پرهام عرب طراح گرافیک که طی سالهای اخیر عمده فعالیتهای خود را در عرصه طراحی پوستر و فعالیتهای تبلیغاتی مرتبط با حوزه موسیقی معطوف کرده است، در گفتگو با خبرنگار مهر بیان کرد: در سال ۱۳۹۴ پیشنهاد طراحی پوستر و مواد تبلیغی مربوط به نخستین همایش ملی هنر و ادب سیستان که در خانه هنرمندان و تالار وحدت برگزار میشد، توسط آقای محمدتقی حسینی مدیر همایش به بنده ارائه شد و من به دلیل ارادتی که به فرهنگ و هنر منطقه سیستان و بلوچستان داشته و دارم پذیرفتم که این پروژه را انجام دهد.
وی افزود: در این راستا قرار بر این شد تا هزینه طراحی، بلافاصله بعد از همایش توسط مدیر همایش به بنده پرداخت شود که متأسفانه نه تنها هزینهای پرداخت نشد بلکه برای برخی هزینههای جاری از من پولی قرض گرفته و ماهها طول کشید تا بازگردانده شود و تأسفبارتر اینکه برخی از اشخاص و هنرمندانی که در آن همایش تلاشهای زیادی انجام دادند به دلیل همین دلخوریهای به وجود آمده چه در بحث مالی و چه در بحث اجرایی، حتی حاضر به شرکت در مراسم پایانی نشده و ماجرا به سمتی رفت که این همایش در همان عنوان نخستین دوره ماند و دیگر در سطح ملی برگزار نشد.
این گرافیست در ادامه گفت: پس از گذشت ۴ سال همان آقای مدیر تماس گرفته و از من خواست تا قراری حضوری گذاشته تا هم هزینه طراحی همایش قبلی را پرداخت کند و هم برای برنامهای با عنوان «بزمگاه هنر سیستان و بلوچستان» پوستری طراحی کنم. من این بار هم با حسن اعتماد و ارادت قلبی خودم به فرهنگ و مردمان شریف سیستان، پذیرفتم کار را انجام دهم، اما بازهم همان شرایط تکرار شد و دیگر تماسی گرفته نشد.
وی افزود: پس از چند روز در فضای مجازی پوستری منتشر شد که همان پوستر نخستین همایش ملی هنر و ادب سیستان بود و با تغییراتی غیرحرفهای و جزئی عنوانش به «بزمگاه هنر سیستان و بلوچستان» تغییر کرده و نام شخصی دیگر هم به عنوان طراح برای آن درج شده بود! در حالی که من نه به صورت شفاهی و نه بهصورت کتبی مالکیت مادی و معنوی آن را به کسی نداده بودم و هیچ فرد یا مجموعهای هم درباره استفاده از این طراحی با من تماسی نداشت. البته شاید استفاده از آثار هنری و سرقت هنری در کشور ما توسط خیلیها صورت گرفته اما انتظار از افرادی که خود را هنرمند مینامند بسیار بیشتر است.
عرب خاطرنشان کرد: برگزاری چنین برنامههای فرهنگی و هنری باید به افرادی داده شود که در ابتدا صلاحیت انجام یک برنامه فرهنگی و هنری داشته و نیز خود هنرمندی اخلاق مدار و مطلع از حقوق انسانها باشند. به اعتقاد من این افراد نباید صرفاً به فکر دستیابی به منافع مادی شخصی باشند. وگرنه چطور میتوان چنین مدیران و افرادی را الگویی مثبت و تأثیرگذار برای عموم مردم و هنرمندان جوان آن منطقه عنوان کرد. متاسفانه درد این است که افرادی در جامعه هنری هستند که خود را هنرمند میدانند اما بویی از اخلاق و منش حرفهای هنری نبردند. من همینجا از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خواستارم تا به این موضوع رسیدگی کنند زیرا لوگو این مجموعه در زیر این اثر کپی شده نقش بسته است.
نظر شما