به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام محمدرضا رضانیامعلم صبح دوشنبه در جمع اساتید حوزوی و طلاب فقه و حقوق حوزه علمیه اصفهان، اظهار داشت: رشد ۲۰ درصدی ناباروری خانوارها در کشور هشدار بزرگی برای ما پژوهشگران حوزوی است.
وی با اشاره به اینکه امروز بدنبال ارتباط نزدیک فقه با فناوریهای جدید با تأکید بر باروریهای پزشکی هستیم، گفت: نخست باید بدانیم که ناباروی چیست و مسائل آن کدام است تا بتوانیم به احکام و اثرات حکمی آن نیز بپردازیم.
عضو هیئت علمی پژوهشکده رویان گفت: تعریف سازمان بهداشت جهانی از ناباروی مبنی بر عدم موفقیت در فرزنددارشدن پس از ۱۲ ماه رابطه جنسی زوج بدون استفاده از وسایل جلوگیری از بارداری است.
وی با اشاره به پنج شیوه درمانی یعنی دارو درمانی، جراحی ناهنجاریهای آناتومیک، درمانهای غیر تهاجمی یا تزریق داخل رحمی، درمان تهاجمی که تخمک زوجه با اسپرم زوج ممتزج میشود، یادآور شد: مسئلهای که از نظر فقهی بر همه درمانها احاطه دارد این است که اگر ناباروری را بیماری بدانیم و معتقد شویم که «لکل داءٍ دواء»پس باید اذعان کنیم که از نظر شرع درمان ناباروی نیز مثل دیگر بیماریها واجب است و استفاده از چنین شیوههایی نیز مجاز خواهد بود.
وی افزود: اگر ناباروری را مصداق بیماری ندانیم این شیوهها و بهویژه شیوه دارو درمانی، خلاف شرع است؛ چرا که ضررزدن به جسم حرام است.
عضو هیئت علمی پژوهشکده رویان در ادامه به طرح سوالاتی پرداخت و گفت: در این حوزه سوالاتی وجود دارد، یکی از آنها تولید جنین در آزمایشگاهها و تفاوت فقهی و حقوقی آن با جنین داخل رحمی است . برای جنین داخل رحم در صورت فوت زوج یا زوجه میزان دو برابر ارث یک پسر از ماتَرک برای مادر وجود دارد، آیا همین میزان برای زن که صاحب جنین آزمایشگاهی است هم وجود دارد.
وی افزود: از نظر سنتی از زمانی که امتزاج به طور طبیعی در رحم ایجاد میشود از بین بردن جنین تا سه روز اول کفاره دارد. آیا درباره جنین آزمایشگاهی همین حکم جاری است. از نظر حقوقی و فقهی محیط آزمایشگاه باید چگونه باشد. اگر شرایط ایمنی آزمایشگاه رعایت نشد از نظر فقهی و حقوقی چه کسی مسئول است. اگر در ترکیب تخمک و اسپرم اشتباه صورت گرفت، مسئولیت این امر با کیست. در صورت ایراد خسارت، چه کسی مسئول پرداخت خسارت و جبران است.
این استاد حوزه و دانشگاه تصریح کرد: مسئله دیگر تعیین جنسیت توسط زوجین است. در اینجا پزشکان کروموزومها را دستکاری میکنند و با اراده انسانی جنسیت فرزند مشخص میشود و بعد از آن، انتقال جنین رخ میدهد. آیا زوجین حق تعیین جنسیت دارند. اگر دارند در چه مرحلهای واجد چنین حقی هستند. مسئله دیگر اهدای اسپرم، تخمک، جنین و رحم جایگزین برای افرادی است که نازا هستند. اینکه اسپرم چه کسی را بپذیریم. آیا به لحاظ شرعی امکان سقط جنین در ۱۳ هفتگی در صورتی که زن از نظر فیزیکی قادر به نگهداری چهار جنین نباشد وجود دارد.
رضانیا معلم در پایان با تأکید بر اینکه طلاب و اساتید حوزه باید به این پرسش ها پاسخ دهند، اظهار داشت: حوزه و نهادهای علمی باید با هم هماهنگ باشند تا مسائل شرعی مواردی مانند مسئله باروری و ناباروری برای مردم تبیین شود.
نظر شما