دستاوردهای سفر وزیر خارجه به عراق/ضعف اجلاس بغداد، غیبت سوریه بود

محمدحسین سلطانی‌فر کارشناس مسائل منطقه در گفتگو با خبرنگار مهر، ضمن اشاره به برگزاری نشست منطقه‌ای بغداد گفت: آنچه که مسلم است، با توجه به جایگاه عراق، برگزاری همچنین نشستی که برخی از رهبران کشورهای منطقه از جمله نخست وزیر کویت، پادشاه اردن، امیر قطر، رئیس جمهور فرانسه و نمایندگان دیگری از کشورهای همسایه عراق مشارکت دارند، اهمیت خاصی را ایجاد می‌کند.

وی ادامه داد: آن چیزی که در دولت سیزدهم به عنوان اولویت اول سیاست خارجی مطرح و تبیین شده است، بحث تقویت روابط با کشورهای همجوار است و این اجلاس می‌تواند در این زمینه به جمهوری اسلامی ایران نیز کمک کند و ما بتوانیم با توجه به چند دوره مذاکراتی که با عربستان سعودی با میانجیگری عراق در بغداد برگزار شد این روند را به نوعی ادامه دهیم.

سلطانی‌فر افزود: به هر حال جمهوری اسلامی ایران از این وضعیت استقبال کرد و امیرعبداللهیان به عنوان وزیر امور خارجه در این اجلاس شرکت کرد.

این کارشناس مسائل بین‌المللی گفت: بر اساس آنچه که عراقی‌ها مطرح کردند، هدف و محور اصلی این اجلاس مرتبط با نقش عراق در منطقه است. عراق احساس می‌کند با توجه به نقشی که در بحث مذاکرات ایران و عربستان سعودی به عنوان دو  قدرت منطقه‌ای ایفا کرده است، می‌تواند این نقش را توسعه و گسترش دهد.

سلطانی‌فر تصریح کرد: موضوع و محور اصلی بحث نیز که از طرف عراقی‌ها عنوان شده، بحث سوریه است، اگرچه سوریه به این اجلاس دعوت نشده است و این اجلاس با حضور کشورهای همجوار و همسایه عراق برگزار شد اما همین موضوع یکی از محورهای اصلی کاهش تنش در منطقه است و به نوعی سوریه الان یک مرکز تنش محسوب می‌شود که این یک خلاء را ایجاد می‌کند.

این کارشناس مسائل سیاسی گفت: وتوی بعضی از کشورها باعث شد که سوریه در این اجلاس شرکت نکند.

وی ادامه داد: حضور کشورهای فرامنطقه‌ای مانند فرانسه، اردن و مصر که نقش اساسی در سوریه دارند، نشان می‌دهد که احتمالاً مباحث و مذاکراتی در خصوص موضوع سوریه مطرح خواهد شد. لذا حضور فرانسه در این نشست را بیشتر باید در جهت بحث سوریه دید تا سایر موضوعات و تنش‌های منطقه‌ای!

سلطانی‌فر در خصوص تاثیر این نشست بر برخی از بحران‌های منطقه تصریح کرد: اگر بخواهیم از نظر سیاسی به این نشست نگاه کنیم، آنچه که مسلم است می‌توانیم آن را به عنوان آغاز یک مسیر در نظر بگیریم؛ اما با توجه به غیبت سوریه و وتویی که در رابطه با حضور این کشور شکل گرفت، این مسئله خود تنش آفرین است.

این تحلیلگر مسائل بین‌الملل افزود: زمانی یک نشست بین‌المللی یا منطقه‌ای موفق خواهد بود که بتوانید نظر کشورهایی که نسبت به آن موضوع (که در اینجا سوریه است) حساسیت یا بحثی دارند، قانع کنید تا دور یک میز بنشینند.

وی ادامه داد: حالا وقتی محور یک نشست سوریه است اما همین کشور در این نشست غایب است، بنابراین نمی‌توانیم یک دستاورد خاص برای آن متصور شویم.

سلطانی‌فر گفت: آنچه این نشست می‌تواند نصیب عراق کند، احیای نقش سیاسی، ثبات منطقه‌ای و بازیابی جایگاه آن در منطقه است که این موضوع از طرف آمریکایی‌ها نیز حمایت می‌شود؛ اما در رابطه با مناقشات سیاسی دیگر در منطقه، بعید می‌دانم عراق بتواند دستاورد خاصی را به همراه داشته باشد.

این کارشناس مسائل سیاسی عراق را به عنوان یک کشور استراتژیک و مهم برای ایران دانست و گفت: سفر امیرعبداللهیان به بغداد می‌تواند برای وی و جمهوری اسلامی ایران دستاوردهای خوبی داشته باشد.

وی ادامه داد: از طرف دیگر با توجه به اینکه برخی از کشورها در سطح رهبران خود در این نشست شرکت کردند، مذاکرات دوجانبه در حاشیه این اجلاس را می‌توان یک دستاورد خوب و گامی رو به جلو برای دولت سیزدهم و وزیر امور خارجه تلقی کرد.