خبرگزاری مهر، گروه استانها: نام جعفر دیناورند برای خیلی از مردم ایران و خصوصا مردم استان بوشهر آشنا است؛ ورزشکاری که سابقه قهرمانی متعددی در داخل کشور و مسابقات بینالمللی کیکبوکسینگ دارد. آتشنشانی که روزگاری فرمانده عملیات بحران پارس جنوبی بود و در صحنههای مختلف خوش درخشید.
دیناروند از سه سال پیش متوجه بیماری سرطان خود شد و از همان ابتدا مبارزه با این بیماری مهلک را شروع کرد و امروز پس از سه سختیهای فراوان موفق به شکست دادن بیماری خود شده است.
این قهرمان که در علاوه بر مسابقات ورزشی در مقابله با سرطان هم به قهرمانی رسیدهاست، در گفتوگو با خبرنگار مهر از روزهای سخت مبارزه با سرطان در داخل کشور و خارج از کشور سخن میگوید؛ مسیری که مردم کمک بسیاری به او کردهاند.
دیناروند با اشاره به اینکه از سه سال پیش از بیماری بدخیم سرطان خون خود خبردار شده است، اظهار داشت: فرمانده عملیات آتشنشانی و بحران بودم و جایگزینی هم نداشتم و نتوانستم زود متوجه بیماری شوم؛ سه ماه دیر فهمیدم و این موضوع کار را برای من خیلی سخت کرده بود.
پزشکان همان روز اول گفتند که کمتر از یک هفته دیگر زنده است. من هم این را شنیدم ولی مقاومت کردم سرطان به ریه من هم سرایت کرد و ریه من از کار افتاد. زمانی متوجه بیماری شدم که بیهوش شدم و از پا افتادم. پزشکان همان روز اول گفتند که کمتر از یک هفته دیگر زنده است. من هم این را شنیدم ولی مقاومت کردم؛ این خبر میتواند هر کسی را از پای درآورد ولی من ناامید نشدم.
دیناروند از تصمیم قاطعش برای شکست این بیماری میگوید و روند درمانش را اینگونه تشریح میکند: شیمیدرمانی را آغاز کردم ولی خون کسی به من نخورد؛ ۵۳۰ نفر از بستگان و هزار نفر هم در شیراز خون دادند ولی خون هیچ کسی به من نخورد. در ایران خون ژنتیک هم به من نخورد.
از بیمارستانهای مختلفی در سطح جهان درخواست کمک کردم و مشکل خودم را برایشان بیان کردم. بیمارستانهایی از فرانسه، اتریش، آمریکا، سنگاپور و . . . به من جواب دادند ولی خون ژنتیک مورد نیازم را دریافت نکردم.
بیمارستان نمازی شیراز از من دست کشید و بهداشت و درمان صنعت نفت هم گفتند که برو خارج برای درمان؛ البته گفتند تلاش دیناروند برای درمان بیخود است و او دیر یا زود میمیرد.
برای درمان به بیمارستانی در وین اتریش مراجعه کردم و علیرغم کارهای درمانی که در ایران انجام داده بودم، بیماری من برگشته بود. آزمایشی که در اتریش انجام دادم، در ایران نبود. بیمارستان اتریشی به من گفت که دیگر نمیتوانی برگردی ایران و اگر برگردی میمیری.
هرچه داشتم فروختم و مقداری پول هم قرض گرفتم تا هزینههای درمانی خودم را تامین کنم. شیمیدرمانی کردم و دارو دریافت کردم، بالاترین میزان دریافت را در سطح دنیا دارم.
سه سال است که اینجا هستم و الان پسرم پنج ساله شده است و طی این سه سال او را ندیدهام. از طریق واتساپ با او و دیگر اعضای خانواده ارتباط دارم.
وی به کمکهای مردمی برای تامین هزینه درمانش اشاره میکند و میگوید: از همه مردم ممنونم، از بچههای پارس جنوبی، از رسانههای استان بوشهر و همه کسانی که به نوعی به من کمک کردند تا زنده بمانم.
از یکی از نمایندگان استان در مجلس خواستم که به من کمک کند ولی من را بلاک کرده است دیناورند اصرار دارد که از چند نفر که کمک زیادی به او کردهاند تشکر کند؛ از کرباسیان مدیرعامل شرکت ملی نفت، مهدی یوسفی و سید پیروز موسوی مدیران منطقه پارس جنوبی و عبدالکریم جمیری نماینده سابق مردم و مسئولان استان بوشهر.
این قهرمان ورزش و مبارزه با سرطان میگوید که هنوز اتریش هستم و دارو می گیرم و آزمایش میدهم . این آزمایشها را در ایران نداریم و ممکن است به ایران برگردم و دیگر نتوانم به اتریش بیایم.
دیناورند ادامه میدهد: از یکی از نمایندگان استان در مجلس خواستم که به من کمک کند ولی من را بلاک کرده است. در مقابل مردم و برخی از مسئولان کمکهای خوبی را برای من داشتهاند.
۱۸ سال به عنوان نیروی رسمی در صنعت نفت فعال بودهام ولی بهداشت و درمان صنعت نفت به من کمکی نکرد؛ گفتند تلاش نکن میمیری ولی من دست از تلاش نکشیدم و زنده ماندم.
دیناروند در پایان توصیههایی هم برای مردم دارد؛ او میگوید: ورزش کنید، سیگار و قلیان نکشید، به تفریح خود اهمیت بدهید، همیشه بخندید.
نظر شما