رشی آگوستین وکیل کاتولیک آفریقای جنوبی که کتابهای خود را در زمینه جهاد و شهادت در دین اسلام نوشته است در گفتگو با خبرنگار مهر درباره نقش رهبران دینی در کاهش رنج مردم فلسطین گفت: زمانی که صحبت رهبران دینی به میان می آید من خود را به رهبران دینی اسلام و مسیحیت محدود می کنم، روحانیون مسلمان که کاملاً از فلسطینیان حمایت می کنند، اما شخصیتهای دینی مسیحی خارج از فلسطین حتی به خاطر مسیحیان فلسطینی نقش فعالی را برعهده ندارند. مسیحیان انجیلی آمریکا که جبهه های مختلفی اختیار کرده اند اما همه آنها طرفدار اسرائیل هستند.
وی افزود: سیاسی کردن مسیحیت به نفع علایق سیاسی غرب تاحد زیادی دولتهای غربی را ترغیب کرده تا چشم خود را به روی رنج مردم فلسطین ببندند. واتیکان تحت رهبری پاپ ژان پل دوم در جستجوی خود برای رسیدن به قطعنامه ای صلح آمیز موفق عمل کرد، اما تحت رهبری پاپ بندیکت از وضعیت گذشته خود بسیار فاصله گرفته است. رهبران مسیحی از کلیساهای سنتی چون کاتولیک و انگلیکن باید از طریح سکوی خطابه خود پیروان کلیسایی خود را در این نگرانی سهیم کنند.
وی گفت: باید به خاطر داشت افرادی که در کلیسا حضور می یابند همان افرادی هستند که رأی می دهند. این فرآیند دموکراتیک باید برای تأسیس بر سیاست بین المللی مورد استفاده قرار گیرد. وقتی تعداد کاتولیکهای آمریکا را در نظر می گیریم ، از این امر که آنها نمی توانند بر سیاست خارجی آمریکا برای بهتر شدن اوضاع تأثیر بگذارند شگفت زده می شویم. حقیقت این است که آنها از سوی شخصیتهای دینی خود در این رابطه به خوبی راهنمایی نشده اند. مسئله فلسطین بر وجدان جهان تأثیر می گذارد.
آگوستین مسئله فلسطین را به مثابه معیاری که به واسطه آن می توان حس انسانی را در انسانها تشخیص داد و مسئله ای که مسیحیان با استناد به آن می توانند ارزش خود را به عنوان یک مسیحی تخمین بزنند توصیف کرد و گفت: رهبران دینی مسیحی باید در اشاره به مسائل، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی که منافع مسیحیان و همسایگان آنها در ان است فعالانه تر عمل کنند. آنها باید رویکرد تازه ای داشته باشند و درک کنند که دین تنها مسائل معنوی نیست بلکه مسائل مربوط به وجود خون و گوشت نیز در آن مطرح است.
آگوستین که خود پیرو مذهب کاتولیک مسیحیت است در رابطه نقش گفتگوی دینی در از بین بردن تنش سیاسی گفت:
گفتگوی بین ادیان مسئله مهم و مؤثری است، اما پیشترها هم این امر را مورد تأکید قرار داده ام که مسلمانان باید در مرحله اول بر تعصب غلبه کنند. ضروری است هیئتهایی به واتیکان سفر کنند و هدف اصلی و اولیه آنها وادار کردن پاپبرای آموزش بین المللی کشیشها در مورد رنج مردم فلسطین و تقویت آگاهی پیروان مسیحیت باشد.
وی تأکید کرد: در فرآیند گفتگو صراحت برای پیشبرد آرمان همکاری ضروری به نظر می رسد. همکاری صرفا دیدار میان رهبران دینی نیست این دیدارها باید صدای بین المللی و معناداری از توافق و نمایش آن همکاری در سطح بین المللی، ملی، استانی، منطقه ای، شهری و شهرهای کوچک باشد. گفتگوی بین ادیانی که به ارتقاء آگهی مردم سراسر جهان منتهی نود هیچ فایده ای نخواهد داشت.
آگوستین افزود: گفتگوی بین ادیان جهان در سطح سیاسی که مسئله رژیم اشغالگر و فلسطین را مورد توجه قرار دهد و با حضور نمایندگان جبهه های مختلف صورت گیرد مسئله جداگانه و قابل تعمقی است. این امر تلاشی معنا دار برای کاهش سطح خشونت و یا یافتن راه حلهای صلح آمیز خواهد بود. چنین تلاشی بر اساس پذیرش یک نقشه سیاسی برای تعیین موقعیت جغرافیایی نخواهد بود، بلکه براساس پذیرش اصول اولیه دینی و انسانی خواهد بود و می تواند فضایی را برای پیشرفت انسانی در این زمینه فراهم کند. درست نیست که بگویم تنها راه حل این مسئله سیاسی است. در حقیقت تنها راه حل پذیرش همیشگی اخلاقی دینی و انسانی براساس وجدان تمام افرادی است که در این میان ایفای نقش می کنند.
نویسنده کتاب " در دفاع از جهاد" درباره چشم انداز صلح در خاورمیانه چیست و ارتباط صلح خاورمیانه به صلح سرزمین مقدس گفت: صلح در خاورمیانه تنها به مسئله اسکان فلسطین ارتباط ندارد. واژه سرزمین مقدس ممکن است از این واقعه تاریخی مشتق شده باشد که فلسطین نخستین شهر مقدس بود و پس از آن مکه به عنوان شهر مقدس معرفی شد. بنابراین من به پیوند تاریخی میان مکه و فلسطین اعتقاد دارم. مکه مرکز اسلام است و خاورمیانه منسجم که وظایف دینی و تقدیر وفادار باشد در جهت منافع تمام جهان است و هزینه حفظ هویت اسلامی، مسیحی و یهودی اهمیتی ندارد آنچه حائز اهمیت است ایجاد صلح در خاورمیانه است.
وی ادامه داد: این اراده خداوند بود که پیامبران در خاورمیانه ظهور کنند و سه دین بزرگ آسمانی از یک منطقه جغرافیایی به وجود آید. از نظر منطقی این منطقه باید میدان جنگی میان نیروهای شر و خیر باشد. من اکنون کتاب سوم خود را تحت عنوان " جنگ علیه خداوند" می نویسم و دیدگاه من نسبت به آینده براساس وعده های قرآنی است. حتی به عنوان یک فعال صلح معتقدم که این مسئله تنها به صلح باز نمی گردد بلکه به پایان شر میان خیر و شر ارتباط دارد. همانطور که قرآن در بخشی از آیه 217 سوره بقره هشدار می دهد: "مشرکان، پیوسته با شما مىجنگند ، تا اگر بتوانند شما را از آیینتان برگردانند".
آگوستین که قرآن کریم را به دقت مورد مطالعه قرار داده است تصریح کرد: فلسطین و رنج آن اهدافی الهی دارند. همه مسلمانان به رابطه میان مکه و فلسطین گره خورده اند. به همین نحو همه متفکران مسیحی نیز باید در آرمان مقدس فلسطین سهیم شوند. حمله به خاورمیانه ازنظر اجتماعی، سیاسی و اقتصادی باید با در سطح بین المللی مورد اعتراض قرار گیرد و به جنگ جهانی وجدان دینی علیه نیتهای پلید غرب تبدیل می شود. همانطور که در سوره آل عمران آیه 179 آمده است: نبود که خداوند، مؤمنان را به همانگونه که شما هستید واگذارد.
نویسنده کتاب "شهادت در اسلام: دیدگاه یک مسیحی" در پاسخ به پرسشی که بر نقش نهادهای مدنی در وارد کردن فشار به اسرائیل برای پذیرش قطعنامه های سازمان ملل می توانند مطرح شده بود اظهار داشت: با توجه به این حقیقت که سازمان ملل خود نمایشی خنده دار است، این سازمانها نمی توانند در این رابطه نقشی برعهده گیرند، سازمان ملل تنها جبهه بین المللی ایالات متحده و طرفداران آن است، تا زمانی که ساختار سازمان ملل تغییر نکند و به سازمانی حقیقی تبدیل نشود که قدرتهای بزرگ آن را دستکاری کنند، تنها تصدیق کننده سیاست خارجی آمریکا است، به همین دلیل ممکن است این سؤال مطرح شود که چرا نیروهای حافظ صلح تاکنون در طی همه این سالها به فلسطین اعزام نشده است؟
نظر شما