به گزارش خبرنگار مهر، نشست هم‌اندیشی ویرایش عصر روز چهارشنبه با حضور اساتید زبان فارسی در انتشارات فنی ایران برگزار شد. در این مراسم رضا منصوری، علی کافی و محمد حسن‌پور به ایراد سخنرانی پرداختند.
علی کافی در این نشست گفت: در واژه‌نامه‌نگاری دو نوع زبان وجود دارد که اولی آن زبانهایی هستند که خوداتکا هستند و دومین آنها زبانهایی هستند که از زبان اول بهره می‌گیرند.
وی با اشاره به اینکه زبان فارسی در گونه علمی و خاصه در اصطلاح‌گزینی زبان دوم محسوب می‌شود افزود: واژه‌نامه باید طوری نوشته شود که کوتاه شدن فرهنگ فراگیری را به دنبال داشته باشد.
این نویسنده ادامه داد: در زمینه واژه‌نامه‌نگاری نه تنها باید به واژه‌هایی گلچین شده برای هرحرف الفبا توجه ویژه‌ای کرد بلکه برای بسیاری از واژه‌ها نیز به نوشتن یکی دو معنی بسنده کرد که آن معنی بستگی به نوع کتاب دارد.
وی اظهارکرد: بسیاری از واژه‌ها در واژه‌نامه‌نگاری هم‌معنی اسمی و هم مصدری دارند و باید در بیشتر موارد تنها معنی اسمی و یا مصدری آنها نوشته شود که متاسفانه این اصل به هیچ عنوان در ایران رعایت نمی‌شود.
کافی بیان کرد: برای بسیاری از اسامی و افعال نیز که دارای اشکال صرف و نحوی دیگری مانند صفت، قید، اشکال فاعلی، مفعولی، مرخم، اضافی و دیگر اشکال هستند باید از نوشتن همه این اشکال برای هر واژه چشم‌پوشی کرد.
وی با اشاره به اینکه دو زبان اصلی باید به مانند هم ترجمه شوند ادامه داد: در واژه‌نامه نگاری باید توجه کرد که نخست واژه‌های نمونه را وارد تارنما کنیم و سپس اندک اندک و پیوسته واژه‌های به روز شده دیگری را از دفتر اصلی به فرهنگ نمایش داده شده اضافه کنیم که این بهترین حالت ممکن است.
نظر شما