جهانی‌شدن یا جهانی‌کردن؟/امپریالیسم جدید چه ویژگی‌هایی دارد؟

به گزارش خبرنگار مهر، نشر افکار کتاب مجموعه مقالات «امپریالیسم در عصر جهانی کردن» نوشته جان بلامی فاستر، سایمون آصف، جان اسمیت، اوتسا پاتنیک و پرابهت پاتنیک، میشل براند و رمی هره‌را، ژان بریک‌مون و فلوریان زولمن را با گزینش و ترجمه احمد سیف در ۱۹۶ صفحه و بهای ۸۰ هزار تومان منتشر کرد. این کتاب هفتمین مجلد از مجموعه اقتصاد سیاسی نشر افکار است.

در عصر جهانی‌کردن، مفهوم شهروندی به‌صورت موقعیتی صرفاً اقتصادی درآمده که به‌واقع انعکاسی از جمله معروف تاچر است که معتقد بود «چیزی به نام جامعه وجود ندارد.» شهروندان اکنون رفته‌رفته به‌صورت یک واقعیت اقتصادی صِرف بدون هیچ مضمون اجتماعی درمی‌آیند. صاحبان ثروت و درآمدهای کلان از حقوق «شهروندی» همچنان برخوردارند؛ امنیت و آرامش دارند؛ و امکانات بهداشتی و آموزشی برایشان فراهم است. و آنها که ندارند، نه فقط از این حقوق بهره‌مند نمی‌شوند، بلکه از سوی ابزارهای ارتباط عمومی و سیاست‌مداران نه‌فقط مجرم شناسانده می‌شوند، که مسبب و مسئول همه مصائب اجتماعی‌اند.

به عبارت دیگر، در جوامع سرمایه‌سالاری صنعتی جمعیت شامل دو گروه می‌شود؛ شهروندان و بزهکاران. وقتی مقوله‌ی شهروندی به صورت وضعیتی اقتصادی تقلیل می‌یابد، آنها که در خارج از مدار مطلوب قرار می‌گیرند، رفته رفته از فرایند سیاسی هم به بیرون پرتاب می‌شوند. احتمالاً به همین خاطر است که گاه به راست متمایل می‌شوند و گاه به چپ و گاه شیفته شورش‌های بی‌سرانجام‌اند.

عناوین مقالات منتشر شده در کتاب از این قرار است: «امپریالیسم جدید سرمایه مالی انحصاری جهانی کرده»، «امپریالیسم و تبدیل ارزش به قیمت»، «امپریالیسم در قرن بیست و یکم»، «امپریالیسم در عصر جهانی کردن»، «امپریالیسم چین قدرتی جدید در آفریقا»، «بدهی یونان و امپریالیسم مالی جدید»، «امپریالیسم دلار»، «امپریالیسم و جنگ‌های جدید در خاورمیانه»، «عربستان سعودی: مذهب در خدمت امپریالیسم»، «صعود امپریالیسم در آلمان»، «امپریالیسم عریان مداخلات بشردوستانه» و «ایدئولوژی امپریالیسم بشردوستانه». اما کتاب مقدمه درخشانی نیز به قلم مترجم دارد که بویژه مطالعه آن در فهم دو موضوع جهانی شدن و جهانی کردن اهمیت بسیاری دارد.

احمد سیف، متولد ۱۳۲۴ در آمل، پژوهشگر اقتصاد سیاسی و مدرس اقتصاد در بریتانیا است. او در ایران در مدرسه عالی بازرگانی سابق درس خواند و در ۱۳۴۸ برای ادامه تحصیل به دانشگاه‌های گلاسگو، منچستر و ردینگ رفت. پایان‌نامه‌ی دکترایش را در ردینگ درباره «بعضی جنبه‌های توسعه اقتصادی در ایران، ۱۸۰۰-۱۹۰۶» نوشت و از سال ۱۹۸۹ تا ۲۰۱۰ در دانشگاه استافوردشایر به تدریس پرداخت. بلافاصله پس از بازنشستگی در ۲۰۱۰، در کالج رجنتس مجدداً مشغول کار شد و پس از بازنشستگی از این سمت در ۲۰۱۷، اکنون در کالج جدید علوم انسانی (The New College of the Humanities) در لندن به تدریس اقتصاد سیاسی مشغول است.