به گزارش خبرنگار مهر در ورامین، تهرانی که این روزها آلوده دود و هوای سنگین، ترافیک سرسام آور و انواع آلودگی های سمعی و بصری است، جایگاه بسیاری از اماکن و میادین تاریخی است.
در این گزارش، چند نقطه تاریخی و چشم نواز تهران را معرفی کرده ایم تا اگر بارها بی تفاوت از کنار آنها عبور کرده اید، این بار با دقت به جاذبه های فرهنگی و هنری آنها بنگرید.
میدان حسن آباد:
میرزا یوسف آشتیانی که صدراعظم ناصرالدین شاه بود، نام این میدان را برگرفته از نام فرزندش حسن مستوفی الممالک، میدان حسن آباد گذاشت.
میدان حسن آباد که هم اکنون در مرکز شهر واقع است، در آن زمان در شمال غربی تهران قرار داشت که اگر به معماری علاقمند هستید حتماً سری به این میدان بزنید.
ساختمانهای چهارطرف آن به فاصله سالهای 1302 تا 1308 شمسی با معماری برگرفته از عصر رنسانس ایتالیا و اقتباس از شیوه پالادیو معمار معروف آن دوران بنا شده اند و شباهتهای زیادی با گنبدهای رنسانس و از جمله گنبد نمازخانه سن پیترو دارند.
مدرسه دارالفنون:
تأسیس دارالفنون که یکی از اقدامات چشمگیر میرزا تقی خان امیرکبیر است، سبب شد تا این مکان، بسیاری از چهره های معروف و مشهور علمی، ادبی و هنری ایران را به خود ببیند.
این مدرسه قدیمی که در خیابان ناصرخسرو تهران قرار گرفته است زمانی پایه ریز فرهنگ نوین کشور بود.
بهتر است بدانید سردر زیبای این مدرسه توسط لرزاده معمار معروف آن زمان طراحی شده است.
از دارالفنون تا سال 57 به عنوان مدرسه استفاده می شده وبعد از آن به مرکز تربیت معلم تبدیل شد، مدتی نیز وزارت آموزش و پرورش از این مدرسه به عنوان مرکز آموزش ضمن خدمت استفاده کرد تا سرانجام در سال 67 در فهرست آثار ملی به ثبت رسید.
چهارطرف حیاط مدرسه را اتاقهایی احاطه کرده و در برابر آنها ایوانی گسترده است. نخستین در ورودی مدرسه به سوی خیابان ارگ بود و در کنونی که در خیابان ناصرخسرو است، بعدها ساخته شد.
مدرسه البرز:
این مدرسه که در جنوب غرب چهارراه کالج در خیابان انقلاب قرار گرفته، در سال 1303 شمسی تأسیس شده است.
بنا دارای ستونهای آجری نما و کاشیکاری هایی در بالای قوس پنجره هاست. ازاره های سنگی نیز دور تا دور این بنای آجری قرار گرفته است. محوطه مدرسه البرز حدود 2900 مترمربع است.
خانه پیرنیا مشیرالدوله:
این خانه نیز در زمره خانه های ارزشمند و تاریخی تهران قرار دارد برای دیدن خانه پیرنیا باید به محله لاله زار، حد فاصل جمهوری و منوچهری بروید.
گچبری ها و فرنگی کاریهای این بنا که با کاشیکاری های منقوش به شخصیت های تاریخی و اساطیری همراه شده، دیدنی است.
عمارت کوشک:
برای دیدن این خانه زیبا باید به خیابان کوشک، حد فاصل فردوسی و لاله زار بروید. نمای عمارت کوشک ترکیبی استادانه از آجر، سنگ، گچبری و کاشیکاری است.
عمارت مسعودیه:
اگر به خیابان اکباتان در حوالی میدان بهارستان گذرتان افتاد، حتماً به این بنای تاریخی که در باغی واقع شده سری بزنید.
عمارت مسعودیه همزمان با کاخ گلستان احداث شده است و دارای بخشهایی چون تالار سلام، دیوان خانه، حوضخانه و عمارتهای سردر، مشیریه و سید جوادی است، در حال حاضر از این باغ و عمارت آن، نیمه غربی مجموعه در زمینی حدود دو هکتار باقی مانده است.
خانه وثوق:
این عمارت به سال 1211 شمسی برای یکی از چهره های نامدار دوران قاجار بنام میرزامحمد قوام الدوله آشتیانی ساخته شده است.
اگر خواستید از این بنای زیبا و بخصوص نقاشی های گل و مرغ روی گچ آن دیدن کنید، کافی است به خیابان 15 خرداد کوچه میرزا محمود وزیر سری بزنید.
داخل خانه دو طبقه قرار دارد که طبقه اول را دو تالار بزرگ آینه، تنبی با سفره خانه، دو راهرو و سه اتاق کوچک تشکیل می دهد.
در طبقه دوم، شش اتاق و دو راهرو ساخته شده است. درهای این عمارت همگی با چوب گره سازی شده که در نهایت زیبایی است. در این تصویر از همان نقاشی های گل و مرغ یاد شده را می توانید ببینید.
خانه مستوفی الممالک:
این خانه در چهار راه گلوبندک، گذر مستوفی قرار دارد و سال ساخت آن حدود 1310 قمری تخمین زده می شود. سبک و شیوه معماری این بنا اروپایی است و در تزئینات داخل آن از گچبری، منبت کاری و نقاشی استفاده شده است.
خانه صبا:
به منظور بزرگداشت زنده یاد ابوالحسن صبا، بزرگمرد تاریخ موسیقی معاصر ایران، بخشی از خانه پدری وی به موزه ای تحت عنوان موزه صبا اختصاص یافت.
سازه های متعلق به صبا و برخی دیگر از اشیاء و لوازم شخصی وی نظیر نامه ها، عکس ها، تابلوهای نقاشی و یادداشت های موسیقائی استاد را می توان در این موزه دید.
برای رفتن به خانه صبا باید به خیابان جمهوری، خیابان ظهیراسلام، پلاک 92 بروید.
محله عودلاجان:
محله عودلاجان در محدوده ارگ است که بیوتات سلطنتی تا خیابان ناصرخسرو، حوالی مسجد امام خمینی، شمال خیابان پانزده خرداد شرقی و بازار عودلاجان و پامنار و جنوب خیابان امیرکبیر و میدان امام خمینی را در بر می گرفت و شامل چهار پاتوق بود.
یک مناره آجری با کاشی های فیروزه ای رنگ متعلق به دوران قاجار در این محله باقی مانده است.
در بازدید از محله عودلاجان، بازدید از خانه سید حسن مدرس را فراموش نکنید که نمونه کاملی از شکل یک خانه سنتی در بافت تاریخی تهران است.
محله سنگلج:
محله سنگلج نیز از شرق به خیابان خیام، از شمال به میدان حسن آباد و خیابان شیخ هادی و از سمت های دیگر به امیریه و پل امیربهادر و بازار قوام الدوله تا خیابان خیام محدود می شود و در قدیم دارای 9 پاتوق بود.
پارک شهر؛ قدیمی ترین پارک تهران
بنای قدیمی ترین پارک تهران به سال 1239 شمسی باز می گردد و در محله قدیم سنگلج در مساحتی نزدیک به 250 هزار متر مربع ساخته شده است.
در حال حاضر در این پارک، زمین بازی کودکان و میزهای تنیس و شطرنج به همراه سالنی برای بازی های کامپیوتری و چندین آبنما و یک دریاچه مصنوعی وجود دارد.
پارک لاله:
درست در کنار موزه هنرهای معاصر در خیابان کارگر شمالی، پارک لاله قرار گرفته که خود این پارک از جاذبه های فضای سبز شهر تهران محسوب می شود.
پارک لاله 25 هکتار وسعت دارد و به سال 1345 شمسی در زمینی احداث شد که زمانی به "میدان اسب دوانی جلالیه" معروف بود.
نظر شما