پیام‌نما

وَأَنْكِحُوا الْأَيَامَى مِنْكُمْ وَالصَّالِحِينَ مِنْ عِبَادِكُمْ وَ إِمَائِكُمْ إِنْ يَكُونُوا فُقَرَاءَ يُغْنِهِمُ‌اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ * * * [مردان و زنان] بی‌همسرتان و غلامان و کنیزان شایسته خود را همسر دهید؛ اگر تهیدست‌اند، خدا آنان را از فضل خود بی‌نیاز می‌کند؛ و خدا بسیار عطا کننده و داناست. * * اللّه از فضلش بسازدشان توانمند / دانا و بگشاينده مى‌باشد خداوند

۲ خرداد ۱۳۹۲، ۹:۰۱

واکاوی وعده ای که عملی نشد/

واگذاری معدن انگوران مصوبه‌ای که تنها بر روی کاغذ اجرا شد/ منافع ذخایر سرب و روی به نام زنجان به کام دیگران

واگذاری معدن انگوران مصوبه‌ای که تنها بر روی کاغذ اجرا شد/ منافع ذخایر سرب و روی به نام زنجان به کام دیگران

زنجان - خبرگزاری مهر: معدن روی انگوران که قرار بود به سهامداران زنجانی واگذار شود امروز با گذشت بیش از هفت سال هنوز عملی نشده و این مصوبه علی رغم همه امیدهایی که در روزهای نخست تصویبش در دل مردم و صنعتکاران زنجانی ایجاد کرد مصوبه ای بود که تنها بر روی کاغذ اجرا شد.

به گزارش خبرنگار مهر، محمود احمدی نژاد در اردیبهشت ماه سال 85  در جمع مردم منطقه محروم ماهنشان وعده واگذاری معدن انگوران را به بهره برداران و سهامداران زنجانی داد و  گفت «ما از خير معدن انگوران گذشتيم و داديم به آن شرکتي که شما در آن عضو هستيد.» و این در حالی است که در روز های پایان دولتش هنوز وعده ای که داده عملی نشده است.

احمدی نژاد برای نشان دادن حسن نیت خود در وعده ای که داد  واگذاری معدن انگوران به سهامداران زنجان را در جلسه هئیت دولت در قالب یک مصوبه مطرح و به تصویب رساند.

طی این مدت هر بار به نوعی اجرای این وعده با کارشکنی‌هایی همراه بود. واگذاری معدن به این معنا است که زنجانی‌ها هم در این سرمایه عظیم سهم دارند و باید سرمایه قابل توجهی از سود‌های آن در زنجان و استان خرج شود، چرا که مضرات ناشی از این صنعت گریبان گیر زنجانی‌ها است.

آلاینده های زیست محیطی تنها میراث صنعت سرب و روی برای زنجان ها

آلاینده های زیست محیطی تنها میراث صنعت سرب و روی زنجان برای مردم این استان است.

شهرک صنعتی سرب و روی از غرب و کارخانه سرب و روی از  شرق، شهر 500 هزار نفری زنجان را در برگرفته تا تنها نصیب مردم زنجان از ظرفیت سرب و روی دود و بیماری و بسیاری مشکلات ناشی از آلودگی های زیست محیطی این واحدها باشد.

این روزها برای چندمین بار خبرها حکایت از واگذاری معدن انگوران به صاحبان و فعالان صنعت سرب و روی دارد؛ تا به نوعی فعالان این صنعت، مدیریت و برنامه‌ریزی آن را عهده دار شوند. با این حال این سوال مطرح می‌شود كه آیا بخشی از سرمایه‌های عظیم این معدن می‌تواند در توسعه و آبادانی شهر زنجان صرف شود یا اینکه زنجانی‌ها تنها به شنیدن نام آن بسنده خواهند کرد؟

مالیات معدن انگوران در حساب سایر استانها

دغدغه دیگر اهالی صنعت استان صرف مالیات معدن این دیار در استانهای دیگر است. این در حالی است که منطقه انگوران محروم بوده و اگر مالیات این معدن در خود منطقه و استان صرف شود، در توسعه و شکوفایی استان و منطقه شاهد پیشرفت‌هایی خواهیم بود.

از سوی دیگر مطابق اصل44 شركت‌هاي تحت پوشش «تهيه و توليد مواد معدني ايران» بايد واگذار شوند. اين در حالي است كه حدود 5 سال از ابلاغ سياست‌هاي اصل 44 مي‌گذرد؛ اما هنوز هيچ اقدامي در اين زمينه صورت نگرفته است.

چنانچه واگذاري معدن به نتيجه برسد، به طور قطع برنامه‌ريزي، استخراج و توليد معدن از شرايط بهتري برخوردار مي‌شود.

مجمع نمایندگان استان زنجان آذرماه سال 87 در آستانه سفر دور دوم ریاست جمهوری به استان زنجان خواستار اجرایی شدن مصوبه واگذاری معدن انگوران به مردم استان شدند.

طبق حکم جزء (5) بند و تبصره 29 قانون بودجه سال 76 وزارت معادن و فلزات متعهد می شود شرکت توسعه معادن روی ایران را به صورت سهامی عام با 134 هزار سهامدار تاسیس کند و نیز متعهد می شود برای احداث واحد یکصد هزار تنی روی موضوع جزء 1-2 بند و همان تبصره بهره برداری از معدن انگوران را برای تامین خوراک مورد نیاز در اختیار شرکت مذکور قرار دهد.

به همین منظور طبق مصوبه شورای اقتصاد، بهره برداری از معدن انگوران به مدت 15 سال به شرکت توسعه معادن روی ایران واگذار شد لکن با شکایت یکی از شرکتها به دیوان عدالت اداری مصوبه شورای اقتصاد به دلیل عدم طی مراحل قانونی، لغو و معدن انگوران از طریق برگزاری مزایده مجددا در اختیار شرکت توسعه معادن روی ایران قرار گرفت و به نوعی دولت وقت به تعهدات قانونی خود عمل کرد.

پس از پایان مدت مزایده در سال 83  وزارت صنایع و معادن در دولت نهم نسبت به برگزاری مزایده اقدام کرد اما قبل از اعلام برنده، مزایده متوقف و بهره برداری از معدن انگوران به شرکت دولتی تهیه و تولید مواد معدنی واگذار شد.

پس از آن شرکت توسعه معادن روی ایران که به موجب قانون بودجه سال 76 با 124 هزار سهامدار برای احداث واحد یکصد هزار تنی با تعهد واگذاری معدن انگوران تاسیس شده بود نسبت به این امر معترض و به صورت جدی پیگیر واگذاری معدن به این شرکت، طبق تعهد دولت وقت و در زمان تاسیس شد.

در نهایت پیگیری های بی وقفه منجر به آن شد که در سفر استانی هیئت وزیران به استان زنجان رئیس جمهور روز جمعه دوم اردیبهشت ماه سال 85 در اجتماع مردم ماهنشان واگذاری معدن انگوران به شرکت توسعه معادن روی ایران را اعلام کند و در جلسه هیئت وزیران در عصر همان روز واگذاری معدن انگوران به شرکت توسعه معادن روی ایران با هدف احداث واحد یکصد هزار تنی و تامین خوراک سایر واحدها و کمک استانی به تصویب رسد.

متاسفانه به دلایل نامعلوم این مصوبه ابلاغ نشد و بهره برداری از معدن انگوران بر خلاف سیاستهای کلی اصل 44 و قانون اصل 44 توسط شرکت دولتی تهیه و تولید مواد معدنی انجام می شود.

کاهش ارزش سهام انگوران در پی ریزش این معدن

پس از لغو مزایده و در اختیار دولت قرار گرفتن معدن، با ریزش معدن و شرایطی که پس از آن اتفاق افتاد، ارزش هر سهم شرکت توسعه معادن روباز پیش از یک هزار و 200 تومان به حدود دویست تومان تقلیل یافت و احتمال کاهش بیشتر نیز می رود.

حال 134 هزار سهامدار که بیش از 90 درصد آنها از طبقات ضعیف و فقیر جامعه هستند با خانواده های خود نظاره گر و منتظر عملی شدن وعده های مسئولان در دولت و بالاتر از همه قول رئیس جمهور و مصوبه هیئت وزیران در دولت نهم هستند.

در آذرماه سال 87 مجمع نمایندگان استان زنجان در نامه ای همزمان با سفر دور دوم محمود احمدی نژاد به استان از وی درخواست کردند: "مجمع نمایندگان زنجان با توجه به مراتب فوق و با لحاظ جمیع جهات برای واگذاری حق بهره برداری معدن انگوران از دو پیشنهاد زیر حمایت می کند و با تداوم وضع موجود با هر گونه واگذاری غیر قانونی مخالف است:(1) واگذاری طبق مصوبه هشتم اردیبهشت ماه سال 85 هیئت وزیران در استان زنجان  (2) واگذاری طبق بند 33 ماده واحد قانون بودجه سال 87."

بیش از چهارسال از آن روز می گذرد و هنوز گامی در این خصوص برداشته نشده است و تنها به اظهار نظرهای بسنده می شود که دل مردم، و سهامداران و صنعتکاران زنجانی به آن خوش شود تا در ناخوشی مشکلات ناشی از واحدهای آلوده کننده محیط زیست زنجانی ها به جای منافع ناشی از معدن انگوران مرض های این صنعت را پذیرا باشند.

ريیس انجمن سرب و روی کشور و مالک تنها شرکت سرب و روی که دارای استاندارهای زیست محیطی است بر این باور است که با صرف 20 درصدی سرمایه معدن انگوران برای محرومیت زدایی منطقه شاهد رشد و توسعه شهر زنجان خواهیم بود.

وی صرف این هزینه در کاستن بیکاری، ساخت بیمارستان و اشتغالزایی منطقه به لحاظ محروم بودن را حائز اهمیت می‌داند و می‌گوید: اگر معدن انگوران در اختیار بخش خصوصی قرار گیرد، اتفاقاتی از جمله فرو ریختن معدن را شاهد نخواهیم بود.

یوسف مرادلو  افزود: با واگذاری مدیریت معدن به متخصصین امر برای ارائه دیدگاه‌های نو به عنوان سرمایه عظیم ملی، معدن قابلیت برنامه‌ریزی پیدا می‌کند.

وی یادآور می‌شود: سوء‌مدیریت چندین ساله صنعت جوان روی را چندین سال عقب انداخته و ضربات جبران ناپذیری را بر پیکر این صنعت نوپا وارد آورده است.

مرادلو، برنامه‌ریزی و مدیریت اصولی برای صنعت روی استان را مهم می‌داند و تصریح می‌کند: این صنعت قابلیت ارزآوری و اشتغالزایی را دارا است، به شرط اینکه با واگذاری معدن انگوران به کنسرسیوم، توزیع عادلانه و اصولی را شاهد شویم تا استان به جایگاه بالاتری در عرصه اقتصادی دست یابد.

وی ادامه داد: صنعتگران به دنبال دست رنج خود در عرصه تولید هستند و صرفه و صلاح ملی می‌طلبد که سود معدن برای حفاظت و نگهداری معدن هزینه شود.

ريیس انجمن صنعت سرب و روی کشور با اشاره به نوسانات قیمت جهانی شمش روی در چند سال اخیر که همزمان با ریزش معدن مصادف شده بود؛ یادآور می‌شود: در آن موقع شرایط به گونه‌ای بود که مجبور شدیم از خاک بی‌کیفیت سود ببریم، چرا که صنعت روی از فردای خود خبر ندارد.

مرادلو در ارتباط با صرف مالیات بر درآمد میلیاردی این معدن در استان های دیگر، به زندگی  پر‌زحمت مردم منطقه انگوران ناشی از صداهای گوش خراش ناشی از انفجارهای مهیب معدن، بیکاری جوانان منطقه و نیز نبود امکانات رفاهی اشاره می‌کند و می‌افزاید: ما به دنبال سود از این معدن نیستیم و بارها این موضوع را به گوش مسوولان و شخص ريیس‌جمهور رسانده‌ایم. برای سالم‌سازی محیط زیست اگر در استان دیگری معدنی به ثبت برسد، طبق قانون باید بعد از 5 سال، پرداخت مالیات آن به استانی که معدن در آن قرار دارد، انتقال یابد.

معدنی که جز نام برای مردم زنجان سودی ندارد

آلودگی‌ها و مسیر صعب‌العبور گردنه‌های جاده دندی در منطقه انگوران از یک سو  و نبود بیمارستان موجب شده در برف و کولاک مسیر تردد بسته شود و مشکلات درد و رنج گریبان‌گیر مردم شود. در حال که ذخیره ارزشمند معدنی که دیگران از آن استفاده می کنند در این منطقه وجود دارد.

کارشناسان معتقدند اگر حساسیت روی این موضع بیشتر شود؛ باید این میزان مبلغ مالیات به خود استان بر گردد و سهم قابل توجه این سرمایه در خود اين استان خرج شود.

بی شک دولت در انجام وعده خود ناتوان بود و نتوانست در این امر موفق امر کند و امروز با گذشت بیش از 7 سال واگذاری عملی نشده تا مردم  استان زنجان در دولت آینده منتظر وعده ای دیگر باشند. واگذاری معدن انگوران و بهرمندی مردم این منطقه از مواهب و مزیت های این معدن حق مردم ماهنشان، دندی و انگوران ور یک قالبکلی استان زنجان است و نباید حق مردم استان زنجان در این زمینه نادیده گرفته شود و مردم منطقه باید به حقوق خود برسند.

قطب تولید روی کشور، بزرگترین معدن روی ایران و خاورمیانه در زنجان قرار دارد،  70درصد واحدهای تولیدی روی ایران در زنجان قرار دارند، جمله های که همواره عنوان می شود جملاتی با ظاهر زیبا و در باطن تاسف بار، واقعیت های که برای مردم و جامعه صنعتی زنجان به جز یک حرف توخالی چیزی نیستو سود و منفعت معدن انگوران را سایر استانها می برند و تنها آلودگی سرب و روی میهمان ناخوانده زنجانیها است.

کد خبر 2059663

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha