خبرگزاری مهر؛ گروه استانها - کوثر کریمی: از ابتدای شیوع ویروس کرونا گروه‌های جهادی مختلفی پای کار آمدند و به پشتیبانی از کادر درمان نسبت به تولید ملزومات بهداشتی از جمله الکل، ماسک و لباس پزشکی -پرستاری اقدام کردند ولی بعد یک سر و گردن بالاتر ایستادند و فعالیت‌های بیشتری را در سنگر مبارزه با کرونا انجام دادند.
در این میان طلاب جوان نیز ابتدا با غسل و تعمید اموات کرونایی و در ادامه نیز با حضور در بیمارستان‌ها خدمات‌رسانی‌های خوبی را برای افراد مبتلا به کرونا داشته‌اند.
برخی‌ها برای چندمین سال متوالی و برخی نیز برای اولین باری بود که نه تنها سال تحویل بلکه دیگر روزهای ایام نوروز را در کنار خانواده نبوده‌اند اما از این روزها به عنوان یک خاطره خوب و بی‌بدیل یاد می‌کنند.
در میان این طلبه‌های جوان، مدافع حرم نیز حضور دارد؛ مدافعی که خود را تنها یک رزمنده تلقی می‌کند و فقط شهدا را لایق عنوان «مدافع حرم» می‌داند؛ با تواضع هرچه تمام‌تر به صورت دو شیفت در بیمارستان حاضر شده است تا ثابت کند دفاع از حریم این کشور تنها در مرز خلاصه نمی‌شود و می‌توان برای حمایت کشور خود وارد عرصه بهداشت و درمان شد تا تلفات مردمی را به پایین‌ترین حد ممکن کاهش داد.
و اما بیمارستان امام
مشغول بررسی فعالیت‌ها و نظارت بر دیگر افراد است؛ خستگی در صورتش موج می‌زند ولی استوار ایستاده و امید و انگیزه‌اش به مراتب بیشتر از روزهای گذشته است.
«سید رسول موسوی» طلبه ۲۹ ساله و مسئول اعزام بسیج طلاب خوزستان به بیمارستان امام خمینی، حدود پنج سالی می‌شود که به صورت رسمی با گروه‌های جهادی همکاری می‌کند.
او می‌گوید: با توجه به اینکه بیمارستان امام اولین دوره پذیرش بیماران کرونایی را دارد و به درخواست علوم پزشکی از بسیج طلاب (به دلیل تجربه دوستان در بیمارستان‌های رازی و گلستان) همگی به عنوان همراه بیمار در بیمارستان امام حضور پیدا کردیم.
موسوی ادامه می‌دهد: از سوم اسفندماه سال گذشته کار خود را در دو شیفت (هشت صبح تا ۱۴ ظهر) و (۱۴ ظهر تا ۲۰ شب) شروع کردیم که در هر شیفت به صورت استاندارد ۱۰ نفر و برخی مواقع بیشتر فعالیت داریم؛ ابتدای حضور ما فقط در سه بخش کووید و دو بخش آی سی یو برای بیماران کرونایی بود ولی اکنون ۶ بخش دیگر و یک اورژانس کووید نیز اضافه شده است.
این جهادگر طلبه که دو فرزند پنج ساله و ۱۱ ماهه دارد، همسرش برای حضور او در بیمارستان به سان یک مشوق عمل کرده است ولی بیش از یک ماه از بغل نکردن فرزندانش می‌گذرد.
او می‌گوید: میان هم‌گروهی‌ها نیز مبتلا به کرونا داشتیم ولی فوتی نه؛ بنابراین فعالیت در چنین شرایطی که هر آن امکان ابتلاء وجود دارد، ترس نیز دارد ولی با این وجود خدمات‌رسانی‌ها را انجام می‌دهیم.
موسوی تشریح می‌کند: چون همراه بیمار اجازه حضور را در بیمارستان ندارد، در قالب همراه بیمار برای غذا خوردن بیماران، جابه‌جایی بین بخشی آنها و یا رفتن برای سی‌تی‌اسکن ریه، کادر درمان را همراهی می‌کنیم؛ همچنین گفتاردرمانی و روحیه بخشی به بیماران نیز انجام می‌شود چرا که از استرس شدید مشکلات آنها افزایش و تنفس سخت‌تری پیدا می‌کنند که با روحیه گرفتن از این مشاوره‌ها استرس آنها کاهش می‌یابد.
این طلبه جوان با اشاره به چیدمان سفره هفت‌سین آی سی یو می‌گوید: هر روز دمنوش را میان بیماران توزیع کرده و برای برخی روزها نیز آب سیب، آب هویج، بسته‌بندی‌های شکلات و لواشک را به عنوان فوق‌برنامه و میان برنامه داریم؛ همچنین روز عید شیرینی، دمنوش و گل توزیع شد که گل و شیرینی بین کادر درمان و میوه و دمنوش هم برای بیماران بود.
او یادآور می‌شود: یک جوان ۱۹ ساله در یک حادثه‌ای مصدوم و در این بین به کرونا هم مبتلا شد ولی خانواده از زنده ماندنش قطع امید کردند اما به زندگی برگشت؛ ۲۹ اسفند به مناسبت تولد فرزندشان اتاق را برای او آذین‌بندی و کیک و دیگر ملزومات تولد را مهیا کردیم که فردای روز تولد مرخص شد و پدرش خیلی از ما تشکر کرد.
بخش کرونایی
از ایستگاه پرستاری به او اطلاع دادند که بیمار مسن حالش بد شده است و باید هرچه سریع‌تر با کپسول اکسیژن به بخش آی سی یو منتقل شود؛ خیلی وقت ندارد ولی کارهای ابتدایی برای انتقال را به دیگر هم‌گروهی خود سپرد تا هنگام مصاحبه، انتقال بیمار هم انجام شود.
طلبه ۲۳ سالهای است که بدون اطلاع خانواده از ایذه به بیمارستان امام آمد و بیش از یک سال اخیر در بیمارستان‌های مختلف حضور پیدا کرد ولی خانواده‌اش فکر می‌کنند که سر کلاس است.
از اینکه عید امسال کنار خانواده نبوده است، ناراحت نیست چون یک تجربه جدید را کنار بیماران کرونایی و کادر درمان به دست آورده است و قبلاً هم در سیل برای سوسنگرد و هویزه در قالب گروه‌های جهادی تجربه خدمات‌رسانی به مردم را داشته است.
این طلبه جهادگر از مردم درخواست می‌کند که خیلی نسبت به رعایت پروتکل‌های بهداشتی حساسیت داشته باشند و حتماً از ماسک استفاده و از حضور در جمع‌های شلوغ پرهیز کنند.
این جهادگر جوان که برای رفتن به سرویس، غذا خوردن و دیگر کارها کنار بیماران حضور داشته و برای روحیه بخشی نیز با آنها صحبت می‌کند، می‌گوید: یک بیمار مرد خیلی مسن و ناشنوا داشتیم که با توصیه خانواده خیلی مراقب او بودم که در نهایت کرونا را شکست داد و مرخص شد.
طلبه مدافع حرم مشغول غذا دادن به بیماران است؛ در حال تردد میان چند بیمار دو اتاق نیز کارهای درخواستی آنها را انجام می‌دهد.
اول به جای ذکر نام خانوادگی خود می‌گوید که «جهادی» است؛ «جمشیدی جوان» ۳۶ سالهای است که در چند روز اخیر به جمع گروه‌های جهادی ملحق شده است و خیلی متواضعانه در پاسخ به اینکه شنیده‌ایم مدافع حرم هم هستید، فقط می‌گوید که «بله میگن» و با اصرار علت این انکار خود را «مدافع حرم فقط شهدا هستند و ما فقط رزمنده‌ایم» اعلام کرد.
تقریباً ۱۲ روزی می‌شود که به صورت دو شیفت در این بیمارستان حاضر شده است و برای غذا خوردن، میوه دادن، تعویض پوشاک و دیگر امور بیماران و همکاری با پرسنل درمان فعالیت می‌کند.
این طلبه مدافع حرم می‌گوید: همین امروز بیمار مرد ۴۷ سالهای که دو روز قبل مرخص شده بود، ضمن تماس با بخش سراغ مرا گرفته بود تا برای همراهی با او تشکر کند که حس خوبی داشت و با دعاگو بودنش خاطره خوبی را برایم رقم زد.
جمشیدی ادامه می‌دهد: با وجود اینکه سالهای بسیاری در لحظه سال تحویل کنار خانواده‌ام نبودم ولی امسال بهترین سال تحویل عمر خود را تجربه کردم چون برای خدمت به بیماران کنار آنها حضور داشتم.
او که از سال ۹۴ تا ۹۶ یعنی سه سال رزمنده مدافع حرم بوده است، یادآور می‌شود: یک دختر پنج ساله دارم و همسرم مرا تشویق به انجام این کار می‌کند و از حضورم در بیمارستان هم خبر دارد.
این طلبه مدافع سلامت می‌گوید: خیلی از بیماران اینجا با مدت‌های طولانی و با حساسیت بسیار پروتکل‌های بهداشت را رعایت می‌کردند ولی یک شب با غفلت در دورهمی شرکت کرده و تمام خانواده با این ویروس درگیر شدند.
او رنج کشیدن بیماران را خیلی سخت تلقی کرده و ادامه می‌دهد: آرزویم این شده که یک بار بچه خود را بغل کنم و یا او را ببوسم ولی این کار را انجام نمی‌دهم چون اینجا حضور دارم؛ پرسنل درمانی با زحمت بسیار در حال جهاد هستند و قطعاً کسانی که نکات بهداشتی را رعایت نمی‌کنند، حق الناس کادر درمان را بر گردن می‌گیرند چون واقعاً کم آورده و خسته شدند، بالاخره آنها آدم هستند و دوست دارند که فرزندان خود را بغل کنند و به زندگی‌های خود برسند.
جمشیدی می‌گوید: جدای از مباحث فوق به خود مردم هم فشار می‌آید و به خاطر همین سهل‌انگاری‌هاست که خوزستان بیش از یک ماه در وضعیت قرمز کرونایی به سر می‌برد.
و اما آی سی یو
صدای بوق دستگاه‌ها و بیمارانی که هر کدام امید خانواده‌ای هستند که این روزها زیر لوله دستگاه‌های مختلف بخش مراقبت‌های ویژه به سختی نفس می کشند؛ همزمان نیروهای خدماتی به صورت مستمر مشغول گندزدایی بخش هستند.
مشغول صحبت با پرستار برای انتقال یکی از بیماران به بخش دیالیز است و وقتی برای مصاحبه ندارد ولی هم‌گروهی او همراه پرستار رفت تا به جای او کارش را انجام دهد.
«علی هلالی» ۲۳ ساله و متأهل است که سه سالی می‌شود با گروه‌های جهادی فعالیت می‌کند و در سیل و همچنین آب‌گرفتگی اهواز خدمات‌رسانی داشته و از خرداد ۹۹ در بیمارستان‌های رازی و گلستان به بیماران کرونایی خدمت‌رسانی کرده و اکنون هم در بیمارستان امام حضور دارد.
همسرش را مشوق کار خود می‌داند و از خاطرات بهبود و درمان بیماران کرونایی به عنوان یادگاری‌های خوب برای این ایام یاد می‌کند.
این طلبه جوان می‌گوید: به بهبود یافتن یکی از بیماران پیر که بیماری زمینه‌ای نداشت، خیلی امیدوارم بودیم ولی بعد از ۱۰ روز حالش بد شد و بعد از سی پی آر (احیا) هم جان خود را از دست داد و بر روحیه ما اثر بدی گذاشت.
او با توصیه به مردم برای پرهیز از حضور در تجمع‌ها و انجام عید دیدنی‌ها به صورت مجازی و تصویری همچنین عموم جامعه را به رعایت پروتکل‌های بهداشتی دعوت می‌کند تا درگیر این بیماری نشوند.
هلالی می‌گوید: برای احساس تکلیف خود در بیمارستان حضور پیدا کردم و تشخیص دادم که همان‌گونه که کادر درمان با این همه خستگی عید کنار خانواده‌های خود نبودند، ما هم کنار خانواده‌هایمان نباشیم.
به گزارش خبرنگار مهر، گروه‌های طلاب جهادگر از ابتدای شیوع کرونا بی‌تفاوت به نام و نشان خود برای سلامتی بیماران مبتلا به کرونا در کنار کادر درمان خدمات‌رسانی کرده‌اند؛ با شور و اشتیاقی که نشانی از خستگی ندارد، تصمیم گرفته‌اند تا آخرین لحظه در کنار بیماران مبتلا به کرونا به خدمات‌رسانی خود ادامه دهند.
نظر شما