خبرگزاری مهر، گروه دین و اندیشه_جواد جوادی: قبل از ایام اربعین این آیه را دیده بودم که «وَنَزَعْنَا مَا فِی صُدُورِهِمْ مِنْ غِلٍّ» یعنی: «افرادی که وارد بهشت میشوند و در دنیا با هم کدورتهایی داشتند) «آنچه از کینه و دشمنی در سینههای آنان است، بَرمیکنیم».
برایم جای تعجب داشت که چگونه ممکن است «دو نفر که در دنیا با هم بد بودند، هر دو وارد بهشت شوند!» در سفر اربعین، یک راننده عراقی به من گفت: «بعد از جنگ صدام علیه ایران، وقتی ایرانیها و عراقیها یکدیگر را میدیدند، هر کدام دیگری را به خاطر از دست دادن عزیزانشان مقصر میدانستند و از هم، رو برمیگرداندند». گفتم جنگ را صدام شروع کرد.
گفت «میدانم. اما الان به خاطر محبت به امام حسین(ع)، مهمان یکدیگر میشوند. من خانمی از ایران را میشناسم که برادرش را در جنگ صدام علیه ایران از دست داده اما در ایام اربعین مهمان خانمی از عراق میشود که پدرش در جبهه صدام بود و در جنگ کشته شده است».
به یاد این آیه افتادم. دیدم محبت به امام حسین، باعث زدوده شدن کدورت دو ملت ایران و عراق شده، کدورتی که دشمنان اسلام آن را ایجاد کردند و تلاش میکنند آن را برگردانند.
میتوان گفت «نعمتی که خدا در بهشت به بهشتیان عطا میکند، امام حسین(ع) در اربعین به زوار و خادمین زوارش نشان میدهد.»
«مراجعه به تفسیر»
برای فهم بهتر آیه به تفسیر مراجعه کردم. اول کلمه غِلّ را در مفردات راغب پیدا کردم دیدم غِلّ در آیه به «العداوة» یعنی «دشمنی» است و در توضیح آن میگوید: اصل آن «الغَلَلُ» است و به معنای «تدرّع الشیء وتوسّطه» یعنی «مانند زره، چیزی را در بر بگیرد و آن چیز را در وسط قرار دهد» و غُلّ یعنی «ما یقیّد به فیجعل الأعضاء وسطه» یعنی «غُلّ چیزی است که دور عضوی را میگیرد و آن را در وسط قرار میدهد». دومین کلمه، نَزَعَ بود که به معنای «کشیدن چیزی و کندن آن» است.
مفهوم آیه این گونه میشود که: «انگار در سینه آنها و به دور قلبشان غُل (و زنجیر) بسته شده و قلب آنها در وسط آن قرار گرفته بود (و به قلب ایشان فشار می آورد) اما ما آن غُل را کندیم و باعث شدیم که بدون کدورت (و درد) زندگی کنند».
نظر شما