مجله مهر: چند سالی می‌شود با رشد چشمگیر صنعت سینما در جهان، «فیلم دیدن» به یکی از فعل‌های مهم برای گذران اوقات فراغت بدل شده است. اگر از کسانی که به واسطه شغلشان فیلم زیاد می‌بینند و بنا به شرایط سرشان با فیلم دیدن شلوغ است، بگذریم؛ علاقه‌مندان به دنیای سینما کم نیستند. اما فیلم دیدن آدابی دارد، یعنی اگر می‌خواهید فیلم‌بین باشید باید نکاتی را در نظر بگیرید تا در جمع‌هایی که اهل فیلم هستند، حرفی برای گفتن داشته باشید. در حقیقت این‌طور نیست که هر فیلمی دستتان رسید ببینید و خودتان را هم اهل فیلم بدانید! در این گزارش به شما چند راه برای فیلم‌بین شدن را معرفی می‌کنیم.
منبع داشته باشید
نکته اول و مهم این است که به فیلمهای جدید و روز دنیا دسترسی داشته باشید. برای این کار یا باید یک سایت اینترنتی برای دانلود پیدا کنید یا کسی را داشته باشید که از او فیلم‌ها را بخرید، البته در مواردی دوستان اهل فیلم هم هستند که می‌توانید فیلم را از آن‌ها بگیرید. پس نکته اول دسترسی به فیلمهای دنیاست، قدیمی‌ترها را راحت می‌توانید پیدا کنید، اما جدیدترها را باید حواستان باشد، مخصوصا فصل جوایز سینمایی که معمولا فیلمهای مهم و اصلی رونمایی می‌شوند.
آرشیو کردن را جدی بگیرید
یکی از نکاتی که شما را در زمره فیلم‌بازها قرار می‌دهد، آرشیو فیلم‌های‌تان است. لازم نیست از روز اول همه فیلمهای جهان را جمع کنید! برای این کار کافی است هر فیلمی که خودتان می‌بینید را نگه‌دارید. این روزها دیگر دی‌وی‌دی‌ها محبوبیت زیادی ندارند، بهتر است فیلم‌ها را در هارد نگه دارید و البته این کار را با نظم انجام دهید؛ فایل فیلم‌ها به همراه نام و سال ساختشان خیلی مهم هستند. برخی رتبه‌بندی فیلم در سایت‌ها را هم می‌گذارند.
دسته‌بندی فایل‌ها هم مهم هستند؛ می‌توانند به نام کارگردان، به نام بازیگر یا به سال ساخت باشند. البته هرگز به نام بازیگر دسته‌بندی نکنید، هم غیرحرفه‌ای است، هم اینکه فیلم‌ها چند بازیگر دارند و این کار را سخت می‌کند.
سال ساخت فیلم‌ها و نام کارگردان از همه بهتر است، البته برخی هم هستند که فیلم‌ها را به شکل دیده شده‌ها و ندیده شده‌ها دسته بندی می‌کنند، در این مورد اگر حافظه خوبی دارید و یادتان می‌ماند هر فیلم در کدام فایل است، راه خوبی برای دسته بندی می‌تواند باشد.
البته اگر بپرسید چرا آرشیو کردن مهم است، باید بگوییم که یکی از نکات فیلم‌باز بودن، فیلم داشتن است و اگر کسی از شما درباره فیلمی پرسید که دیده بودید، بهتر است آن را در آرشیوتان داشته باشید تا به او بدهید. نکته مهم درباره آرشیو هم این است که هیچ‌وقت مجموعه آرشیوتان را در اختیار دیگران قرار ندهید؛ هم بک‌آپ داشته باشید و هم اینکه خودتان برای‌شان فیلم‌ها را کپی کنید.
فیلم‌ها را لیست کنید
احتمالا شما هم این صحبت‌ها را شنیده‌اید که فیلم‌بین‌ها سینمای کلاسیک را دیده‌اند و سینمای فرانسه و ایتالیا رو هم خوب می‌شناسند و امروزی‌ها هستند که هالیوود بین شده‌اند! اشتباه نکنید، به هر حال ما بچه‌های نسل امروز هستیم و از اینکه هیجان و جلوه‌های ویژه و موسیقی تند در فیلم ببینیم، لذت می‌بریم و بیشتر جذب می‌شویم. پس هیچ اشکالی ندارد اگر در ابتدای مسیر از این فیلم‌ها شروع کنید. البته این نکته را هم در نظر داشته باشید که به هر حال از فیلمهای جدید و سال شروع کنید خیلی بهتر است و بیشتر جذابیت دارند و هرچه جلوتر رفتید فیلمهای سال‌های قبل را هم ببینید.
اما یادتان نرود برای فیلم‌بین بودن واقعا لازم است فیلمهای سینمای کلاسیک را هم ببینید، بعد از اینکه به تماشای فیلم عادت کردید و توانستید در هفته سه یا چهار فیلم ببینید، بهتر است سراغ فیلمهای قدیمی‌تر بروید، همچنین سینمای کشورهای دیگر مانند فرانسه، ایتالیا، اسپانیا، مکزیک، شیلی و ... را دست کم نگیرید.
۲۵۰ فیلم برتر
بزرگترین و جامع‌ترین سایت فیلمهای سینمایی IMDB است که امکان رای دادن به فیلم‌ها را هم برای اعضایش دارد، با اینکه ممکن است برخی در رای‌ها دست ببرند و مثلا یک نفر با اکانت‌های مختلف به یک فیلم رای خوب یا بد بدهد، با این‌حال مطمئن‌ترین محل برای پیدا کردن فیلم‌هایی با امتیاز مختلف است. از طرفی نظرات و نمره‌های منتقدان از سراسر دنیا را هم می‌توان در همین‌جا دید. یکی از لیست‌های مهم این سایت مجموعه ۲۵۰ فیلم برتر است که از راه‌های خوب برای تماشای فیلمهای مهم دنیا حساب می‌شود. مجموعه‌ای از کارگردان‌ها در ژانرها و فضاهای مختلف که برای هرکسی می‌تواند جذابیت داشته باشد. تنها نکته منفی دیدن فیلمهای لیست این است که با مجموعه‌ای آثار برگزیده جهان روبرو می‌شوید که هرکدام به اندازه خودشان تاثیرگذار هستند و البته حرف‌های مهمی دارند. در حقیقت ممکن است ذهنتان از سنگین بودن فیلم‌ها، فیلم‌زده شود! خیلی از ما برای اینکه چنین اتفاقی برای‌مان نیفتد در بین هر چند فیلم سنگین با نمره بالا، یک فیلم شاد و خندانی که داستان عجیب و پیچیده‌ای هم ندارد را می‌بینیم.
با کارگردان‌ها همراه شوید
یکی دیگر از لیست‌هایی که برای شروع فیلم دیدن می‌توان تهیه کرد، دسته بندی فیلم‌ها بر اساس نام کارگردان‌هاست. این کار را خیلی از فیلم‌بین‌ها انجام می‌دهند و این امکان را به فرد می‌دهد که با دغدغه‌ها و نگاه کارگردان همراه شود، حتی وقتی از فیلمهای اول یک کارگردان می‌بینید، می‌توانید رشد و تفاوت او در نحوه کارگردانی و استفاده از بازیگرها هم ببینید، اما سختی ماجرا این‌جاست که بعضی از کارگردان‌ها فقط در یک فضا فیلم می‌سازند و تماشای آثارشان مخصوصا پشت سر هم کار سختی است. به همین دلیل شاید چندان کار ساده‌ای نباشد. از طرفی وقتی تصمیم بگیرید فیلمهای یک کارگردان را ببینید و بعد سراغ فرد دیگری بروید، از فیلمهای روز عقب می‌افتید و حال و هوای‌تان فقط مربوط به همان کارگردان می‌شود. البته بعضی‌ها هستند که این دسته‌بندی را خیلی می‌پسندند و بعد از مدتی کاملا با این سیستم فیلم می‌بینند.
با بازیگر جلو نروید!
خیلی از ما هستیم که هنوز هم فیلم‌ها را بر اساس بازیگری که در آن بازی می‌کند، انتخاب می‌کنیم. در حقیقت حضور بازیگرها معیاری برای خوبی یا بدی یک فیلم می شود، با اینکه کم و بیش نگاه غلطی نیست، اما بهتر است این کار را انجام ندهید، چون فیلم را قبل از هر چیز فیلمنامه و کارگردان هستند که می‌سازند و بعد از این‌هاست که حضور بازیگر پررنگ می‌شود. گاهی هم بازیگرهای محبوب ما در فیلمهای بدی بازی می‌کنند و باید این موضوع را بپذیریم.
ژانر خودتان را بشناسید!
درست است که از یک فیلم‌بین انتظار داریم فیلمهای زیادی را در همه ژانرها دیده باشد، اما به هر حال هرکسی فضای خاصی را می‌پسندد که بعد از مدتی خودش آن را کشف می‌کند. اینکه بدانید خودتان از کدام فیلم‌ها بیشتر خوشتان می‌آید کمک می‌کند زمانی که از دیدن فیلمهای دیگر خسته شده‌اید، سراغ یکی از دوست‌داشتنی‌ها بروید و حالتان خوب شود. البته وقتی آدم فیلم‌بین می‌شود، تماشای فیلم می‌تواند یکی از کارهای مهمی باشد که انجام می‌دهد.
نظرتان را تحمیل نکنید
نکته پایانی اینکه فیلم دیدن جذابیت خودش را دارد، اما صحبت کردن از فیلم با دیگرانی که آن را دیده‌اند هم هیجان خاصی دارد. چند نکته را به یاد داشته باشید؛ اول اینکه با کسانی‌که فیلمی را ندیده‌اند درباره آن صحبت نکنید، از خوبی و بدی آن نگویید. بهترین حرفی که می‌توان زد این است که او را هم دعوت به دیدن فیلم کنیم، حتی اگر خودمان دوست نداشته‌ایم و با آن ارتباط نگرفته‌ایم.
دوم اینکه در صحبت کردن‌ها نظرات شخصی خودتان را تحمیل نکنید، کار را به جایی نکشانید که یا با طرف مقابل دعوای‌تان شود یا دیگر با هم درباره فیلم حرف نزنید؛ به هر حال هر فیلم در ابتدای راه از فیلتر نظر و عقیده شما عبور می‌کند و آدم‌ها در شرایط مشابه می‌توانند نظرات کاملا متفاوتی داشته باشند.
نکته سوم اینکه بعد از دیدن ۱۰۰ فیلم هنوز هم فیلم‌بین نشده‌اید، فیلم‌بین شدن فقط به دیدن نیست، فیلم‌ها را ببینید و درک کنید و یادتان باشد جلوی دیگران از کوچکترین برداشت‌های خودتان صحبت نکنید، گاهی شما با یک فیلم ارتباط نمی‌گیرید، اما همه که مثل شما نیستند!
نظر شما