به گزارش خبرنگار مهر، آلبوم موسیقی "کیژه به کیژه" با ترانه‌هایی با گویش سمنانی و مجموع اشعاری از رحیم معماری، محمد حسن جواهری، عظیم حاج رمضانی نصرت‌الله نوح سمنانی و محمدرضا طاهریان در 9 قطعه منتشر شده است.
قطعه نخست از این آلبوم با "موسم بی‌قراری" آغاز می‌شود و با قعاتی چون "کلوچ"، "کیژه به کیژه"، "پینکی دیمی دلی"، "وختی مو گل دره"، "آهای آهای بهار"و "ور" ادامه پیدا می‌کند و با قطعه "سیوایی" به پایان می‌رسد.
در دفترچه معرفی آلبوم "کیژه به کیژه" یمین غفاری آهنگساز در توضیح قطعات این آلبوم چنین آورده است: در اولین تلاش برای به موسیقی کشیدن گویش سمنانی شاید مهمترین دغدغه برایم گزینش مایه بود، و بعد از آن بستری که از فضای تصنیف سازی سنتی فاصله گرفت. اما در عمل پیچیدگی‌های گویش سمنانی و محوریت قدرتمند ردیف باعث شد به آنچه که در ذهن دارم نرسم. اما سعی کردم قواعد ترانه‌های محلی ایران را در نظر داشته باشم.
ترانه‌های "پینکی دیمی دلی، وختی موگل دره، در آواز بیات ترک هر کدام با دو جمله در درآمد و جامه‌داران ارائه می‌شوند، ترانه اول با یک فاصله چهارم شروع می‌شود و ترانه دوم بر روی درجه سوم شور (شاهد بیات ترک) آغاز می‌شوئ. هر دو ترانه تا درجه ششم شور و حرکت می‌کنند.
سیوایی به معنی جدایی، در دشتی ساخته شده‌است و دو گوشه درآمد و عشاق(اوج) با توجه به اشعار آن مورد استفاده قرار گرفته است. در این ترانه گوشه درآمد با دو واریاسیون ارائه شده و در انتها با یک جمله کروماتیک در شور فرو می‌آید.
ترانه‌های "آهای آهای بهاره" و "کلوچ" در آواز افشاری هستند، ترانه اول دارای دو مله است اول درآمد افشاری که با یک پرش پنجم شروع می‌شود و در ادامه با ورود به گوشه جامه داران و حرکت تا درجه هفتم دو جمله را معرفی می‌کند. اما ترانه دوم بافت سنتی‌تری نسبت به ترانه‌های قبل دارد و بعد از معرفی درآمد و جامه داران به فضای عراق هم سری می‌زند و با توجه به معنی شعر فریاد نهایی ترانه را در عراق ارائه می‌کند.
ترانه "ور" در آواز اصفهان و از قالب ردیف کمی فاصله دارد، این ترانه در دانگ دوم اصفهان و از درجه پنجم آغاز می‌شود، دارای دو جمله بوده و در انتهای ملودی خواننده بر روی درجه پنجم و با یک احساس تعلیق به پایان می‌رود، این تعلیق تلاشی برای نشان دادن سرمای زمستانی در کویر است.
ترانه "کیژه به کیژه" در دستگاه ماهور است، که در گوشه درآمد و خاوران ساخته شده، اما در انتها با یک فرار از فضای ابتدایی به آواز اصفهان رفته و نتیجه‌گیری نهایی را در آن مایه معرفی می‌کند و در انتها هم به مبدا باز می‌گردد.
حسنا پارسا نوازنده کمانچه، ارغوان اتابکی ویولن آلتو، بگانه حسینی نیا ویولن، تنبک مهرناز دبیرزاده، محمد زادعبدالله تار، امیرسام سرلک پیانو، سارا احمدی دف، علی امیدی ژابیز، سوگند نیکو همخوان، احسان ذبیحی فر، کمانچه و کمانچه آلتو، مجتبی زمانی سنتور، شاهرخ غزنینی کمانچه و قیچک، سعید فهیمی نی، از جمله نوازندگانی هستند که در این آلبوم یمین غفاری آهنگساز و نوازنده تار و سه تار را همراهی کرده‌اند.
نظر شما