ایلام در سایه گمنامی/ عدم پرداخت رسانه ها به وقایع استان

به گزارش خبرنگار مهر، در هر دقیقه از روز، اتفاقات بی شماری در جهان روی می دهد و رسانه های خبری از میان این حوادث، تعدادی را انتخاب کرده و به عنوان خبر ارائه می دهند. نمونه‌های بسیاری از وقایع مهم در ارتباط با ایلام و مردم ایلام، در صدا و سیمای جهمهوری اسلامی ایران و سایر نشریات سراسری است که متأسفانه باید عنوان کرد که به نظر می‌رسد ایلام و ایلامیان و وقایع مرتبط به آنها در نزد مدیران و خبرنگاران رسانه‌های سراسری کشور و متمرکز در پایتخت از ارزش خبری چندانی برخوردار نیستند و به همین خاطر هم هست که در طول سال شاید به اندازه انگشتان یک دست هم در تلویزیون و سایر رسانه‌های ارتباط جمعی نامی از ایلام و ایلامیان برده نمی‌شود.حال سؤالی که پیش می‌آید آن است که به واقع چرا چنین است؟ ایلام و ایلامیان از جذابیت‌های لازم برای مورد توجه قرار گرفتن برخوردار نیستند و یا دلیل چیز دیگریست.ابتدا خودمان را با ارتفاع و از سطح بالاتری نگاه می‌کنیم که بسیاری از برنامه‌های روزمره صدا و سیما و سایر رسانه‌ها پوشش مناسبت‌های رسمی نظام مقدس جمهوری اسلامی همانند، سالروز و یادروز وقایع اسلامی و انقلابی، دفاع مقدس، اعیاد ملی و اسلامی حالا با درجه ارزش خبری پایین‌تر یا بالاتر است.در میان اینگونه مناسبتها مورد خاصی مرتبط با ایلام وجود دارد که مورد توجه صداوسیمای جمهوری اسلامی و روزنامه های سراسری قرار بگیرد.اگر به گذشته نگاه کنیم و تقویم را ورق بزنیم در این مورد حداقل دو اتفاق ویژه و مهم به طور اختصاصی مربوط به ایلام و ایلامیان است. یکی اهمیت وی‍ژه و اساسی استان ایلام در بحث مربوط به دفاع مقدس به خاطر حماسه‌سازی همواره اش در تمامی این سالها و مخصوصاً بحث آزادسازی مهران در تاریخ 10/4/65 ، اتفاقی که کمتر از آزادسازی خرمشهر نبود به نحوی که حضرت امام (ره) در مورد آن فرمودند که" مهران را هم خدا آزاد کرد".رویداد دیگر که می توان ذکر کرد، اتفاقا نه تنها خاص ایلام است بلکه در تمامی دنیا سابقه یا نمونه ای دیگر شبیه به آن وجود ندارد اتفاق متأثرکننده بمباران زمین فوتبال چوار در حین مسابقة فوتبال دو تیم  جوانان ایلام و شهرداری چوار که منجر به شهادت 15 نفر از بازیکنان، داور مسابقه و تماشاگران شد.خوب پوشش خبری این دو روز در صدا و سیما و سایر رسانه‌های سراسری به چه نحوی است؟ پاسخ ناامید کننده است.در حالی که مثلاً تلویزیون از هفته‌ها و حتی ماهها قبل اخبار و روایات مربوط به آزادسازی خرمشهر را پوشش می‌دهد و منعکس می کند در مورد آزادسازی مهران فقط در سالروز آزادسازی آن و آن هم فقط در حد رفع تکلیف به مواردی بسیار تکراری اشاره می‌کند.در روزنامه ها نیز باید گفت که این وضعیت در روزنامه‌های سراسری کشور و حتی آنهایی که خیلی هم مدعی اند به همین منوال و حتی بدتر است.در مورد بمباران زمین فوتبال چوار وضعیت بی‌نهایت بدتر است. به صورتی که حتی برنامه ورزشی 90 که کوچکترین اتفاقات فوتبال کشور چه در گذشته و حال و حتی سالروز درگذشت اشخاص فوتبالی دهه شصت را هم  پوشش می‌دهد هیچگاه اشاره‌ای به این موضوع در سالروز آن نداشته است.بنابراین مشخص است که حداقل در طول سال باید ایلام و ایلامیان حداقل چند روز و به مناسبت این وقایع و وقایع مشابه حالا نگویم در صدر پوشش خبری رسانه‌های سراسری بلکه باید در میان مهمترین اخبار این رسانه‌ها قرار گیرند. اتفاقی که متأسفانه هیچگاه نیافتاده است.علاوه بر این موارد گفته شده، موارد قابل ذکر دیگری وجود دارد که مثلاً استان ایلام را از استان‌های گمنام دیگری همچون می سازد. ایلام اکنون دروازه عتبات عالیات به شمار می‌رود، گمرک بین‌المللی مهران یکی از فعالترین گمرک‌های ایران است، 11 درصد منابع گاز و نفت کشور در استان ایلام موجود است، ایلام به خاطر طبیعت زیبایش عنوان عروس زاگرس را داراست و...بنابر این موارد به نظر می‌رسد بتوان گفت به هر حال جذابیت هست اما آنها چرا ما را نمی‌بینند و نمی پسندند مشکل از کجا است.در این میان هر چند هم نباید از کم‌کاری‌های خودمان مخصوصاً صدا و سیمای محلی، سرپرستی‌های نشریات سراسری و از همه مهمتر مدیران و متولیان ارشد اجرایی غافل ماند اما به نظر می‌رسد مشکل اصلی در تمرکز تمامی رسانه‌های سراسری در پایتخت باشد و آنکه ایران متاسفانه به نوعی در تهران خلاصه شده است و در درجه دوم در سایر کلانشهرها.