به گزارش خبرگزاری مهر،"یوگنی ساتانوفسکی" رئیس انستیتوی "خاورمیانه" در روسیه در مقاله ای در نشریه "کوریر نظامی صنعتی"، سیاست خارجی دولت باراک اوباما را مورد تحلیل و ارزیابی قرار داده است.
ساتانوفسکی در این مطلب می نویسد:"رئیس جمهور آمریکا در زمینه خاورمیانه هیچ کار مشخصی انجام نداده و به گفته "عزالدین شکری فیشر"، دیپلمات و کارشناس مصری تا کنون مهمترین پیروزی باراک اوباما، به ریاست جمهوری رسیدن وی بوده است.
در ادامه این مطلب آمده است: در حال حاضر آمریکا ابرقدرت جهانی است و هر رئیس جمهوری مجبور است این وضع حقوقی خود را حفظ کند. جرج بوش توانمندی اقتصادی و نظامی آمریکا را بزرگ و غیر واقعی دید و همزمان در چند جبهه جنگ شروع کرد. باراک اوباما اوضاع رو به زوال اقتصادی و نظامی و سیاسی آمریکا را به ارث برد که به وعده‌‌های انتخاباتی وی بستگی نداشت. وی که سخنرانی ماهر و برنده جایزه صلح نوبل است، ناگهان متوجه شد که فرآیندهای جاری در جهان واقعی با برداشتهای وی از امور جهانی تفاوت زیادی دارد.
باید افزود که تیم سابق بیل کلینتون همراه با همسرش در نقش وزیر امور خارجه در میان اطرافیان نزدیک باراک اوباما قرار گرفتند. اعضای این تیم نظریات و اندیشه‌‌هایی را طراحی و تبلیغ می‌‌کردند که در سال‌های1990 به شکست یوگسلاوی، از دست دادن روسیه، فاجعه در سومالی، انتفاضه الاقصی در فلسطین و حوادث 11 سپتامبر در ایالات متحده انجامید.
با اینکه اوباما با بوش فرقهایی دارد ولی مناقشات جنگی همچنان ادامه دارند و ارتش آمریکا در این مناقشات شرکت می‌کند. پیام اوباما به جهان اسلام که 4 ژوئن سال 2009 در دانشگاه قاهره بیان شد، برای رئیس جمهور ایالات متحده علاقه پیروان حضرت محمد (ص) را به بار نیاورد. ولی فشار بر اسراییل باعث تیرگی روابط با مهمترین متحد آمریکا در خاورمیانه شد.
تجربه آمریکا در ویتنام و تجربه شوروی در افغانستان، نمونه‌‌های وضعیت کشوری هستند که رهبران آن می‌‌خواهند بجنگند، اما نمی‌‌توانند جنگ را با موفقیت به پایان ببرند.
مقامات آمریکایی هیچ وقت حاضر نبودند جهان را به گونه‌ای که هست قبول کنند. آنها هرگز مایل نبوده‌اند عرصه‌‌های نفوذ را با متحدان خود تقسیم کرده و منافع آنها را در نظر بگیرند. آنها تعهدات خود را رعایت نمی کنند. دستگاه نظامی و سیاسی آمریکا در نبودن حریف هم وزن، فوق‌العاده پر هزینه، کم تحرک و غیر مؤثر کار کرده است.
اتکا بر رهبران دموکرات در منطقه خاورمیانه که تنها شدت کنترل اوضاع می‌‌تواند معیار انتخاب متحد محسوب شود، باعث حمایت از رژیمهای ضعیف و فاسد در پاکستان، افغانستان و کشورهای عربی شده است.
پراکنده شدن نیروهای مسلح، ته کشیدن منابع، عدم کارآیی و ندانم کاری فرماندهی عالی از جمله مشخصات فعالیت آمریکا هستند. در واقع، راهبرد باراک اوباما در خاورمیانه چیزی جز "پر کردن منافذ" نیست. فقط حرف‌های بلندپروازانه وی باید نشان دهد که تصمیم گرفته است به تدریج همه عملیات نظامی را در منطقه به پایان ببرد. ولی واقعیت عینی اینقدر زیبا نیست.
ایالات متحده در دوران گذشته می‌توانست به خود اجازه دهد تنها با عنایت به عوامل سیاسی و اقتصادی داخلی از توسعه طلبی خارجی دست کشیده و به انزوا‌طلبی روی آورد. ولی اکنون روند جهانی به گونه ای شده است که خروج نیروهای ایالات متحده از هر نقطه خاورمیانه ناگزیر به عنوان شکست آمریکا تلقی شده و برای امنیت این کشور عواقبی بس منفی به دنبال خواهد داشت.
در نبودن ثمرات فعالیت، باید به ثمربخش بودن فعالیتها تظاهر کرد. گزارش‌های رسانه‌‌های گروهی درباره موفقیتهای به دست آمده برای رأی دهندگان و نمایندگان کنگره اهمیت بیشتری دارد تا پیروزی‌های واقعی. روسای سازمان اطلاعات و ارتش آمریکا باید یاد بگیرند رفتار خود را با خواستهای رئیس جمهور تطبیق دهند.
البته، تاکنون بارها شکست القاعده اعلام شده اما چنین نبوده است. القاعده در افغانستان و پاکستان به مراتب خطرناک تر شده است. بدون اینکه به بررسی جزییات این مسأله بپردازیم، می‌‌توانیم نتیجه بگیریم که سیاست دولت آمریکا در این مناطق و نیز در مناطق شاخ آفریقا (سومالی) و مغرب بسیار متضاد و دوپهلو بوده است. ضعف تبلیغات، عملیات جنگی ناموفق و روابط مبهم با متحدان از جمله ویژگیهای سیاست دولت اوباما هستند. این شیوه عمل عادی روسای جمهوری دمکرات آمریکا طی دهه های اخیر بوده است.
نظر شما