به گزارش خبرگزاري مهر، روزنامه واشنگتن پست در تحليلي نوشت: جرج بوش رئيس جمهوري آمريكا و توني بلر نخست وزيرانگليس كه زماني به عنوان رهبران قدرتمند جهان مطرح بودند و جسورانه از به ارمغان آوردن دموكراسي در خاورميانه سخن مي گفتند، اما حال محبوبيت هر دوي آنها در نتيجه جنگ عراق به پايين ترين حد خود رسيده است.
" گلن كسلر"Glenn Kessler نويسنده اين تحليل خاطر نشان مي كند كه حزب بلر كه در انتخابات 4 مي ( 14 ارديبهشت) شكست خود، مجبور شد تا كابينه خود را ترميم كند و بوش هم كه محبوبيت اش به 30 درصد رسيده است،تلاش كرده است تا اين كاهش محبوبيت خود را با ترميم مشاوران خود احيا كند.
به عقيده نويسنده، بلر كه حداقل مي تواند تا يك سال در پست خود باقي بماند به شكلي ناتوان و درمانده به نظر مي رسد و بوش نيز كه سه سال ديگر بايد در صحنه سياست حضور داشته باشد، اين گونه به نظر مي آيد.
مجله اكونوميست نيز پيش از اين همكاري بلر و بوش را به عنوان " محور ضعف" تلقي كرده بود.
در ادامه اين تحليل آمده است : اين دو همواره يك زوج عجيب بوده اند. بوش يك محافظه كار از ايالت تگزاس است كه انگليسي را خوب صبحت نمي كند و بلر هم كه يك سخنگوي فصيح است "راه سوم" سياست را همراه با بيل كلينتون رئيس جمهوري سابق آمريكا، شريك دوسوي آتلانتيك خود، توسعه داده است. پس از اولين ديدار آنها (بوش و بلر) وقتي كه از بوش پرسيده شد كه آنها چه نقطه اشتراكي دارند،وي پاسخ داد:" ما هر دو از خميردندان كولگيت " استفاده مي كنيم.
در حاليك ه اكثر كشورهاي اروپايي مخالف طرح سيستم پدافند موشكي هستند، اما بلر پيشنهاد داده است كه ازاين طرح پيشنهاد كند، البته به شرط آنكه بوش توافق كند در مورد طرحي با روسيه براي پايان دادن به معاهده موشك ضد بالستيك مذاكره كند، نه آنكه به آن به طور يكجانبه پايان دهد؛ بوش هم با اين طرح بلر توافق كرد.
چارلز گرانتCharles Grant مدير مركز اصلاحات اروپا در لندن گفت:"يكي از دلايلي كه بلر،حتي در حرب خود نيز، محبوبيتي ندارد، اين است كه بسيار به بوش نزديك شده است."
وي افزود:" تنها چيزي كه افكار عمومي بر آن تمركز دارد، مسئله عراق است ."
واشنگتن پست ادامه مي دهد: در واقع بلر از آخرين هم پيمانان سياست خارجي بوش به شمار مي رود كه هنوز در قدرت است، زيرا بسياري از همپيمانان وي به خاطر حس ضد آمريكايي در بين مردم كشور خود از صحنه سياست كنار رفتند.
" پيتر ريدل" نويسنده مطالب سياسي مجله تايمز گفت كه اگر گوردون براون وزير اقتصاد و دارايي انگليس جانشين بلر شود، بعيد به نظر مي رسد كه وي از آمريكا فاصله بگيرد؛ علت اين مسئله هم تا حدي به خاطر آن است كه رهبران انگليس از ديربازرابطه نزديكي با آمريكا داشته اند.
وي همچنين بر اين باور است كه وي بيش از بلر به حزب كارگر نزديك خواهد بود و بنابر اين براون تمايلي براي فرستادن نيرو به هر نوع درگيري و جنگ به رهبري آمريكا ندارد.
گرانت افزود:"افكار عمومي كاملا با تعهد سياست خارجي انگليس به آمريكا مخالف هستند."
در پايان تحليل واشنگتن پست آمده است:" البته ممكن است كه عراق روزي به يك موفقيت تبديل شود ، اما احتمالا نه بوش و نه بلر در آن لحظه در قدرت نخواهند بود تا از آن لذت ببرند."


نظر شما