به گزارش خبرگزاری مهر، اغلب مورخان کلاسیک، زندگی نامه نگاری را در شمار شیوه های تاریخ نگاری قلمداد نمی کنند و برخی از مورخان رادیکال اجتماعی نیز به سبب ماهیت فردگرایانه زندگی نامه ها، این آثار را در مطالعات راجع به اجتماع حایز اهمیت نمی دانند.
در روش شناسی تاریخ اجتماعی البته هیچ فردی آن چنان مهم تلقی نمی شود که بر اساس زندگی نامه و شرح حالش، بتوان سلیقه ها، تمایلات، نیازها، ضرورتها و مقتضیات، جریانات و تغییرات اجتماعی و نیروهای عظیم عامل در این تحولات را کشف و بازشناسی کرد و به اصطلاح، در هر گونه تعمیم از فرد به جمع، در این مطالعات با "معضل نمایندگی" مواجه خواهیم بود.
با این حال، واقعیت این است که با دقت بیشتر و البته در مسیر کار عملی در مطالعات تاریخ اجتماعی، مورخ در مواردی از مراجعه به منابع زندگی نامه ای ناگزیر خواهد بود و چه بسا، شواهد تأیید یا نقض مورد نیاز در تبیین الگوها یا تغییرات، در همین منابع یافته شوند.
بر این اساس پژوهشکده تاریخ اسلام سلسله نشستهای علمی گروه رجال و خاندانهای اسلامی را برگزار می کند.
این هفته نشست «ارزش منابع زندگینامه ای در تاریخ اجتماعی» با حضور دکتر ابراهیم موسی پور شبلی دوشنبه ۳۱ فروردین در محل این پژوهشکده برگزار می شود.
این نشست از ساعت ۱۷ تا ۱۹ در پژوهشکده تاریخ اسلام واقع در خیابان ولی عصر، حیابان شهید عباسپور، خیابان رستگاران، کوچه شهروزشرقی پلاک ۹ برپا می شود.
نظر شما