خبرگزاری مهر، گروه استانها - روح الله یارمحمدی: کارگری با لباس طلبگی مزه دیگری دارد. این طعم شیرین را می‌توان در چهره مصمم و بی غل و غش پیرمردی که با لباس پیامبر(ص)، یک لحظه از مدار کارگری و تولید خارج نشده و عرق جبین خود را دوات قلم وظیفه سنگین هدایتگری خود کرده است، به وضوح درک کرد.
حجت الاسلام حسین غفارزاده همان طلبه‌ای است که با وجود دست یابی به مدارج علمی مناسب در حوزه علمیه قم، بیش از ۴۰ سال در رأس تولید کفش ماشینی با قوت و اراده تحسین بر انگیزی فعالیت می‌کند.
گفت‌وگوی خبرنگار مهر با این روحانی فعال در عرصه تولید و اشتغال بدین شرح است؛
قبول دارید فاصله بین آدم ساختن و کفش درست کردن خیلی زیاد است؟
چه اشکالی دارد کسی که تربیت کردن را دوست دارد کفش هم بسازد. معمار خوب، دنیا و آخرتش را باهم و درست می‌سازد. همچنین معماری را هم خدا دوست دارد و هم مردم.
معمولاً بیشتر روحانیون کارشان درس خواندن است؟
بله! اما فراموش نکنیم که همه انبیاء و اولیاء الهی در کنار هدایتگری، کارگری هم می‌کردند. اصلاً اگر موعظه‌شان اثر می‌کرد و حرف‌هایشان به دل عده‌ای پابرهنه می‌نشست به دلیل بندگی خدا، عرق جبین و همت بازویشان بود.
هرچند باور دارم درس خواندن و ملا شدن و هدایت درست مردم، یک نوع عملگی برای خداست.
شما به موعظه و منبر هم می‌رسید؟
بله! نمی‌گذارم مشغله‌ها گرفتارم کند. از هر فرصتی برای انتقال کرامات و روایات ائمه اطهار(ع) استفاده می‌کنم. حتی تبلیغ هم می‌روم و دوست دارم میان مردم باشم. تا الآن که در خدمت شما هستم به لطف خدا در هرجایی که رفتم مسجد ساخته و اگر خدا قبول کند حداقل ۱۲ مسجد و حسینیه را به سرانجام رسانده‌ام.
تولیدی شما چه زمانی شکل گرفت؟
گروه تولیدی ما بیش از ۴۰ سال است در زمینه تولید چکمه دو رنگ، گیوه و انواع دیگر کفش فعال است و روزانه حداقل ۴ هزار جفت کفش تولید می‌کنیم.
پس خیلی قدیمی هستید؟
بله شاید سومین کارخانه تولیدی کفش ماشینی در قم باشیم.
در کارگاهتان فقط مدیریت می‌کنید یا واقعاً خودتان هم آستین بالا می‌زنید و وارد گود می‌شوید؟
من تمام زیر و بم تولید کفش را می‌دانم. اگر به ادبیات طلبگی حساب کنید بنده در تولید کفش به درجه اجتهاد رسیده‌ام. باور کنید آن‌قدر که برای تولید وقت گذاشته‌ام به درس و بحث می‌رسیدم الآن یک مجتهد جامع الشرایط بودم.
هیچ وقت به فکر دنبال پست و ریاست بوده‌اید؟
این‌هایی را که می‌گویی دنبال من بوده‌اند. من زمانی مشاور استاندار سابق بودم. بر کرسی قضاوت هم نشسته‌ام. بماند که خیلی از پیشنهادات را هم نپذیرفته‌ام.
تا حالا حقوق بگیر دولت بوده‌اید؟
بنده ریالی بابت این نوع کارها نگرفته‌ام. چون کسی که حقوق می‌دهد دیگر نمی‌تواند حقوق بگیر باشد. خیالتان راحت تا حالا از هیچ جا حقوق نگرفته‌ام.
به نظر شما چرا مردم ما از کالای ایرانی کمتر استقبال می‌کنند؟
به نظرم بیشتر به دلیل جو روانی است که علیه کالای ایرانی وجود دارد وگرنه در اغلب موارد جنس ایرانی کمتر از مشابه خارجی نیست. البته این اعتقاد را دارم که جنس خوب زمین نمی‌ماند و بالاخره مشتری خودش را پیدا می‌کند.
شما گرفتار یکه تازی کالاهای خارجی در صنف خود نیستید؟
البته چینی‌ها در همه عرصه‌ها بستر تولید کشور را مختل کرده‌اند. اما چون در صنعت کفش ماشینی تولید کنندگان خوب و ماهری داریم می‌توانیم با رقبای خارجی رقابت کنیم و مردم هم به ما اعتماد دارند.
کمی هم از مشکلات تولید بگویید؟
مشکل بزرگ تولید کشور نبود تسهیلات ارزان قیمت است. واقعاً سودهایی که بابت وام می‌گیرند غیرمنصفانه است و کمر تولید را می‌شکند.
در شرایط فعلی اقتصاد تولید بدون وام معنا ندارد. ما هم برای اینکه خط تولید را حفظ کنیم مجبور به گرفتن وام ۲۷ درصد شدیم واقعاً اگر در مورد تعامل و همکاری بانک‌ها با تولید کنندگان اتفاق خوبی نیفتد، مشکلات زیادی دامن‌گیر اقتصاد کشور می‌شود.
یکی از مشکلات جامعه بیکاری فراگیر است (در اینجا حاج آقا غفارزاده صحبت‌هایم را قطع می‌کند)...
بیکاری برای کسانی است که دنبال بیکاری هستند. آدم اگر روحیه کار کردن و کارگری داشته باشد همیشه کار هست. مرد باید با مشکلات دست و پنجه نرم کند و راحت طلب نباشد. آدم اگر هدف داشته باشد بیکار نمی‌ماند.
شما مگر روحانی نیستید، چرا نعلین نپوشیدید؟
بنده نعلین را هم دوست دارم. اما قبل از اینکه طلبه باشم، کارگر هستم و دائم جاهای مختلف می‌روم و حتی کارهای ساختمانی می‌کنم نمی‌توانم بدون کفش راحت فعالیت کنم. به قول قمی‌ها «گیوه‌هایم همیشه ورکشیده است».
مگر کارهای ساختمانی هم می‌کنید؟
بله در عرصه ساختمان‌های مسکونی و سازمانی و انبوه‌سازی هم فعال بوده و عضو انجمن انبوه‌سازان هستم.
یک کفش خوب چه کفشی است؟
کفشی که از مواد اولیه خالص باشد و برای ساختش از روغن دی. اُ. پی و پودر مناسب استفاده شود عمر و دوام زیادی دارد و با ارگانیک بدن هم بهترین سازگاری را دارد.
آینده صنعت کفش ماشینی را چطور می‌بینید؟
به لطف خدا آینده خیلی خوب است. چون زیرساخت‌های تولید در قم کاملاً آماده و امیدوار کننده است. شخصاً به یک موضوع اعتقاد دارم و می‌گویم همه ایران یک طرف، قم یک طرف؛ قم شهری است که از همه لحاظ، مادی و معنوی رشد خواهد کرد و آینده این شهر درخشان است. در صنعت کفش ماشین هم که سال‌هاست حرف اول را می‌زند.
حرف آخر؟
به مسئولان می‌گویم به خدا توکل کرده و به جوانان ایرانی اعتماد کنند و کار را به آنها بسپارند. گره کور اقتصادی ما با اجرای اقتصاد مقاومتی و به دستان جوانان باز می‌شود.
نظر شما