به گزارش خبرنگار مهر، سید محمد دیباجی، نویسنده و پژوهشگر پس از پیاده روی اربعین امسال، یادداشت کوتاهی در مورد این راهپیمایی نوشته است:
زیارت اربعین هر سال همچون یوم الله عاشورا در تاریخ سال قمری اتفاق میافتد، ولی امام حسین علیه السلام تنها شهیدی است که هر سال در چهلمین روز پس از شهادت هم در رثای او به سوگ می نشینند؛ گویی اربعین در فراتاریخ اتفاق میافتد و در نتیجه این زیارت نه تنها در یک سیر آفاقی بلکه سیر انفسی هم صورت میپذیرد.
"اشهد انک کنت نورا فی الاصلاب الشامخه و الارحام المطهره،لمتنجسک الجاهلیه بانجاسها و لم تلبسک المدلهمات من ثیابها"
در تأویل این فراز از زیارت اربعین با هستی و زمان فرا تاریخ مواجه میشویم که علاوه بر این که سیر آفاقی زائر را مهیای عشق و محبت به ولایت اهل بیت میسازد، بلکه سیر انفس و روحانی نیز معرفتی از وجود را میگشاید تا فراتر از وجودشناسی ایدالیست یا رئالیستی که در سایه و ظل اولی و ثانوی عینیت و ذهنیت، پدیدهها را از جهان خارجی ساطع میبیند، وجود را در تشخّص امامت درک مینماید.
یعنی امام معصوم خود مظهر وجود میشود، که بدون او هیچ معنا و مفهومی نمییابد، چنانچه در سنتهای بودایی و تائویی شرق و یا گنوسی در غرب، وسعت وجود، امکان دارد به وهم و شرّ گشوده گردد، پس نیاز به نور خیر و راهنمایی برای هدایت بشر ضروری است که قطعا باید ریشه و منشأ پیوسته با وجود داشته باشد،
از این جهت معرفت امامت نه فقط برای شیعیان و مسلمانان، بلکه برای هستی شناسی و اگزیستانس همه انسانهای آزاده و متفکر جهان بسیار نقش به سزایی دارد، زیرا امامت، حضوری است برای وجود!
الله اعلم بالصواب.
نظر شما