مروری بر «بنی‌صدر از ظهور تا سقوط»/ بررسی زندگی سیاسی یک رئیس جمهور فراری

به گزارش خبرگزاری مهر، پس از انتخاب بني صدر به رياست جمهوري، او درصدد حذف نيروهاي انقلابي بود که پس از اشغال لانه جاسوسي آمريکا، به عنوان نيروهاي خط امام(ره) تشکيل شده بودند، ولي تحولات جنگ، موقعيت را براي بني صدر و تحقق اهداف سياسي او دشوار کرد. او مي خواست با خاتمه دادن جنگ مورد حمايت غرب قرار گيرد و با بهره گيري از اهرم هاي مختلف، حمايت مردم را به خود جلب کند.

برخلاف تلاشهاي بني صدر در سازماندهي ارتش و اجراي عمليات نظامي به منظور کسب پيروزي سياسي ـ نظامي، اين اقدام ها با شکست و ناکامي همراه شد. بنابراين ناکامي او، برنامه هاي ديگري را پيش روي نيروهاي شناخته شده مخالف نظام قرار داد در اين روند، حادثه 14 اسفند در دانشگاه تهران، نشانه سرفصل جديدي از تلاش ضد انقلاب در داخل کشور محسوب مي شد.

در اين روز و در ادامه دشمني هاي بني صدر و گروهک ضدانقلاب منافقان با ياران امام خميني(ره) و نظام جمهوري اسلامي، در مراسمي که به مناسبت سالروز درگذشت دکتر محمد مصدق در دانشگاه تهران برگزار شده بود، بني صدر در سخنراني خود به شخصيتهاي انقلاب و نهادهاي انقلابي توهين کرد و در راستاي اهداف استکبار جهاني سخن گفت که با اعتراض امت حزب ا... مواجه شد. پس از آن گارد شخصي بني صدر و منافقان مسلح در يک برنامه از پيش تنظيم شده، به دستور بني صدر، به مردم انقلابي حمله و گروه بي شماري را زخمي و دستگير کردند. اين حادثه منجر به وقوع حوادث و رخدادهايي شد که سرانجام با درگيري مسلحانه در داخل کشور و در نهايت شکست ضد انقلاب و حذف آن ها از صحنه سياسي خاتمه يافت.

از این رو مؤسسه فرهنگی هنری و انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی به مناسبت 14 اسفند سالروز حمله گارد بنی صدر و منافقین همدست او به مردم انقلابی اقدام به معرفی کتاب «بنی صدر از ظهور تا سقوط» نموده است. این اثر یکی از موضوعات طرح تدوین تاریخ انقلاب اسلامی است و زندگی سیاسی بنی صدر از آن روزی که به عنوان معتمد مردم مسلمان ایران در اوج قدرت قرار گرفت تا آنجا که به عنوان مطرود خدا و خلق خدا راه خیانت را پیشه کرد را مورد بررسی قرار می دهد.

بنی‌صدر از ظهور تا سقوط، تألیف: فاطمه نظری كهره


انقلاب اسلامی ایران با تكیه بر ‌اندیشه‌ ناب اسلامی و رهبری امام‌ خمینی(ره) پس از سال‌ها مبارزه توانست طومار نظام ستم شاهی را برچیده و نظام جمهوری اسلامی را با هدف تحقق بخشیدن به آرمان‌های انقلاب، جایگزین آن نماید. طبیعتاً بعد از پیروزی انقلاب اسلامی تمام گروه‌ها و افرادی كه با رژیم گذشته مبارزه كرده‌ بودند خود را شایسته‌ رهبری و اداره‌ امور جامعه می‌‌دانستند و ایجاد هرگونه محدودیتی از سوی نیروهای اصیل انقلاب، به انحصارطلبی و استبداد تعبیر می‌‌شد. بنابراین تعیین این صلاحیت برعهده‌ مردم نهاده شد تا افراد شایسته را انتخاب نمایند. بدین‌ منظور پس از برگزاری انتخابات مختلف، دور از انتظار نبود كه تعدادی از گروه‌ها و افرادی كه مورد استقبال مردم قرار نگرفتند در حاشیه مشغول توطئه شوند، اما كسانی‌ كه مورد اعتماد مردم واقع شده بودند، می‌‌بایست در راه تحقق اهداف انقلاب اسلامی تلاش كنند.

ابوالحسن بنی‌صدر ازجمله افرادی بود كه پس از پیروزی انقلاب اسلامی توانست به منصب ریاست جمهوری دست یابد. وی كه نكات مبهمی به‌خصوص در روابطش با آمریكایی‌ها در كارنامه‌ قبل از انقلابش وجود داشت، پس از رسیدن به ریاست‌ جمهوری، با تغییر رفتار نسبت به نیروهای انقلابی، دوره‌ بحرانی را در نخستین ماه‌های پس از پیروزی انقلاب به‌وجود آورد كه سرانجام نتیجه‌ای جزء سقوط و فرار از كشور برایش به‌دنبال نداشت.

وی به دلیل حاكمیت روح قدرت‌طلبی و خودبرتربینی بر تمام وجودش، در تلاش بود كلیه‌ نهادهای قانونی كشور را زیر نفوذ و تسلط خود درآورد. او پس از ناكامی در این راه به گروهك‌های ضدانقلاب پناه برد تا شاید از این طریق به اهدافش دست یابد، اما این راه نیز موجب فاصله‌ بیشتر وی از جریان اصیل انقلاب شد. دوران ریاست‌جمهوری بنی‌صدر یكی از تجربه‌های مهم و آموزنده‌ تاریخ انقلاب اسلامی ایران است كه عملكرد دست‌پروردگان غرب و تلاش آنها برای انحراف انقلاب اسلامی را نشان می‌‌دهد.