به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام حسینعلی رحمتی استاد فلسفه اخلاق در یادداشتی به آینده پژوهی اخلاق فناوری اطلاعات(اخفا)؛ ضرورت امروز، نیاز فردا پرداخته است:
آینده پژوهی (Futures studies/Futurology) عبارت است از تأملات علمی، روش مند، منضبط و ناظر به شواهد و قرائن قابل اعتنا و پیش بینی درباره تحولاتی است که در آینده دور یا نزدیک ممکن است در یک حوزه مشخص از حوزه های زندگی انسان یا یک شاخه از شاخه های علوم اتفاق بیافتد.
این کار عمدتا بر اساس رصد یک فرایند از گذشته تا به حال انجام می شود. پیش بینی را نباید با «پیش گویی» خلط کرد که مستلزم نوعی آگاهی یقینی از آینده و صرفا در ید قدرت خداوند است که از حقایق آشکار و پنهان آگاهی دارد. از این رو احکام صادره نسبت به آینده به صورت احتمالی و ناظر به درصدی خطا است.
با توجه به آنچه گفته شد مقصود از آینده پژوهی اخفا (اخلاق فناوری اطلاعات)، تلاش سامان مند برای شناسایی و یافتن راه حل برای مسائل و موضوعات اخلاقی است که در سال های آینده به واسطه حضور شهروندان کشورمان در فضای مجازی دامن گیر جامعه ایران خواهد شد.
ممکن است کسانی که متوجه ضعف های فعلی ما در زمینه اخلاق اندیشی درباب فضای مجازی شده اند خرده بگیرند که وقتی ما در چاره اندیشی اخلاقی برای وضعیت فعلی هم مانده ایم آیا سخن گفتن از رصد آینده کمی زود نیست؟
نگارنده با اصل این انتقاد موافق است، ولی بر این باور است که کم کاری فعلی ما منافاتی با چاره اندیشی برای آینده ندارد؛ و بلکه به عکس، درک وضعیت فعلی باید ما را بیش از گذشته متوجه اهمیت آینده اندیشی کند؛ همانند تاجری که مشکلات مالی اش عزم او را برای اصلاح وضعیت فعلی و برنامه ریزی برای آینده جزم تر می کند.
باید توجه داشت که وضعیت امروز ما در وا قع ناشی از فقدان توجه جدی به آینده اندیشی در زمان های گذشته است. اگر از نخستین روزهای ورود اینترنت به کشور ما، وضعیت این روزها پیش بینی می شد و برای مواجهه معقول و منطقی با آن برنامه ریزی و تلاش بیشتری می شد قطعا وضعیت اخلاقی فضای مجازی امروز ما بهتر بود.
نظر شما