حجت الاسلام عبدالحسین خسروپناه با تأکید بر اینکه دانستن و کشف و شناسایی الگوی‌های پیشرفت در کشورهای توسعه یافته از دوره مدرن تا پسامدرن لازم و ضروری است، تصریح کرد: باید بدانیم این کشورها از چه الگوهایی برای توسعه استفاده کرده‌اند، دانستن نه به این معنا باشد که ما این الگوها را به کار بگیریم و جامعه با این الگوها تعریف کنیم بلکه باید ببینیم این مدل‌ها از چه مبانی و اصول و شاخصه‌ها و برنامه‌هایی تدوین شده است، اگر پاردایم نظامند مدل‌های گوناگون پیشرفت در جهان غرب را شناسایی کنیم متوجه می‌شویم که سؤال اصلی کجاست.
خسروپناه تأکید کرد: به نظر می‌رسد در این حوزه کاری اول باید مدل‌های پیشرفت را در کشورهای مختلف بررسی کنیم سپس آن‌ها را نسبت‌سنجی و اجزای آن را شناسایی کنیم تا بعد سؤال‌های اصلی را در بخش‌های دیگری به دست آوریم.
وی گفت: نکته بعدی در این زمینه این است که باید به سؤالات اساسی در این زمینه پاسخ دهیم توسعه یک حقیقت همه جانبه در همه زمینه‌هاست چه سیاسی فرهنگی و ... بنابراین نباید فقط به توسعه اقتصادی بپردازیم، ما قطعاً باید به دنبال یک الگوی جامع نگر باشیم نه گزینش نگر.
خسروپناه ابراز داشت: نکته بعدی که باید مورد توجه باشد این است که توسعه و پیشرفت که بحث کاملاً زیر‌بنایی و مبتنی بر اصول بنیادی است که به نظر می‌رسد به بعضی از فلسفه‌های مضاف مانند فلسفه هستی و انسان و اخلاق و جامعه در آن اشاره کرد اگر ما نتوانیم پرسشهای زیر‌بنایی الگوی اسلامی ـ ایرانی پیشرفت را توضیح دهیم و به آن بپردازیم توانایی دستیابی به الگوی کاربردی مبتنی بر آموزه‌های دینی را نداریم، کسانی که در خصوص الگوهای توسعه به بحث‌های روبنایی می‌پردازند ار مباحث بنیادین غافلند و کسانی که به مسائل بنیادین می‌پردازند به مسائل روبنایی توجه نمی‌کنند.
خسروپناه گفت: به نظر می‌رسد موضوع پیشرفت و توسعه اسلامی ـ ایرانی را در یک بحث میان رشته‌ای مطرح و دنبال کرد و تا صاحبنظران در عرصه‌های مختلف کنار یکدیگر قرار نگیرند و به آن پرسشهای اساسی پاسخ ندهند، نمی‌توانیم به یک پاسخ جامع‌نگر برسیم.
نظر شما