به گزارش خبرنگار مهر، در اوایل سال ۲۰۱۱ اعتراضاتی گسترده رژیم‌های دیکتاتوری را در تونس و مصر برانداخت. تونس ظرف چند سال با موفقیت انتخابات مجلس و ریاست جمهوری را برگزار کرد و شاهد یک انتقال صلح‌آمیز از قدرت بود، درحالی‌که ارتش مصر اقدام به قبضه قدرت و کنترل نهادهای دولتی نمود. چه چیزی موفقیت و شکست انتقال به سوی دمکراسی را در این دو کشور تشریح می‌کند و آن‌ها چگونه می‌توانند تلاش‌های انتقال دمکراتیک را به دیگر کشورهای دارای اکثریت مسلمان منتقل کنند؟
انتقال دمکراتیک در جهان مسلمانان دانشمندان پیشرو را به سوی توجه به مضامین موفقیت دموکراتیک در تونس و شکست در مصر، در دیدگاهی مقایسه‌ای فرامی‌خواند. مشارکت‌کنندگان در این اثر همراه با مطالعاتی موردی از اندونزی، سنگال و هند، مشابهت‌ها و تفاوت‌ها را در میان کشورهای دمکرات شده دارای جمعیت مسلمان قابل‌توجه تحلیل می‌کنند و چالش‌های جهانی را و همچنین موانع هر کشور خاص را در نظر می‌گیرند. الگوی اصلی عبارت است از نیاز به درک شرایطی که تحت آن‌ها بتوان اتحادهای طرفدارانه دمکراتیک را در میان سکولارها و اسلام‌گرایان ایجاد کرد.
مقالات در مورد پویایی ترس‌های سکولارها از موفقیت اسلام‌گرایان در انتخابات، نقش حوزه‌های انتخاباتی در پایداری رژیم‌های دیکتاتوری و چشم‌اندازهایی برای نوسازی در میان بازیگران سیاسی سکولارها و اسلام‌گرایان هستند. آن‌ها وارد موضوعاتی همچون نقش ارتش و کمک‌های نظامی خارجی، حوزه‌های انتخاباتی خاورمیانه و نقش اخوان المسلمین نیز می‌شوند. این کتاب همچنین شامل مقاله‌ای از بنیان‌گذار و رئیس حزب النهضه تونس، راشد الغنوشی است که در مورد راهبردهای سیاسی‌ای بحث می‌کند که حزبش برای پیگیری انتخاب کرده است.
این کتاب در ۲۷۲ صفحه توسط انتشارات دانشگاه کلمبیا در سال ۲۰۱۸ منتشر شده است.
نظر شما