زمامداران عراق از آغاز تاكنون

به گزارش خبرگزاري مهر، دولت عراق  زماني جزئي از امپراطري بزرگ عثماني بود و در سال 1920 ملك فيصل بن شريف حسين كشور پادشاهي عراق را از طريق معاهده اي با انگليس ايجاد و در سال 1932 ميلادي عراق به عنوان يك كشور مستقل در جمع جامعه جهاني حضور يافت.
زمامداران عراق از سال 1921 تا 2004 به اين شرح است:
 
  نام زمامدار   مدت زمامداري     چگونگي خروج از قدرت  
1- فيصل اول ( 1933 تا 1921 ) مرگ طبيعي
2- غازي اول ( 1939 تا 1933 ) مرگ مشكوك درحادثه تصادف رانندگي
3- فيصل دوم ( 1958 تا 1939) با كودتاي نظامي حكومت پادشاهي عراق سرنگون و درجريان آن وي به قتل رسيد 
4- عبدالكريم قاسم ( 1963 تا 1958 )  براثر كودتاي نظامي سرنگون و به قتل رسيد ، آغاز نظام جمهوري
5- عبدالسلام عارف ( 1966 تا 1963 ) در يك عمليات تروركشته شد
6- عبدالرحمن عارف ( 1968 تا 1966 )  كودتاي سياسي منجر به سقوط وي از حاكميت شد
7- احمد حسن البكر ( 1979 تا 1968 ) مجبور به استعفا شد. وي بطرز مرموزي توسط صدام به قتل رسيد  
8- صدام حسين ( 2003 تا 1979 ) به دست نظاميان نظاميان آمريكايي دستگيرشد 
9- غازي عجيل الياور ( 2004 )

ملك فيصل اول  در سال 1922خواستاربرچيده شدن شدن قيوميت انگليس ازعراق وهمپيماني اين دو كشور شد كه انگليس نيز موافقت كرد، در سال 1925 نخستين انتخابات پارلماني در اين كشور تازه استقلال يافته برگزارشد.

ملك فيصل در سال 1933 درگذشت و پسرش غازي اول جانشين وي شد كه احزاب را برچيده و نوعي ازنظام يكپارچه وهمه گير را در كشور ايجاد كرد كه منجر به انقلاب قبايل كرد شد، غازي اول همچنين تشكيلات نظامي عراق را گسترش داد. وي در سال 1939 در حادثه تصادف رانندگي جان باخت.

فيصل دوم فرزند غازي اول درسن سه سالگي پادشاه عراق شد اما به دليل صغر سن نوري سعيد امورات حكومت را در دست داشت در همين اثنا در سال 1941 انقلاب رشيد عالي گيلاني آغاز شد وبه ايجاد بي ثباتي در وضعيت سياسي عراق منجر شد كه انقلاب قبائل كرد نيز بار ديگر ميان سالهاي 1946 تا 1945 از سرگرفته شد.
در سال 1945عراق واردن معاهده همكاري مشترك نظامي را امضا كردند و دراكتبر سال 1952 موج اعتراض و مخالفتها براي برگزاري انتخابات مستقيم و كاهش اختيارات پادشاهي بالاگرفت. درسال 1958 عراق و اردن طي توافقنامه اي اتحاد فدرالي ميان دو كشور برقرار ساختند اما كودتاي نظامي به رهبري عبدالكريم قاسم به سقوط نظام پادشاهي منجر شد. درجريان اين كودتا ملك فيصل دوم، عبدالاله دايي فيصل دوم( نائب سلطنت) و نوري سعيد نخست وزير كشته شدند. پس از كودتا، اعلام برقراري نظام جمهوري  و رياست جمهوري عبدالكريم قاسم شد.

پس از كودتاي نظامي حزب بعث عليه عبدالكريم قاسم، در 8 فوريه 1963، عبدالسلام عارف كه بعثي نبود، رياست جمهوري را برعهده گرفت و پس از مرگ وي در سال 1966 برادرش عبدالرحمن عارف مسئوليت رياست جمهوري را پذيرا شد.

درتاريخ 17 جولاي 1968 حزب بعث با هماهنگي عناصرغير بعثي، كودتايي به رهبري احمد حسن البكر را عليه دولت عبدالرحمن عارف به مرحله اجرا گذاشتند و با موفقيت كودتا رهبر آن يعني احمد حسن البكر رئيس جمهور عراق شد و به زمامداري خود تا سال 1979 ادامه داد . در اين سال  وي مجبور به استعفا شد و صدام حسين پست رياست جمهوري را برعهده گرفت.

صدام تا روز 9 آوريل سال 2003 در عراق حكومت كرد تا اينكه نظاميان آمريكايي شهر بغداد را اشغال و حكومت صدام سرنگون  و وي به مخفيگاه خود در شهر تكريت فرار كرد. نظاميان آمريكايي در روز13 دسامبر همان سال صدام را دستگير كردند.

مقامات آمريكايي شوراي حكومت انتقالي را درعراق ايجاد كرده و اعضاي هيات رئيسه آن به شكل دوره اي و ماهيانه رياست بر شوراي حكومت انتقالي را برعهده داشتند ودر روز اول ژوئن اين شورا، غازي عجيل الياور را به سمت رياست جمهوري دولت عراق معرفي نمود.