به گزارش خبرنگار مهر، نشست «صد سال فرهنگ ایتالیا» با موضوع بررسی زندگی و آثار الزا مورانته و جولیو اینائودی، دیشب یکشنبه 23 مهر با حضور کارلو چرتی، رایزن فرهنگی ایتالیا در ایران، کلارا کرونا، آنتونیا شرکاء، منوچهر افسری، عمادالدین فیاضی و علی‌اصغر محمدخانی در موسسه فرهنگی شهر کتاب برگزار شد.
عمادالدین فیاضی در این برنامه گفت: اگر بخواهیم درباره الزا مورانته و به ویژه رمان تاریخش صحبت کنیم، باید زمان زیادی را به تاریخ اروپا اختصاص بدهیم. برای خواننده ایرانی مهم است که وقتی رمان «تاریخ» در ایتالیا چاپ شده، در ایران چه خبر بوده است. جالب است که وضعیت ایرانی‌ها در آن زمان خیلی به وضع زندگی ایتالیایی‌ها شباهت داشته است. بنابراین به نظرم خیلی مهم است که بدانیم آن زمانی که این رمان چاپ شد، شرایط در ایران چگونه بوده است.
این محقق در ادامه گفت: آن‌چه در رمان «تاریخ» مهم است، نگاه مورانته به جنگ است. تصاویری که او در رمانش ساخته، هنوز در روزگار ما اعتبار دارد. شاید این پیام‌های ضدجنگ مورانته در این کتاب باشد، که باعث می‌شود برای ما کتاب مهمی باشد. تصاویر بدیع و فوق‌العاده از دیگر ویژگی‌های این رمان هستند. او گاهی جزئیات را به خوبی و به طور زنده برای خواننده ترسیم می‌کند و در این رمان گوشه‌چشمی هم به مبارزات دانشجویان چپ‌گرای ایتالیایی داشته است.
وی افزود: در سال‌هایی که این رمان چاپ شد، تیراژش از 600 هزار نسخه گذشت و این رقم از تیراژ کتاب رکوردار آن زمان هم که با تیراژ 100 هزار نسخه چاپ شده بود، بیشتر است. جالب است که مورانته در این رمان به سنت‌های رمان‌نویسی و ادبیات پایبندی چندانی نداشته اما چرا این رمانش این‌همه پرفروش بوده است؟ مورانته با این رمان موفق شد با توده‌های عظیم مردم ارتباط عمیقی برقرار کند؛ کاری که بسیاری از نویسندگان ایتالیایی نتوانستند آن را انجام بدهند.
فیاضی در بخشی از سخنانش گفت: مورانته در این رمانش چیزهایی را که همه می‌خواهند به فراموشی بسپارند، زیر ذره‌بین می‌گیرد. رمان «تاریخ» سرگذشت خانه‌به‌دوشی‌هایی است که در جنگ به مردم تحمیل شده است. در زمان انتشار کتاب هم مارکسیست لنینیست‌ها آن را محکوم کردند.
این تاریخ‌شناس گفت: آن ویژگی‌هایی که در آثار دانته هست، در کارهای مورانته هم به چشم می‌آید. یعنی او می‌خواهد در قالب داستان مفاهیم عمیق و اندیشه‌ای را بیان کند.
در ادامه این مراسم، کلارا کرونا به بیان سخنان و تاریخچه‌ای از انتشارات اینائودی پرداخت و گفت: جولیو بورلاتی که جولیوی دوم این انتشارات بوده، به مدت 30 سال مدیر این انتشارات بود او هم مانند جولیو اینائودی، علاقه‌مند به پول نبود، بلکه بیشتر به حیثیت و آبرو فکر می‌کرد. واقعا در چند جمله نمی‌توان حق مطلب را درباره او ادا کرد و استعدادش را در تجمیع صداهای مختلف در این انتشارات توصیف کرد.
وی افزود: همان شترمرغی که آقای چرتی در سخنانشان به آن اشاره کردند، باعث شد یکی از بزرگ‌ترین و آبرومندانه‌ترین فعالیت‌های فرهنگی در کشور ایتالیا طی 50 سال ادامه داشته باشد. اصرار پدر و دیگر مسائل بود که موجب شد جولیو اینائودی 20 ساله به جای این که یک جوان روستایی باقی بماند، تبدیل به یک ناشر بزرگ شود.
در پایان این مراسم به دلیل کمبود وقت، آنتونیا شرکاء مترجم و محقق، به مدت چند دقیقه به بیان سخنانی در زمینه نقد تطبیقی رمان و فیلم سینمایی «تاریخ» پرداخت.
نظر شما