفاهیم آموزشی بهره گرفته می‌شود اما نکته اصلی اینجاست که وقتی یک برنامه‌ای با تغییر نام خود به دنبال فضای جدیدی می‌گردد باید در کارشناسان و محتوای برنامه نیز تغییراتی اعمال شود، نه اینکه همه آن تغییرات گسترده تنها در حد یک تغییر نام باشد!
به این موارد اجرای امیر قمیشی را نیز بیفزایید که به نظر می‌رسد هر چقدر در پشت دوربین تجربه و تبحر دارد نمی‌تواند این تجربه و تبحر را از طریق دوربین به مخاطب منتقل کند چرا که در اکثر مواقع اجرایی سر پائین دارد و به دوربین توجهی نمی‌کند!
جدای از این موارد "باز باران" به سبب پرداختن به موضوعات اشاره شده و یا به تعبیر سازندگان آن بهره گرفتن از زنگ‌های درسی مختلف که در یک دکور کلاس مانند اجرا می‌شود، این قابلیت را دارد تا با کمی تغییر مضمونی و محتوایی به برنامه‌ای مفید و خوب برای گروه مخاطبان هدف خود تبدیل شود.
---------------
مریم فکوری
نظر شما