به گزارش خبرنگارمهر، نشست رونمایی از مجموعه داستان «آقای قاضی چه حکمی می‌دهید» نوشته فرحناز علیزاده عصر روز سه‌شنبه 11 مهر با حضور نویسنده و مهناز رونقی و جمعی از نویسندگان در فرهنگسرای قبا برگزار شد.
در این نشست مهناز رونقی نویسنده و منقد ادبیات و استاد علوم ارتباطات با اشاره به داستان‌های این مجموعه و راحت‌خوان بودن آنها عنوان کرد: من با توجه به شناختی که از علیزاده و آثار وی دارم این مجموعه را دربرگیرنده یک حرکت کلی در داستان‌نویسی وی می‌پندارم که در طول سال‌های گذشته استمرار داشته است. شاید بتوانیم بگوییم این مجموعه دیر منتشر شده است، اما همین موضوع هم ناشی از کمال‌گرایی نویسنده است.
وی افزود: این اثر مجموعه‌ای از داستان‌ها با ژانرهای مختلف است، از داستان‌های رئال تا گوتیک و به نظر من شخصا نویسنده در ترسیم داستان در تمام این فضاها موفق بوده است.
رونقی ادامه داد: علیزاده هرجا که تلاش داشته با داستان ارتباط بیشتری میان خود ومخاطبش ایجاد کند، در این کارموفق بوده است، اما با این حال داستان‌های او برای مخاطبش روایتگر مکان و زمان مشخصی نیست، یا دارای فضاهای روستایی است و یا فضاهای شهری ولی نگاه آن نیز به دوران معاصر بسیار نزدیکتر از گذشته است.
این منتقد همچنین گفت: نویسنده دراین رمان به نوعی تمام تجربه‌های زیستی را در زندگی جمع کرده است و شاید به همین خاطر است که وقتی شروع به نوشتن می‌کند قدری زمان آن را از زمانه فعلی خود عقب‌تر ترسیم می‌کند.
رونقی همچنین افزود: ادبیات قرار نیست چیزی را تغییر بدهد، بلکه مهم‌ترین وظیفه‌اش نشان دادن واقعیت‌های موجود است. این کار مثل پازلی است که با وجود فرم‌های مختلف در مجموع دغدغه‌های نویسنده‌اش را نمایش می‌کشد و حتی گاهی نیز دیده شده که نویسنده جسورانه درصدد بیان احساسات خود بوده است، این جسارت گاهی با بیان راحتی همراه بوده است و گاهی نیز با لهجه‌های مختلف خود را به مخاطبش نشان داده است اما با همه این موارد نویسنده از ریشه‌ای‌ترین مسائل موجود در زمانه خود صحبت به میان آورده است.
تنوع فرمی قابل ستایشی در آثار علیزاده وجود دارد
میثم نبی، دیگر میهمان حاضر در این نشست نیز در سخنان کوتاهی با اشاره به ساختارمند بودن آثار داستانی علیزاده گفت: سال‌ها قبل در نقل قولی از احمد محمود خواندم که داستان باید فارغ از هر چیزی جنم داشته باشد و این یعنی خلق لحظاتی که مخاطب را در خود حفظ می‌کند و به نظرم عیزاده موفق به انجام این کار شده است.
وی همچنین به پایان‌بندی داستان‌های این مجموعه اشاره کرد و گفت: پایان‌بندی داستان‌های علیزاده باز است و قضاوت به خود خواننده واگذار شده است و این از نکات قوت این کتاب است. در کار آن اما تنوع فرم روایت و محتوای داستان‌های این اثر نیز قابل ستایش است.
پایان‌بندی داستان‌های علیزاده اقناع کننده نیست
سیروس نفیسی، منتقد حوزه ادبیات نیز دیگر میهمان این مراسم بود که در سخنانش با اشاره به تکنیک حاضر در این کتاب اظهار کرد: علیزاده در داستان‌های خود تکنیک‌های زیادی را طبع‌آزمایی کرده و این به معنی آن است که او این مساله را بسیار خوب می‌شناسد.
نفیسی افزود: پایان این داستان‌ها به نظر من چندان خوب و اقناع کننده نسبت و مخاطب را به یک پاسخ مشخص نمی‌رساند. من انتظار داشتم با وجود آغاز و تنه بسیار خوب این داستان‌ها، پایان‌بندی آنها نیز بهتر از این باشد.
وی همچنین گفت: بسترسازی و فضای ساخته شده در این مجموعه چیزی نیست که در نهایت بتواند مخاطب را اقتناع کند. این موضوع در بیشتر داستان‌های نیمه اول کتاب دیده می‌شود و البته شاید علت این ماجرا را مشکلات زنان معاصر ما باشد که علیزاده تاکید داشته است باید برآنها تمرکز کند.
نویسندگانی چون آیت دولتشاه و طلا نژاد‌حسن نیز از دیگر نویسندگان حاضر در این مراسم بودند.
نظر شما