داروی جانبازان شیمیایی زیر آوار مانده است

مجله مهر: کرمانشاه لرزید، و مرکز زلزله شناسی  حالا باید پس لرزه هایش را نه روی زمین که در دل اهالی این خاک اندازه بگیرد. مردم اینجا با درد مانوس اند. اهالی این خاک با آوار غریبه نیست. چه با آوار زلزله، چه با آوار جنگ! جنگی که ۳۰ سال پیش با بمباران شیمیایی روی زندگی شان خراب شد، عزیزانشان را گرفت، آب چشمه هاشان را خشکاند و نفس اهالی شان را زخمی کرد. اینجا ما از اهالی روستای زرده دالاهو حرف می زنیم. اهالی که این روزها هم غمی به غم های کهنه شان اضافه شده و هم ۸۰ درصد روستا روی سر مردمانش آوار شده مردمانی که بیشترشان شیمیایی اند و حالا هم باید دنبال پاره های تنشان زیر آوار بگردند و هم دنبال  داروهایی که شاید نفس کشیدن را برایشان  کمی راحت تر کند. «شیرمحمد کرمی» عضو شورای روستای کرمی در رادیو مهر شاید به امید کمی کمک و رسیدگی  برایمان از اوضاع نا به سامان این روزهایشان حرف می زند. اوضاعی که به خاطر بیماری اهالی و بن بست بودن خود روستا شرایط سختتر و تلخ تری را برایشان رقم زده.