به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، حمزه کریمی سرپرست هیئت باستان‌شناسی گفت: سبزه میدان (میدان آزادی)، بزرگ‌ترین و مهم‌ترین فضای شهری قزوین محسوب می‌شود که در گذشته بخشی از محدوده دولتخانه صفویه، در زمان پایتختی این شهر بوده و در حال حاضر نقش مهمی از نظر هویتی و عملکردی در شهر ایفا می‌کند.
او افزود: پیرو نامه شهرداری قزوین، برای صدور مجوز به منظور ایجاد تأسیسات آبرسانی به‌منظور آبیاری درختان و فضای سبز در محدوده ضلع شمال‌غربی سبزه میدان، اقدامات اولیه توسط میراث‌فرهنگی با بازدید از محل انجام شد.
این باستان‌شناس خاطرنشان کرد: لذا با بررسی این طرح در کمیته فنی اداره کل میراث‌فرهنگی استان قزوین با توجه به ایجاد دخل و تصرف در صورت ایجاد تأسیسات آبی، پیش‌زمینه اجرایی شدن یا نشدن این طرح منوط به انجام مطالعات باستان‌شناختی شد.
کریمی اظهار کرد: به همین منظور با درخواست اداره کل استان و صدور مجوز از طرف ریاست پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، برنامه گمانه‌زنی به منظور پاسخ‌گویی به استعلام بافت تاریخی، سبزه‌میدان آغاز شد.
سرپرست هیئت باستان‌شناسی گفت: در این راستا در بخش شمال‌غربی محوطه و در قسمتی که به منظور ساخت تأسیسات آبی خاکبرداری شده یک گمانه دو در دو متر و یک ترانشه چهار در چهار متر برای شناسایی وضعیت لایه‌ها وآثار معماری تا سطح خاک بکر مورد کاوش قرار گرفت.
او افزود: با توجه به اینکه بخش مورد نظر در جهت شرقی غربی ۱۷ متر طول و در جهت شمالی جنوبی ۱۳ متر عرض دارد، تصمیم بر آن شد به منظور پوشش کامل محدوده یک گمانه آزمایشی در شرق و یک ترانشه در بخش غربی محدوده که بتواند درصد برخورد احتمالی با آثار معماری و یافته‌های فرهنگی را افزایش دهد، ایجاد شود.
کریمی با اشاره به اینکه پیش از شروع کاوش حدود یک متر از لایه‌های این بخش توسط بولدوزر خاکبرداری و گودبرداری شده بود تصریح کرد: به همین منظور کاوش در سطح گمانه آزمایشی در بخش شرقی با ثبت جمعاً شش کانتکست ادامه یافت و در عمق ۲۳۰- سانتیمتر از سطح گمانه با نمایان شدن یک مسیر انتقال آب ساخته شده از تنبوشه‌های سفالی که تنها کانتکست بر جای این کاوش بود، کاوش در گمانه آزمایشی متوقف شد.
به گفته این باستان‌شناس، کاوش در بخش غربی نیز در عمق ۴۵۰- سانتیمتر از سطح ترانشه و با حصول اطمینان از بکر بودن بافت خاک کاوش در این ترانشه متوقف شد.
سرپرست هیأت کاوش تصریح کرد: در نهایت و بر اساس تمام اطلاعات موجود می‌توان نتیجه گرفت لایه‌های کاوش‌شده در محدوده مورد نظر سبزه‌میدان که در آنها مواد فرهنگی از قبیل سفال، استخوان و دیگر یافته‌ها به دست آمد هیچکدام از نوع نهشته فرهنگی برجا (in situ) نیستند و ماهیت آنها به شکل کانتکست نوع سوم (بافتی که در نتیجه جابجایی از مکانی به مکان دیگر حمل شده) است.
او در پایان تصریح کرد: تنها کانتکست بر جای به دست آمده از کاوش در محدوده سبزه میدان یک مسیر انتقال آب است که با استفاده از تنبوشه‌های سفالی و آجر ساخته شده که با توجه به همسانی توالی لایه‌ها در هر دو ترانشه می‌توان گفت این تنبوشه‌های سفالی نیز در داخل بافت خاک بکر کار گذاشته شده‌اند.
نظر شما