به گزارش مهر، روز آخر هفته خوابگاهها، پنجشنبه 25 اردیبهشت ماه 93، مجتمع خوابگاهی کوی دانشگاه علوم پزشکی تهران میزبان دو معاون تحقیقات - فناوری و دانشجویی - فرهنگی وزارت بهداشت بود. مجتمع خوابگاهی کوی دختران علوم پزشکی محل سکونت بیش از 1700 دانشجوی دوره های کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری حرفه ای داروسازی، دندانپزشکی و پزشکی است.
ساختمان های خوابگاهی که عناوینی چون گلستانهای یک تا چهار دارند و قدمتی از سال 1346 تا 1357 دارند. یکی از گلستان ها که محل اسکان دانشجویان کارشناسی است در سال های 42 و 43 بیمارستانی با عنوان امیرکبیر بوده است که در سال های بعد کاربری بیمارستان تغییر می کند و به خوابگاه تبدیل می شود. راهروهای پهن و لوله های سقفی و سنگ های قدیمی نشان از بیمارستانی در 40 سال پیش دارد. اما سایر ساختمان ها با کاربری خوابگاه در سال های دهه 50 ساخته شده است.
به گفته دکتر مصطفی محقق معاون دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی تهران، قدمت بالای ساختمان های کوی مشکلات زیادی را از نظر رسیدگی به تاسیسات و امکانات ایجاد می کند و هزینه ها را افزایش می دهد.
دکتر رضا ملک زاده و دکتر محمدحسین آیتی در این بازدید با حضور در جمع دانشجویان با آنها به گفتگو پرداختند و از نزدیک با مشکلات آنها در زمینه تغذیه، امور رفاهی خوابگاه، سرویس های رفت و آمد به دانشگاه، پاکیزگی محیط و مسائل آموزشی آشنا شدند.
یکی از موضوعات مورد اعتراض دانشجویان کارشناسی، پزشک سالاری موجود در دانشگاه بود که موجب شده بود برخوردهای نامناسبی با دانشجویان پیراپزشکی صورت گیرد و آنها را به سایت های اینترنت یا کتابخانه سایر دانشکده ها راه ندهند.
نبود اینترنت یکی از مشکلات عمده دانشجویان بود که به گفته برخی از آنها یک سوکت خراب در یک اتاق چهار نفره نمی توانست برای آنها کارآیی آموزشی داشته باشد.
از دیگر گلایه های دانشجویان این بود که دانشجویان دوره های کارشناسی دانشگاه علوم پزشکی تهران هم با رتبه های بالای کنکور در این دانشگاه پذیرفته شده اند و وقتی به این دانشگاه آمده اند مدینه فاضله ای که انتظارش را داشتند با ساختمان هایی فرسوده و غذاهایی که یکبار هم نمی شود خورد از میان رفت.
دانشجویان دکتری حرفه ای که در دو خوابگاه دیگر مستقر بودند خاطرنشان می کردند 6 تا 7 سال زندگی در اتاق هایی کوچک چهارنفره با امکانات محدود بسیار آزاردهنده است.
تغییر ساعت سرویس های رفت و آمد به دانشگاه یکی از گلایه های دانشجویان بود که دکتر محقق در پاسخ به این گلایه یادآور شد: به دلیل پراکندگی خوابگاه های در سطح شهر و کمبود اعتبارات محدودیت سرویس دهی وجود دارد که دانشجویان می توانند از ساعات زودتر سرویس ها استفاده کنند.
دانشجویان عدم رنگ آمیزی خوابگاه در چند سال گذشته، دریافت پول برای ورود مهمان و تعامل ضعیف میان دو دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران برای استفاده دانشجویان از امکانات متقابل این دو دانشگاه را از دیگر مشکلات این خوابگاه عنوان می کردند.
دکتر رضا ملک زاده معاون وزیر بهداشت که سابقه وزارت نیز دارد، در گفتگو با مهر که شرایط خوابگاهی وی را در زمان تحصیل در دانشگاه علوم پزشکی شیراز جویا شد، گفت: من در سال های 42 و 43 در شیراز تحصیل می کردم، آن موقع 60 دانشجوی پزشکی هم دوره من بودند و با توجه به تعداد کم ما در اتاق های تک نفره سکونت داشتیم . چلوکباب های خوابگاه بسیار معروف بودند و کیفیت آن قابل مقایسه با غذاهای رستوران بود.
دکتر محمدحسین آیتی معاون دانشجویی - فرهنگی وزارت بهداشت نیز در گفتگو با دانشجویان از آنها درخواست کرد که با انتخاب چندین نماینده مشکلات خود را به صورت ساختارمند مطرح کنند. وی همچنین تاکید کرد دانشجویان وزارت علوم از سرانه بیشتری نسبت به دانشجویان وزارت بهداشت برخوردار هستند و بیشترین آن سرانه میزان سرانه صرف غذای خوابگاهی می شود. از همین رو مبلغ ناچیزی برای سایر فعالیت ها باقی می ماند.
کیفیت غذا یکی از مشکلات عمده دانشجویان بود که در این میان یکی از دانشجویان با ظرفی غذا از معاونان خواست که با چشیدن غذا از کیفیت بد آن مطلع شوند که دکتر ملک زاده در پاسخ به این دانشجو خاطرنشان کرد ما نیز در بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی تهران از همین غذا استفاده می کنیم و تفاوتی وجود ندارد.
در این بازدید دانشجویان از معاونان وزیر بهداشت درخواست کردند حداقل در هفته خوابگاه ها هدیه ای برای دانشجویان خوابگاهی در نظر گرفته شود و یکی از دانشجویان در پیشنهادی جالب گفت حداقل یک وعده غذای رایگان از رستوران به ما داده شود.
راه اندازی خط دوچرخه سواری با توجه به محوطه سبز و بزرگ بیرونی خوابگاه که محصور است و دانشجویان دختر به راحتی می توانند از این فضا استفاده کنند هم از دیگر درخواست های آنان بود.
همنشینی گربه ها با دانشجویان در محیط بیرونی خوابگاه نیز جالب توجه بود. گربه ها به دوستان دانشجویان بدل شده بودند و به راحتی در محوطه خوابگاه رفت و آمد می کردند. تشکر دانشجویان از ناظمه ها در رسیدگی به وضع آنها نیز جالب توجه بود.
هفته خوابگاه های سال 93 نیز به پایان رسید و بازهم دانشجویان خوابگاهی در میان انبوهی از درخواست های کوچک و بزرگ تنها ماندند. دانشجویانی که رنج تحصیل دور از خانواده را به جان خریده اند و سعی دارند با کوله باری پربار به شهر و دیار خود بازگردند.
نظر شما