محمدعلی اینانلو فیلمساز و تهیه کننده سینمای مستند در گفتگو با مهر اظهار داشت: در کشور ما ساخت مستندهای حیات وحش پر هزینه است و کمتر جوانان فیلمساز ما به دنبال ساخت این گونه آثار هستند. به عنوان مثال یک بنای تاریخی همیشه سرجای خود است و فیلمساز برای فیلمبرداری مجبور است در محیط بیرون با توجه به آب و هوا صحنه خود را طراحی کند؛ اما داخل باید نورپردازی و غیره کند. اما در طبیعت به هیچ وجه این گونه نیست و مشکلات پیشبینی نشده زیاد است و فیلمساز باید با توجه به هزینه اثرش برنامهریزی کند.
وی افزود: فیلمساز سینمای مستند در طبیعت مطیع طبیعت است و باید با طبیعت کنار بیاید و به دنبال سوژه بدود تا بتواند سوژه خود را نتخاب کند. به عنوان مثال من برای تصویربرداری از پوزپلنگ ایرانی مدت 3 سال در پارک ملی توران که پناهگاه حیات وحش و منطقه حفاظت شده است وقت صرف کردم و تا توانستم 2 دقیقه فیلم بگیرم.
این پیشکسوت طبیعت گردی ایران اضافه کرد: وسایل و تجهیزات فیلم مستند مانند لنزهای مختلف دوربین و ... خاص است و در کشور ما به سخت به دست می آیند و به همین دلیل کتر فیلم سازان راغب هستند که در حوزه مستندهای حیات وحش کارکنند.
وی تصریح کرد: مستندهای حیات وحش در کشورما کمتر شناخته شده است و حمایتی از این گونه مستندهای نمی شود، چون بازگشت سرمایهای در سینمای مستند وجود ندارد و به همین دلیل جوانان هم کمتر به سمت این نوع فیلمسازی می آیند و ترجیح میدهند به دنبال سینمای داستانی یا نوع دیگری از سینمای مستند بروند . چون ساخت این گونه آثارسخت است و نیاز به دغدغه فیلمساز دارد.
سردبیر مجله ایران شناسی گردش در ادامه با اشاره به اینکه تنها مشتری سینمای مستند تلویزیون است تاکید کرد: ما در کشورمان اکران عمومی فیلم های سینمایی در حوزه مستند را نداریم وبه همین دلیل تنها مشتری فیلم های مستند در کشور ما تلویزیون است و اما معتقدم اگر فیلم مستند با کیفیت ساخته شود قابلیت اکران عمومی در سینماها و فروش بالا را دارد.اینانلو در پایان در خصوص برگزاری ششمین جشنواره بینالمللی «سینماحقیقت» گفت: اصولاً برگزاری تمامی جشنوارهها با موضوعیت مشخص همیشه موثر و خوب بوده است، بهشرط اینکه کار داوری و هیات انتخاب آثار شرایط مساوی رغابت را برای فیلمسازان ایجاد کند.
نظر شما