به گزارش خبرنگار مهر، «آیینه اقوام» عنوان مجموعه نمایش رادیویی به روایت و کارگردانی زنده‌یاد مهرداد عشقیان است که سفری به دنیای آئین‌های رمضان در ایران زمین است. این مجموعه ۳۰ قسمتی از تولیدات اداره‌کل هنرهای نمایشی رادیو است که به پیشنهاد و همراهی ایوب آقاخانی در خبرگزاری مهر منتشر می‌شود.
کرامت رودساز، محمد یگانه، محمد آقامحمدی، حسن تسعیری، راضیه مومی‌وند، ماندانا اصلانی به عنوان بازیگر این مجموعه حضور دارند و دیگر عوامل مجموعه رادیویی «آیینه اقوام» نیز عبارتند از نویسنده: سهیلا خدادادی، محقق: ناصر ملاییان، افکتور: محمدرضا قبادی‌فر، صدابرداران: پیروز صدرایی و محسن جوادی، تهیه‌کننده و سردبیر: ناهید گودرزی.
بیست و ششمین قسمت «آیینه اقوام» با مدت زمان ۲۹ دقیقه و ۵۸ ثانیه با سفر به شهرکرد و استان چهارمحال و بختیاری به آئین‌های مردم این شهر و استان در ماه مبارک رمضان می‌پردازد.
بیست و ششمین روز سفر در «آیینه اقوام» را اینگونه آغاز می‌کنیم:
«وقتی مسافر باشی همه جا برات مثل یه جاده پر رمز و راز می‌شه، دیگه برات فرقی نمی‌کنه تو دل یه شهر باشی یا در حاشیه یک کویر، برات فقط و فقط مقصد مهمه و اینکه زودتر به مقصدت برسی. اولین روز ماه رمضان بود که سفرم رو شروع کردم، سفری تا دل آئین‌ها و رسم و رسوم مردم ایران در ماه رمضان. سفر امروزم رو با امید داشتن لحظه‌های ناب عاشقی شروع می‌کنم و می‌گم الهی به امید تو.»
در دومین روز حضورمان در شهرکرد، «مش قربون» و خانواده‌اش همچنان به معرفی آئین‌های رمضانی مردم استان چهارمحال و بختیاری می‌پردازند.
بیشتر اهالی چهارمحال و بختیاری وقتی خانواده‌ای در ماه رمضان عزیزی را از دست می‌دهد، در عید فطر برای آن خانواده یک دست لباس سفید، یک جلد کلام‌الله مجید و یک شاخه نبات می‌برند که این کار را به نیت ۳۰ روز روزه‌داری انجام می‌دهند و به این رسم «سی‌بران» می‌نامند.
«ترحلوا» نیز رسم دیگری است که در برخی محله‌های شهرکرد و شهر بروجن انجام می‌شود. طی این رسم در روز عید فطر بین مردم یک شیرینی با نام «ترحلوا» پخش می‌کنند.
بعضی از مردم شهرکرد رسم دارند که در ماه رمضان «سبزه فطریه» می‌کارند.
همچنین زنان شهرکردی رسم دارند در ماه رمضان به صورت گروهی آش‌های نذری پخت و برای افطار تقسیم می‌کنند.
راوی در بخشی از روز بیست و ششم سفر، به نقل از «کربلایی رحیم» از اهالی سیرجان درباره رسم سیرجانی‌ها در ماه رمضان می‌گوید که سیرجانی‌ها طبع روزه را سرد می‌دانند و به همین خاطر در فصل گرما قبل از وقت افطار بابونه دم می‌کنند تا بعد از افطار بانونه را با خاک‌شیر و نبات داغ می‌خورند تا سردی‌شان نشود. در زمستان هم بیشتر مردم سیرجان در سفره افطار حلوا ارده، مسقطی و چنگمال که یک غذای سنتی شامل خرما و نان است، می‌گذارند که گرمی هستند.
نظر شما