به گزارش خبرنگار مهر، محدوده زاینده رود از پل شهرستان تا پل مارنان در تاریخ 11 فروردین سال 75 تعیین حریم شده است. طبق مصوبه شورای فنی سازمان میراث فرهنگی ارتفاع ساختمانهای حریم زاینده رود باید حداکثر 9 متر باشد و هرگونه ساخت و ساز در بستر رودخانه و فضای سبز حاشیه زاینده رود ممنوع است. بر اساس این مصوبه هرگونه دخل و تصرف احتمالی ضروری باید به تصویب میراث فرهنگی برسد این در حالی است که ادامه ساخت و سازهای تدریجی اقامتگاهها و ساختمانهای بلند در اطراف رودخانه زاینده رود تهدیدی برای منظر طبیعی پلهای تاریخی اصفهان است.
محمد حسن محبعلی، معاون حفظ و احیای سابق سازمان میراث فرهنگی کشور که با پیگیریهای وی تعیین حریم رودخانه زاینده رود به تصویب رسید به خبرنگار مهر گفت: در طرح جامع شهری اصفهان برای حاشیه زاینده رود، فضاهای عمومی پیش‌بینی و توصیه شده این رودخانه موهبت الهی است و باید مورد استفاده عموم قرار گیرد.
وی با بیان اینکه زمان تصویب حریم زاینده رود ساختمانی توسط یک فرد خارجی ساخته شد که 9 متر ارتفاع داشت و به تائید کارشناسان رسید افزود: این ساختمان مبنای ساخت و سازهای دیگر شد به طوری هر گونه ساخت و ساز بیشتر از این ارتفاع و در حریم درجه یک رودخانه ممنوع اعلام شد.
به گفته این استاد دانشگاه، حاشیه این رودخانه همیشه محل تفریح مردم شهر اصفهان بوده است، بنابراین حیات و سرزندگی این رودخانه و اطرافش برای مردم شهر مهم است اما اگر ساخت برج در این محدوده ادامه یابد نه تنها امنیت و تفریح مردم گرفته می شود بلکه اطراف رودخانه به جولانگاه برجسازان تبدیل می شود و زیبایی منظر طبیعی، تاریخی زاینده رود که در خاورمیانه نمونه ای ندارد از بین می رود.
محبعلی تصریح کرد: ساخت و ساز در اطراف رودخانه خلاف مقررات میراث فرهنگی است و نحوه برخورد با متخلفان در قانون مشخص شده است.
وی ادامه داد: زاینده رود تنها رودخانه ای است که قابلیت دسترسی برای مردم دارد، چون رودخانه های دیگر یا عمق زیادی دارند و یا بریدگی های زیاد حاشیه آنها اجازه نزدیک شدن به رودخانه را نمی دهد.
نظر شما