به گزارش خبرگزاری مهر، جلسه نقد و بررسی مجموعه داستان «سرسبیل هایت را نجو» نوشته فرحناز علیزاده عصر دیروز یکشنبه ۲۸ خرداد با حضور احمد شاکری و نویسنده اثر در کتابخانه عمومی پیروزی برگزار شد.
در ابتدای این نشست علیزاده درباره کتاب مورد نظر گفت: یکی از دغدغه های من گنجاندن لحن های متفاوت در این مجموعه داستان بود از این رو راوی داستان ها مردها و زنان در سنین و تحصیلات مختلف هستند. این مجموعه شامل ۳۵ داستان بود که به ۱۴ داستان کاهش داشت. نام و تصویر این اثر را ناشر انتخاب و در بهار ۹۶ منتشر کرد.
شاکری نیز در این نشست بر نقش موثر جلسات نقد بیش از دوره های آموزش داستان نویسی در کشور تاکید کرده و گفت: آموزش های آکادمیک در هیچ دوره ای زاینده نویسنده نبوده هرچند نقد خوب، نقدی است که رویکرد محور بوده و هدف مشخصی را دنبال کند.
این منتقد و نویسنده کتاب با بیان اینکه سالانه آثار زیادی در کشور منتشر می شود، گفت: باید در انتخاب کتاب برای نقد توجه شود هر چند پیشنهاد می کنم، مجموعه داستان برای این کار اولویت نباشد زیرا برای یک نقد صحیح و دقیق به دقت و زمان بیشتری نیاز است از این رو فقط یکی از داستان ها را می توان نقد کرد.
نویسنده کتاب «عریان در برابر باد» سپس به وضعیت ادبیات داستانی پس از انقلاب اسلامی اشاره و بر مشخص کردن موضع منتقد نسبت به یک اثر تاکید کرد.
شاکری با اشاره به ویژگی های ادبیات داستانی پس از پیروزی انقلاب گفت: این رویداد توانست بسیاری از جریانات چپ و لیبرال را به محاق برده و تحولی در ادبیات شکل دهد. برخی نویسندگان پس از پیروزی انقلاب و حتی دوران دفاع مقدس نیز سرناسازگاری با انقلاب و ارزش های آن و مردم و رهبری داشتند.
عضو هیات داوران جشنواره شهید غنی پور به جریان های ادبی غربگرای که به خارج از مرزها توجه دارند اشاره کرده و در ادامه گفت: ادبیات ما باید بومی، هویت بخش و خاستگاه آن ایران اسلامی باشد و لازم است در مسیر تقویت آن حرکت کرد؛ ادبیاتی که پیشینه طولانی در کشور دارد.
شاکری برخی یافته های داستانی «سرسبیل هایت را نجو» و سیال بودن ذهن نویسنده آن را خوب ارزیابی کرد و گفت: لحن شخصیت ها و شیوه پرداخت آن در این اثر جدا از برخی نقدها خوب است هر چند نویسنده آن منتقدی سختکوش از میان صدها نفری است که در کانون اندیشه جوان دوره های نقد ادبی را گذرانده است.
فلاش بک های متعدد، پابان باز، پایان نامشخص شخصیت ها، عدم تمرکز در شخصیت پردازی و نمایش حالات شخصیت و روایت برخی سیاهی و تلخی های زندگی برخی مواردی بود که شاکری در نقد خود به کتاب یاد شده به آنها اشاره کرد.
در بخش بعدی این نشست، علیزاده با استقبال از نقدهای مطرح شده درباره این اثر گفت: باید شنونده صدای مخالف خود باشیم هرچند بخشی از نقدها نشات گرفته از نگاه و ایدیولوژی منتقد است که بسیار قابل احترام است.
علیزاده درباره باز بودن پایان داستان های این مجموعه گفت: وقتی نشان های متنی را دنبال کنیم متوجه خواهیم شد، داستان ها پایانی بسته دارند و به لحاظ روایتی بودن پراز صحنه است و می توان از روی آن فیلم ساخت.
وی درباره نشان دادن زشتی و سیاهی ها در بخش هایی از داستان گفت: قصدم از این کار، رساندن پیام مخالف آن داستان به مخاطب بود، به این معنی که در همه داستان هایم با اشاره به پلیدی و زشتی ها تلاش می کنم، زیبایی و نکات مثبت را به خوانندگان منتقل کنم زیرا آنها دوست دارند، به جنبه های دیگر مسایل نیز پرداخته شود.
نظر شما