به گزارش خبرگزاری مهر، نمایشگاه نقاشی غلامحسین نامی در گالری بوم با حضور بزرگان هنر ایران برگزار شد. این نمایشگاه عصر روز جمعه 27 دی ماه برگزار و ماحصل 50 سال تلاش این نقاش به نمایش گذاشته شد.
عباس کیارستمی، پرويز كلانترى، آیدین آغداشلو، بهمن فرمان آرا، شهرام ناظری، خسرو سينايى، على اكبر صادقى، احمد مسجد جامعی، علی مراد خانی، مرتضی کاظمی، علیرضا سمیع آذر، کوروش شیشه گران، افشین پیرهاشمی، علی شیرازی، بهرام دبيرى، رضاکیانیان، آرمان استپانیان، مهديه الهى قمشه اى، نادر مشايخى، مجيد سبزى، علیرضا تابش، عنایت الله نظری نوری و ... عصر جمعه ٢٧ دى با حضور در گالرى بوم از «شور سپيد» غلامحسين نامى كه برگ‌هايى زرين از نقاشى مدرنيستى ايران در دهه 50 خورشيدى محسوب مى شود، ديدن كردند.
« شور سپيد» برگزيده سه دوره از مهمترين دوران كارى نامى را به تماشا گذاشت كه در آن علاوه بر 26 نقاشى، دو حجم نيز ارائه شده است.
برخى آثار اين مجموعه نخستين بار است که به نمایش درمى‌آيند و تعدادى از آنها به رغم نيم قرنى كه از حياتشان مى گذرد كمتر ديده شده اند مانند دو حجم مزبور و شش نقاشى كه از سال ١٣٤٤ به روى ديوار «بوم» رفته‌اند.
روح زمانه و هويت ايرانى در آثار نامى
در حاشیه افتتاح این نمایشگاه علی مراد خانی معاون هنرى وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: سابقه آشنايى من با آثار استاد نامی و خود وی به سالهاى بسيار دور برمى گردد، ابتدا با نقاشى هايش آشنا شدم و سپس خودش. آثار او را هميشه با روح زمانه منطبق ديده ام، از اين روست كه در همين نمايشگاه «شور سپيد» هم حرف هایی با مخاطب در ميان مى گذارد كه به رغم گذشت ساليان هنوز هم گفتنى هاى امروزين است. وی را در ارائه مفاهیم انتزاعی سرآمد مى دانند اما نبايد روح ايرانى و هويت شرقى كه در اغلب آثار او جريان دارد ناديده گرفت. نكته مهمتر اينست كه اين نگاه معناگرا در نقاشى هاى استاد نامى، به روز است.
بخش مهمى از تاريخ نقاشى مدرنيستى ايران اينجاست
مرتضی کاظمی مشاور اقتصاد فرهنگ و هنر وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در مورد این نمایشگاه گفت: این نمایشگاه از سه جهت قابل تامل و توجه است، یکی آنکه استاد نامی از هنرمندان جريان ساز ايران است. ارائه شايسته دوره های مختلف کاری او فرصت مغتنمی برای کسانی ست که می خواهند بخش هاى مهم هنر مدرن ايران رابشناسند اما به دليل فقدان موزه هاى دائمى اين امكان برايشان ميسر نيست. نکته دیگر اينكه چنين نمايشگاههايى، نسل جوان امروز را با اساتيدى آشنا مى كند كه براى اعتلاى هنر ايران عمرشان را گذاشته اند، به طور مثال استاد نامی در كنار آفرينش هاى هنرى درخشانش به همراه دوستانی چون حسین خسروجردی تلاش های زیادی در برپایی انجمن هنرمندان نقاشان ایران کردند، که خوشبختانه امروز این انجمن به عنوان یکی از نهاد های مدنی هنر معاصر کشور فعال است، در اين فرصت ها اين تلاش ها يادآورى مى شود.
وی افزود: نكته سوم اينكه این روزها گالری بوم فراتر از یک گالری ظاهر شده و در واقع می توان آن را یک مرکز هنری دانست که در یک استاندارد خوب بين المللى آثار هنرمندان تثبيت شده ايران را ارائه مى كند؛ اين يك نويد براى بلوغ بخش خصوصى در عرصه تجسمى است. حضور چنین مراکز حرفه‌اى و توانمندى در ايران، موقعيت هنر ايران در منطقه را تقويت مى كند و ناخود آگاه از رشد جريان هنرى و اقبال مردم به اين وادى مى گويد،
نقش نامى در تربيت نسل نوى نقاشى
مجید ملانوروزی مدیر کل هنرهای تجسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى در مورد آثار غـلامحسیـن نـامی گفت: من از سال 64 با آثار استاد نامی آشنا هستم، نامی از نام آوران هنر نقاشی ایران است، او در آثارش علاوه بر بهره گیری از فضاهای ایرانی، فرم مدرنيستى را با سبك و سياق خود ارائه مى دهد كه او را به نقاشى صاحب سبك بدل ساخته است، در عين حال با مرور آثارشان می توان دريافت كه او بیش از پنج دهه است که با زمان جلو رفته است. در كنار خلاقيت هنرى نمى توان ناديده گرفت كه نامی نقش بسیارمهمى در تعلیم و تعلم نسل نوى نقاشان ايران در هنرستان ها و دانشگاه های هنری داشته است.
ملا نوروزی گالری بوم را به جهت برگزاری نمایشگاه برای هنرمندان پیشکسوت و نيز فضای مناسب نمایشگاهی، حرفه ای دانست و گفت: باید از مدیریت این مجموعه به خاطر اهتمامی که در زمینه فرهنگ و هنر کشورمان دارد تشکر کرد و کمک کرد تا مجموعه های خصوصی در کشور تقویت و حمایت شوند.
نام نامى در هنر ايران بلند آوازه است
پرويز كلانتری، نقاش صاحب نام در مورد سابقه آشنایی اش با نامی گفت: زمانی که من از دانشکده هنرهای زیبا فارغ التحصیل شدم نامی دانشجو بود، او از همان زمان نمایشگاه برپا می کرد ما با هم نیز نمایشگاه های مختلفی خارج از ایران از جمله در سوییس و آمریکا برگزار کردیم. تمام لطف نقاشی معاصر گوناگونی آن است، نامی در هنر ایران برای خودش جایگاهی دارد، نام نامى در هنر ايران بلند آوازه است، پارچه های سفیدش، آثار گلی اش و کالیگرافی هایش از آثار معروف او به حساب می آیند.
نامى در پى تجربه هاى تازه
خسرو سینایی کارگردان و فیلمنامه‌نویس ، نامی را از پایه گذاران راهی نوین در هنر تجسمی ایران نامید و بیان کرد: او بیش از پنج دهه است که در هنرهای تجسمی ایران فعال است و هنوز بدنبال تجربه های تازه در آثارش است که این قابل تقدیر می باشد. من آثار نامی را بسیار دوست دارم و فکر می کنم با توجه به سابقه اش در هنر تجسمی ایران هنوز روحیه تجربه کردن فرم های تازه را دارد، همانطور که پیش تر هم نقش های سفید او را شاهد بودیم و امروز می بینیم رنگ ها چقدر خوب و به جا در آثارش وارد شده اند که به جز این نیز نمی توان از او انتظار داشت.
سینایی ادامه داد: استاد نامی المان های ایرانی را در آثارش بکار می گیرد زیرا هر اثری که بخواهد هویت داشته باشد باید با هویت هنرمندی که آن را خلق می کند مرتبط باشد. در چند نمایشگاه اخیر نامی آثاری را از او شاهد هستیم که در آن ها از خط کمک گرفته و آن را به فرم های انتزاعی آثارش نزدیک کرده است.
از نقاشى هاى نامى صداى ساز مى شنوم
شهرام ناظری خواننده و موسیقیدان در مورد آثار استاد نامی گفت: من موسیقی را در قوس ها و زوایای کار نامی حس کردم. آثار او را می توان از دیدگاه های مختلف مدرنیست، سنتی، شرقی و ایرانی نگاه کرد زیرا خصوصیات همه آنها را در بردارد ، من از اين نقاشى ها صداى ساز مى شنوم، در واقع آثار ايشان را فراتر از کلیشه ها و قالب ها می دانم.
او يك مدرنيست واقعى است
علیرضا سمیع آذر مدرس تاريخ هنر معاصر درکاتالوگ نفيس نمایشگاه «شور سپید» در يادداشتى با عنوان «كنكاش سپيد» ، تحليلى روشنگرانه درباره آثار غـلامحسیـن نـامی ارائه داده است كه در بخشى از آن آمده است: غلامحسین نامی، یک مدرنیست واقعی است که با آثار و آموزه هایش نقش مهمی را در گسترش ارزش های زیبایی شناسی مدرنیستی در ایران ایفا کرده است. صرف نظر از کارهای پراکنده و گاه بسیار جالب توجه، مهمترین تجربیات هنری نامی در سه دوره اصلی قابل تعریف است: نخست دوره کارهای سفید مشتمل بر تابلوهایی تک رنگ با اشکالی برجسته که اتفاقاتی منظم یا بی قاعده را علیه بستری سفید، ساده و یکپارچه نشان می دهند. این مهمترین دوره کارهای هنرمند، بخصوص از منظر میراث او در تاریخ هنر مدرن ایران است که وسیع ترین سالهای عمر هنری وی را نیز دربرمی گیرد. سری دوم، کارهای کاهگلی اوست که بافتی ترک خورده شبیه بستری کویری را روی زمینه ای ساده پدیدار می سازد؛ تجربه ای مکرر با یک ماده خاص که بافتی آشنا با ظرفیت های شاعرانه و استعاری را پدید می آورد. این سطوح، گاه ساده و انتزاعی و گاه تداعی کننده زمین و سطوح معمارانه، علاوه بر جلوه ای بصری، کیفیتی طبیعت گرایانه نیز دارند. دوره سوم، که کمابیش همزمان با دو دوره فوق آغاز لیکن در سال های اخیر به طور جدی تری پیگیری شده، کارهای کالیگرافی هنرمند است مرکب از سطوحی شناور آکنده از ضربه قلم هایی کوتاه و ظریف که حروف نوشتاری را تداعی می کنند. انبوه نشانه های کالیگرافی در این آثار، بدون آنکه به حروف خاصی اشاره کنند، فرم خطوط منحنی در برخی حروف فارسی را یادآوری می نمایند.
غلامحسين نامى ۱۳۱۵ در قم متولد شد، کارشناسی نقاشى را ١٣٤٢ از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران و کارشناسی ارشد را ١٣٥٩ از دانشگاه ویسکانسین آمریکا اخذ نمود؛ او در سالهاى پر ثمر عمر هنريش به افتخارات و جوايز بزرگى مانند: جایزه ملى دولت فرانسه در جشنواره کانی سورمر فرانسه، ۱۳۴۹، دو مدال طلا و عضویت رسمی آکادمی هنر ایتالیا، ۱۳۵۹ ، مدال طلا از پارلمان بین‌المللی ایالات متحده امریکا، ١٣٦٢، جایزه مجسمه «شعله طلایی» از پارلمان بین‌المللی امریکا، ۱۳۶۳، جایزه «پرچم اروپایی هنر» و مدال طلا از آکادمی اروپا ، ایتالیا، ۱۳۶۳، جایزه «اسکار ایتالیا» ١٣٦٤ ، جایزه « نخل طلایی اروپا» از آکادمی اروپا، ایتالیا، ۱۳۶۶ ، جایزه لوح افتخار از بنیاد دانشنامه‌ی ایرانیکا، دانشگاه کلمبیا، ۱۳۸۵ و ... دست يافت كه تنها بخش كوچكى از افتخارات او در آنسوى مرزها ست ؛ او كه در سالهاى ١٣٧٧ تا ١٣٨٠ رئيس انجمن نقاشان ايران بود قريب به ٥٠ سال است به نقاشان جوان سرزمينش هنر تدريس مى كند ، او با حضور موفق در دوسالانه پاریس، جشنواره کانی سورمرفرانسه، جشنواره بین‌المللی طراحی «خوان میرو»در اسپانیا، نمایشگاه بین‌المللی «واش آرت» امریکا، نمایشگاه بین‌المللی بال سویس، رياست هیئت داوری در یازدهمین دوسالانه آسیایی داکا بنگلادش، ۱۳۸۲...امضاى خود را در حافظه ايرانيان به يادگار گذاشت؛ نمونه هايى درخشان از آثار نامى در موزه هنرهای معاصر تهران ،كرمان ، کاخ سعدآباد و کاخ نیاوران، مجموعه دائمی«اینترنشنال هاوس»، فیلادلفیا ، دانشگاه تمپل امریکا ، موزه هنر میلواکی امریکا و بسيارى از گنجينه هاى خصوصى ....نگاهدارى مى شود ؛ او صاحب پنج جلد كتاب نيز هست : بخشی از کتاب «راهنمای نقاشی کودکان»، انتشارات وزارت فرهنگ و هنر، ۱۳۴۶، «کتاب اصول و پایه طرح» انتشارات کتاب‌های درسی ایران، ۱۳۵۴، کتاب‌های طراحی با قلم و مرکب ، ۱۳۶۴، کتاب مبانی هنرهای تجسمی «ارتباطات بصری»، ۱۳۷۲ و «کتاب برگزیده‌ی آثار غلامحسين نامى از سال۱۳۴۲ تا ۱۳۷۳»، نشر هنر ایران، ۱۳۷۵ .
نمایشگاه «شور سپيد» غلامحسين نامى در گالرى بوم واقع در خیابان ولیعصر، بالا‌تر از نیایش، ارمغان غربی، پلاک ۱۱ دایر است و علاقمندان می توانند تا روزهاى پايانى سال همه روزه به غیر از شنبه‌ها از ساعت ۱۷ تا ۲۰ از این آثار دیدن نمایند .
نظر شما