به گزارش خبرگزاری مهر، دکتر بهمن نامور مطلق، دبیر فرهنگستان هنر اول اردیبهشت ماه در مراسم بزرگداشت سعدی با " عنوان سعدی و جلوه های هنر "، با اعلام این مطلب گفت : سعدی به عنوان نماینده ادبیات هند و ایرانی برای اروپائیان محسوب می شود و رمانتیسم اروپا با همین تاثیرگذاری ادبیات هند و اروپایی امکان پذیر شد. بسیاری از نویسندگان چون آندره ژید، هوگو و سایرین بر این مساله اذعان داشته اند .
دکتر نامورمطلق افزود : در هر صورت هنوز این سئوال مطرح می شود که چرا شاعرانی چون سعدی، مولانا و حافظ هنوز بخشی از خوانش قشر عام و روشنفکر جامعه محسوب می شوند؟ شاید دلیل این امر را بتوان در این موضوع دانست که نوشته های این بزرگان در عین ساده نگاری حاوی مفاهیم عمیق و ارزشمند هستند.
دکتر محمدعلی رجبی دومین سخنران این نشست بود که سخنرانی خود را با عنوان " سعدی و نگارگری" ارائه کرد. او در ابتدا گفت: اساسا جلوه های ادبی که مورد توجه نگارگران قرار گرفته شامل سه بخش جلوه های عرفانی، حماسی و اخلاقی است که مضامین هر سه اینها را می توان تزکیه نفس دانست. ادبیات ما به این صورت با مردم برخورد می کرد که با زیبایی کلام، آنها را به نفس و باطن خودشان هدایت کند.
وی در ادامه با اشاره به آثار نقاشانی چون کمال الدین بهزاد افزود : یکی از کارهایی که نگارگران ما انجام داده اند این است که برای برخی از نمادهای شعری تصویر کشیده اند که هر کدام باعث خلق یک بیان مشترک میان اشعار و تصاویر می شود . سعدی هنرمندی بوده است که بر آثار نگارگران خیلی تاثیر داشته است.
دکتر دانش پژوه سخنران دیگر این نشست بود که سخنرانی خود را درباره هنر شعری سعدی با بیت اول گلستان آغاز کرد و به قیاس آن با مصرع اول شاهنامه پرداخت و گفت : سعدی از شاهنامه الهام می گیرد. شاهنامه فردوسی قبل از سعدی محبوب ترین کتاب نزد ایرانیان بوده است، چنانکه هنوز هم از محبوبیت آن کاسته نشده است. سعدی و فردوسی بیش از همه ادیبان ایران بر گردن زبان و ادب فارسی حق دارند.
وی اضافه کرد : سعدی کسی است که مبدع زبان پیش از خود نیز بوده است و زبانی که امروز ما به آن سخن می گوئیم زبان سعدی است. او در تمام انواع شعر هنر خود را نمایان ساخته است . هر شاعری در زبان فارسی حداکثر در یک یا دو نوع شعر مهارت داشته است ولی تنها سعدی است که گلستان او نه تنها یک کتاب شعر است ، بلکه به عنوان بالاترین کتاب نثر نیز شناخته شده است. علاوه بر این نوع بدیعات سعدی در هیچ کتاب دیگری یافت نمی شود.
مهندس عبدالمجید شریف زاده دیگر سخنران این نشست بود که درباره دستباف ها و نساجی در اشعار سعدی صحبت کرد . او در ابتدا گفت : شاید یکی از علل از دست رفتن هنرهای سنتی ما به دلیل عدم ارتباط ما با ادبیات در دوره معاصر است . به همین دلیل زمانی که می خواهیم به آنچه که داشته ایم استناد کنیم، ادبیات کهن و غنی خود را مورد استناد قرار می دهیم.
وی در ادامه افزود : بعضا اشعاری در شعر شاعرانی چون سعدی وجود دارد که برای ما در حوزه هنرهای سنتی قابل استناد است و هم نکاتی را برای ما از چگونگی برخورد این اشعار با هنرهای سنتی روشن می کند.
شریف زاده با اشاره به باب پنجم بوستان، درباره حضور نساجی سنتی در این اشعار خاطرنشان کرد : از نساجی سنتی در این باب سخن رفته است و آنچه که امروز ما در نساجی سنتی تحت عنوان پارچه های زربفت یاد می کنیم یکی از هنرهای از یاد رفته ای به شمار می رود که سعدی در اشعارش از آن سخن گفته است .
دکتر حسن بلخاری سخنران پایانی این نشست بود که درباره مفهوم هنر در گلستان و بوستان صحبت کرد . وی گفت : آنچه امروز بحث ماست یک حلقه از سلسله مباحثی است که تلاش می کند مفهوم هنر را در عصرهای مختلف و در میان متفکران جهان ایرانی - اسلامی ، تعقیب و جستجو کنند که به نحوی به ادراک عصری هنری برسند.
وی تصریح کرد : ماهیت این بحث ادراک مفهوم هنر در قرن هفتم از زبان یکی از مهم ترین و عظیم ترین سخن گویان این عصر یعنی سعدی است که اندیشه او تاثیر مستقیم بر قرون بعدی گذاشت.
دکتر بلخاری در ادامه به بحثی مختصر درباره سه سطح اندیشه از مفهوم هنر در قرن هفتم پرداخت و گفت : نگاه سعدی شهودی و اشراقی نیست و به نحوی بیانگر این است که سعدی دغدغه های مخاطب عام خود را دارد. سعدی زبانی شیوا را انتخاب کرده که عامیان نیز قدرت ادراک این زبان را دارند.
نظر شما