به گزارش خبرنگار مهر، پس از اتمام بیست و یکمین اجرای این نمایش که با استقبال خوب تماشاگران همراه و سالن اصلی تالار مولوی بیش از ظرفیت پر بود، حسینی‌مهر روی صحنه آمد و گفت: "ما در اروپا برای اجرای یک نمایش چهار هفته تمرین می‌کردیم و دو سال آن را بر صحنه می‌بردیم. در حالی که ما حدود دو سال برای تمرین این نمایش وقت گذاشتیم و تنها سه هفته آن را اجرا کردیم. سینه من پر از درد است."
وی در ادامه از عباس جوانمرد به عنوان درختی تناور که از سایه‌اش بهره می برند یاد کرد و از وی خواست روی صحنه بیاید. جوانمرد با بیان اینکه چه بگوید که آرامش خاطر کارگردان نمایش باشد، اظهار داشت: "روزی که متوجه شدم حسینی مهر قصد اجرای این نمایشنامه را دارد، نگران شدم. چون اجرای آثار چخوف بسیار دشوار است. وقتی فهمیدم جعفر والی نیز به خاطر بیماری مدتی با نمایش نیست، بیشتر نگران شدم."
جعفر والی در صحنه‌ای از نمایش "اتاق شماره 6"
این کارگردان قدیمی تئاتر ادامه داد: "پس از اینکه برای تماشای نخستین اجرای اثر به اینجا آمدم با دیدن صحنه آرایی احساس بسیار خوبی داشتم و پس از دیدن کل نمایش خیالم راحت شد که حسینی مهر می تواند این کار را انجام دهد. به عقیده من، ما امشب شاهد یک اجرای هماهنگ بودیم. اجرای هماهنگ یعنی تفاهم و همراهی و همگونی عناصر نمایشی در یک اجرا که یک زبان مشترک و واحد پیدا می کند."
جوانمرد با اشاره به ویژگی‌های آثار چخوف گفت: "آنتوان چخوف بزرگترین، بهترین، والاترین و ارزشمندترین آثار واقعگرایانه جهان را نوشته است. حسینی مهر با برخورداری از نگاهی مدرن و امروزی توانسته اجرایی هماهنگی و قابل توجه داشته باشد. به نظر من این اجرا آوانگارد و پیشرو بوده است. ای کاش اکبر رادی امروز اینجا بود و یک اثر رئالیستی امروزی و آوانگارد را تماشا می کرد."
وی درباره گلایه حسینی مهر از اجرای کوتاه مدت "اتاق شماره 6" اظهار داشت: "گاهی ما قیف را وارونه می گیریم. مسئله این است که این نمایش پس از 21 روز اجرای مداوم درست در لحظه تولد قرار گرفته است. یعنی به خوبی با مقایسه نخستین و آخرین اجرای نمایش می‌توان متوجه رشد کیفیت آن شد. باید بگذاریم این اثر راه خود را ادامه دهد. چرا کارگردان نمایش می‌گوید خسته‌ام؟"
این هنرمند تئاتر با اشاره به اینکه از پس 50 سال اجرای صحنه‌ای سخن می گوید، یادآور شد: "من این را همیشه گفته‌ام که هنر ما دشمن جان ماست و ما همواره در آتش این عشق می سوزیم. یک نمایش وقتی اجرا می‌شود، عین آب جاری است و باید راه خود را پیدا کند. ما وقتی می‌خواهیم از همدیگر تشکر کنیم پس از پایان نمایش می‌گوییم خسته نباشید، دستتان درد نکند. اما من امشب به اجراکنندگان این نمایش می‌گویم خسته نباشید، روحتان درد نکند!"
فرهاد ناظرزاده کرمانی، حسین مسافر آستانه، هادی مرزبان، فرزانه کابلی، اصغر همت و مریم کاظمی مهمانان آخرین اجرا "اتاق شماره 6" بودند که با متن خسرو حکیم رابط و حسینی مهر از ششم آبان در تالار مولوی اجرا شد. نمایش داستان پزشکی است که در برابر شرایط خفقان‌آمیز حاکم بر جامعه می‌ایستد و با مشکلاتی مواجه می‌شود. جعفر والی، حسین مهمانی، فرزین بزرگی، علی بی‌غم، غلامحسین بهرامی، سیاوش چراغی‌پور، مازیار فیروزمند و کامیار محبی در نمایش بازی کردند.
نظر شما