قیام مردمی بحرین شب گذشته با تشکیل یک ائتلاف سیاسی جدید علیه رژیم حاکم در این کشور وارد فاز جدیدی شد. این ائتلاف که نام آن "ائتلاف برای جمهوری است" از 3 گروه شیعه موسوم به "الوفاء الاسلامی"، "حق" و "احرار البحرین" تشکیل شده است.
ائتلاف برای جمهوری پس از شکل گیری در نخستین بیانیه خود اعلام کرد: این ائتلاف با گزینه سقوط رژیم فعلی بحرین و تشکیل یک نظام جمهوری و دموکراتیک موافق و خواهان تغییر مسالمت در کشور از طریق نافرمانی های مدنی و تظاهرات های خیابانی است.
در ادامه بیانیه تاکید شده است: خواسته های ما مطابق خواسته های معترضین در میدان لؤلؤ است و شماری از گروه های سیاسی نیز تمایل خود را برای پیوستن به ائتلاف برای جمهوری اعلام کرده اند.
"حسن مشیمع" رهبر جنبش "حق" نیز بر ضرورت تلاش ها برای سرنگونی رژیم حاکم از طریق راه های مسالمت آمیز و نافرمانی مدنی تاکید کرد.
با تشکیل این ائتلاف احتمال می رود خاندان حاکم در بحرین موسوم به "آل خلیفه" پس از این برای سرکوب تظاهرات های خیابانی خشونت بیشتری به خرج دهند.
از سوی دیگر ممکن است با تشکیل این ائتلاف که از گروه های کوچکتر از جمعیت "الوفاق الوطنی الاسلامیه" به وجود آمده است میان شیعیان مخالف خاندان آل خلیفه اختلاف و شکاف حاصل شود چرا که مواضع و اهداف جمعیت الوفاق با ائتلاف سیاسی جدید تفاوت دارد.
جمعیت الوفاق که از زمان تاسیس آن تا به امروز کمتر از 10 سال می گذرد اگرچه بزرگترین گروه مخالف شیعه در بحرین محسوب می شود اما اغلب اعضای آن میانه رو هستند و تنها خواستار استعفای دولت و اصلاحات هستند.
این جمعیت که به عنوان بزرگترین حزب سیاسی شیعه دارای 18 نماینده در پارلمان بحرین است خواستار سقوط رژیم حاکم در این کشور نیست بلکه به دنبال تغییر نخست وزیر این کشور که بیش از 40 سال بر مسند قدرت تکیه کرده است می باشد و نیز خواهان تبدیل رژیم حاکم از "پادشاهی مطلق" به "پادشاهی مشروطه" است.
ائتلاف سیاسی جدید در بحرین به دلیل اختلاف دیدگاه شیعیان درباره سرنگونی رژیم حاکم یا انجام اصلاحات در این کشور قیام مردمی بحرین را با چالشی جدی مواجه خواهد کرد که تنها به نفع خاندان آل خلیفه خواهد بود. |
بنابراین ائتلاف سیاسی جدید گرچه قیام مردمی بحرین را وارد مرحله جدیدی می کند اما اختلاف دیدگاه اپوزسیون شیعه درباره براندازی یا استعفای دولت و انجام اصلاحات یکی از چالش های فرا روی جریان های مخالف خواهد بود که این امر تنها به نفع خاندان آل خلیفه خواهد بود.
با نگاهی به انقلاب های مصر و تونس به خوبی می توان دریافت که اتحاد ملی و خواسته مشترک میان تمامی احزاب و گروه های سیاسی رمز پیروزی در این کشورها بود و در واقع سرنگونی رژیم دیکتاتوری در مصر و تونس تنها خواسته به شمار می رفت موضوعی که در بحرین شاهد آن نیستیم.
عدم وجود خواسته مشترک در قشرهای مختلف مردم و گروه های اپوزسیون بحرین و اختلاف شیعیان این کشور درباره اصل سرنگونی رژیم حاکم یا انجام اصلاحات نه تنها منجر به وقوع انقلاب در سریعترین زمان ممکن همچون کشورهای مصر و تونس نخواهد شد بلکه انشعاب در میان شیعیان و بهره برداری رژیم حاکم از شرایط موجود، تشدید اختلافات داخلی و سرکوب بیش از پیش مردم را در پی خواهد داشت.
-----------------
سمیه خمارباقی
نظر شما