به گزارش خبرنگارمهر، دومین دوره طرح ملی گفتمان نخبگان علوم انسانی ۱۵ تا ۲۹ مردادماه با حضور بیش از ۳۰۰ نخبه علوم انسانی در مقطع کارشناسی در سراسر کشور با حضور اساتید برجسته حوزه و دانشگاه به همت دفترتبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم در دهکده وسف در حال برگزاری است، در این دوره هر روز یک استاد به ایراد سخنرانی می پردازند.
در روز نهم این دوره دکتر مهدی گلشنی «استاد ممتاز دانشگاه صنعتی شریف» با موضوع «علم دینی» به سخنرانی پرداخت.
استاد دانشگاه صنعتی شریف در این نشست با بیان اینکه در زمان علمای گذشته از جمله ابن سینا مسئله دین و علم از یکدیگر جدا نبود، اظهار کرد: در آن زمان تفکر دینی نیز بر ذهنشان حاکم بوده است و روش انجام کار علمی آن ها این گونه نبوده است که بین علم و دین فاصله ایجاد کنند.
وی با بیان اینکه حتی در ابتدای علم جدید نیز موضوع جدایی دین از علم مطرح نبوده است، بیان کرد: همانطور که ابوریحان دانشمند بزرگ جهان اسلام کار علمی را نوعی عبادت می دانست، نیوتون نیز علم و دین را یکی می دانست و کار علمی را یک نوع عبادت تلقی می کرد.
گلشنی ادامه داد: زمانی که موفقیت های علم جدید پدیدار می شود حتی فلاسفه غیر مومن که شاهد این موفقیت ها بودند، فکر می کنند نیازی به دین نیست و بدین ترتیب شان دین را پایین آوردند و این روند تا قرن بیستم ادامه داشت.
وی با بیان اینکه چندین اتفاق در نیمه نخست قرن بیستم اتفاق افتاد که عالمان و دانشمندان به این نتیجه رسیدند که علم نمی تواند نجات بخش باشد، خاطرنشان کرد: جنگ جهانی اول و دوم مهمترین این اتفاقات بود که با بکارگیری سلاح های کشنده به عالمان اثبات کرد که علم نمی تواند بشریت را نجات دهد.
گلشنی با بیان اینکه در این قرن برخی مکاتب فلسفی بروز کرد که در پاسخ گیری هر موضوعی از علم تشکیک ایجاد کردند، تصریح کرد: در این قرن این موضوع مطرح شد که چرا ما علم را کسب می کنیم و در این دوران از مقوله علم برای کسب قدرت و ثروت استفاده شد.
استاد ممتاز دانشگاه صنعتی شریف با بیان اینکه در قرن اخیر شاهد چندپاره شدن علم بودیم، بیان کرد: در قرون گذشته همه مطالب علمی یکجا آموزش داده می شد و ما شاهد بودیم علما و دانشمندان در چندین دانش تبحر داشتند ولی در قرون جدید علم تخصصی شده است و هر کسی در یک رشته مخصوص تبحر پیدا خواهد کرد.
وی با بیان اینکه در ابتدای عصر جدید موضوعی به نام علم دینی مطرح نبوده است، افزود: نخستین زمانی که علم دینی در جهان اسلام مطرح شد، در سال ۱۹۷۷ در شهر مکه بوده است و همزمان که در جهان اسلام علم دینی مطرح شد، در جهان غرب نیز به این موضوع اشاره شده است.
گلشنی با بیان اینکه طبق علم دینی نباید از آن در راه تخریب انسان ها و محیط استفاده شود، اظهار کرد: برخی از دانشمندان غربی نیز به این نتیجه رسیدند که اگر علم در مسیر درستی قرار نگیرد به نابودی بشر منجر خواهد شد و در این راستا برخی دانشمندان اروپایی به رییس جمهور آمریکا و برخی کشورهای اروپایی نامه نوشتند که استفاده از ابزارهای مخرب را کنار بگذارند.
وی با بیان اینکه علم دینی از دو منظر دارای اهمیت است که نخستین آن این است که علم را در مسیری هدایت می کند که به نفع مردم باشد، خاطرنشان کرد: بعد دوم اهمیت علم دینی این است که چتر جهان بینی اسلامی همه علوم را زیر پوشش خود خواهد گرفت و به همه سوال های بنیادی بشر پاسخ خواهد داد.
این استاد دانشگاه با اشاره به اتفاقات و کشتارهای جهان اسلام، خاطرنشان کرد: امروز بسیاری از علما و دانشمندان در اروپا و آمریکا نسبت به سکوت جامعه علمی در برابر ساخت سلاح های مخرب و استفاده از آن در کشورهای اسلامی توسط این کشورها اعتراض کردند.
وی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به اهمیت اسلامی شدن علوم انسانی، اظهار کرد: علوم تجربی در ابعادی از زندگی ما دخالت دارد ولی علوم انسانی همه ابعاد زندگی ما را در بر خواهد گرفت و این موضوع اهمیت دینی شدن آن را اثبات خواهد کرد.
دکتر گلشنی با بیان اینکه تحول در علوم انسانی تنها سخن دانشمندان و عالمان جهان اسلام نیست، تصریح کرد: ما باید در مسیر تحول علوم انسانی با قدرت گام برداریم و توجه داشته باشیم که باید در این راستا یک انقلابی در علوم ما شکل بگیرد.
نظر شما